هیچ احساسی از این زیباتر نیست که شاهد پیمان ازدواج یک زوج خوشبخت باشید. اشک شادی در طول چنین مراسمی تجربه زیاد دور از انتظاری نیست. انرژی عشق و احساس به‌سرعت فضا را پر میکند، زمانی که عهد و پیمان قانونی به‌عنوان شریک زندگی “از امروز به بعد” ادا میشود.
هرچند، تصمیمها و نیت‌های زوج ضمانت کافی برای حفظ ازدواج ماندگار را نخواهد داد. اینکه زوج امیدوار باشند با وجود مشکلات زندگی مشترک، تفاوت‌های شخصیتی، اختلاف با همسر در مورد شیوه تربیت فرزند، مسائل مالی و گروهی از متغیرهای دیگر که آن‌قدر زیاد هستند که قابل‌ذکر نمیباشند، ازدواج و زندگی زناشویی “خوب و خوشی ” را تا انتها کنار هم داشته باشند همیشه امکان‌پذیر نیست.
طلاق عاطفی وقتی زندگی مشترک با شکست مواجه میشود
اختلافات زناشویی حل‌نشده و عدم داشتن تفاهم زن و مرد به‌مرور می‌تواند موجب بروز مشکلات جدی در زندگی زناشویی یا رابطه زناشویی ناسالم گردد. اگر این اتفاق بیفتد، برقراری ارتباط صحیح با همسر، اعتماد به همسر و احترام به همسر همگی از بین خواهد رفت.
هیچ زمان قابل‌پیش‌بینی برای تشخیص اینکه چه مدت یک ازدواج می‌تواند در این شرایط ناراضی باقی بماند وجود ندارد، اما بسیاری از زوج‌ها در نهایت به مقطعی می‌رسند که احساس می‌کنند برای انتخاب بین دو گزینه حل اختلافات زناشویی یا تصمیم به طلاق در تردید هستند.
اگر گزینه طلاق و جدایی موردنظر است، احتمالاً زن یا مرد یا هر دو از تلاش برای حفظ ازدواج و بهبود روابط زناشویی ناامیدشده‌اند و به این نتیجه رسیده‌اند که ادامه زندگی مشترک آنها غیرممکن است.
انواع طلاق در رابطه زن و شوهر
طلاق رسمی یا طلاق قانونی که با اقدام به درخواست طلاق از طریق دادگاه و تقسیم اموال، مسکن و توافق حضانت در صورت وجود فرزند میباشد یا طلاق عاطفی است؛ یک برزخ که در آن زوج بیشتر تمام روابط خود را به حالت تعلیق درآورده‌اند. این عدم برقراری ارتباط شامل نبود هرگونه بحث در مورد حل اختلاف زناشویی، انتظارات یا موضوعات اصلی اختلافات است.
روانشناسی طلاق عاطفی
برای برخی از زوجین، طلاق عاطفی در چارچوب ازدواج آنها می‌تواند شامل روش‌های اجتنابی – حواس‌پرتی زیر باشد:
در طلاق عاطفی ازدواج شبیه به یک معامله می‌گردد که در آن تمرکز رابطه بیشتر در موردنیازهای خانگی و مدیریت بچه‌ها و سایر تعهدات معمول است.
یک توافق بر سر اینکه زوج دیگر در مورد مشکلات زندگی و اختلافات زناشویی با هم بحث نکنند و این توافق منجر به شروع یک رابطه جدید بین زن و شوهر میشود.
توافق زوج بر سر عدم بحث و گفتگو در مورد مسائل زندگی می‌تواند شامل عدم اشتراک رؤیاها، بینش‌ها و آسیب‌هایشان باشد. در چنین شرایطی احساسات و اهداف زوج در زندگی پنهان می‌ماند. همچنین در طلاق عاطفی، تأمین نیازهای عاطفی زن یا مرد در جایی خارج از ازدواج جستجو می شود.
این نوع قطع ارتباط عاطفی ممکن است به طور کلامی یا بدون توافق قبلی اتفاق افتد. زندگی مشترک ممکن است سالیان سال در این وضعیت شناور بماند.
موضع میدان نبرد – رفتار خصمانه دفاعی زوج می‌تواند به یک عادت تبدیل شود؛ به‌طوری‌که همانند یک دیوار قدرتمند عمل میکند و قلب‌های زوج را چنان از هم دور میکند که هیچ‌گونه رابطه صمیمی بین زوجین وجود ندارد.
در هر دو سناریو، طرفین ممکن است زندگی جداگانه‌ای از همسرانشان در خارج از خانه داشته باشند. برخی ممکن است به طور منظم در فعالیت‌هایی شرکت کرده و وقت خود را با دوستانی سپری کنند که شریک زندگی‌شان در آنها سهمی ندارد.
چرا افراد از همسرشان طلاق عاطفی می گیرند؟
بنابراین چرا زوج می‌خواهند قبول کنند که از رابطه زناشویی جدا شوند و به همزیستی در خانه‌ای تحت این شرایط ادامه دهند؟ چرا آنها می‌خواهند در زندگی مشترکی باقی بمانند که مثل قبرستان یا میدان نبرد است؟ اساساً به اطرافیان وانمود می‌کنند که متأهل هستند اما در واقع یک زندگی مجردی را تجربه می‌کنند.
متأهل اما مجرد= ringle= Mar (اصطلاحی که توسط این نویسنده ابداع شد)
پس از سال‌ها بحث در مورد استدلال پشت طلاق عاطفی با مراجعین و آشنایان، به نظر می‌رسد که مزایای متأهل مجرد بودن (طلاق عاطفی) رایج و مشخص هستند:
- در طلاق عاطفی استرس و انرژی کمتری نسبت به نجات زندگی که شکست خورده است موردنیاز است. این می‌تواند واکنش طبیعی افراد برای مقاومت در برابر تغییر و تمایل به حفظ شرایط راحت کنونی باشد که به‌عنوان مکانیزم بقای موقت یا دائمی عمل میکند تا زمانی که تصمیمات بعدی گرفته شود.
- دوران طلاق عاطفی می‌تواند فرصتی برای داشتن آمادگی برای طلاق قانونی، فرصتی برای تغییر در سبک زندگی و هرگونه تصمیم‌گیری در مورد فرزندان مورداستفاده قرار گیرد.
مشکلات و معایب طلاق عاطفی
درحالی‌که برخی از زوج‌های متأهل که در دوران طلاق عاطفی به سر می‌برند، این دوران را فرصتی برای کسب آمادگی و مدیریت زندگی بعد از طلاق می‌دانند، اما ادامه زندگی در شرایط طلاق عاطفی ممکن است این آسیب‌ها را به دنبال داشته باشد:
- مرزهای مبهم: اگر زوجین از نظر عاطفی جدا شده باشند، آیا میپذیرند که روابط عاشقانه خارج از ازدواج داشته باشند؟ آیا این روابط نامشروع شایسته پیمان وفاداری به همسر در ازدواج است و یا می‌تواند توسط زوج نادیده گرفته شود؟
- فرزندان: اگر ارتباط مؤثر زوج به طور معمول خصمانه یا تقریباً وجود نداشته باشد، چه تأثیری بر زندگی فرزندان خواهد داشت؟ چگونه یک رابطه سالم به‌عنوان یک زوج متأهل قابل بهبود است و به‌عنوان الگوی رفتاری اعضای خانواده مبدل خواهد شد؟
- صداقت و خوشبختی: چگونه فرد با “آگاهی درونی” سازش میکند که “حقیقت” در تقدس ازدواج معتبر نیست؟ چه پیامدها و فداکاری‌هایی برای نفس و خوشبختی خودتان به‌عنوان یک متأهل مجرد انجام میدهید؟
- تحقیقات به شدت احساسات سرخوردگی و ناراحتی تا حد افسردگی، اضطراب و ناراحتی جسمی (اختلال خواب، پرخوری عصبی یا نوشیدن الکل، مشکلات پزشکی و غیره) را به این مسئله مرتبط میداند.
افرادی که خود را در این وضعیت متأهل اما رفتاری بیشتر شبیه به “همسر مجرد” دارند در بین زوج‌های امروزی زیاد هستند که این گزینه را به دلایل مختلف انتخاب می‌کنند. باتوجه‌به این حقیقت که اغلب زوج‌هایی که به‌عنوان “متأهل مجرد” زندگی می‌کنند، با حقیقت این نظم یا حتی شخصاً همخوانی ندارند و نمایش دقیق این پدیده برایشان چالش‌برانگیز است.
درحالی‌که نگرانی‌ها در رابطه با مسائل مالی و فرزندان در این میان مهمترین دلیلی است که چرا زوجین با هم در یک ازدواج اشتباه یا رابطه ناسالم به سر می‌برند، دوره‌های طولانی این همزیستی می‌تواند برای خود فرد و عزت نفس او مضر باشد.
بهترین توصیه کمک از یک فرد متخصص مانند روانشناس خانواده یا حمایت از منابع آشنا مثل دوستان و خانواده، تلاش در جهت خودشناسی و تقویت مهارت تصمیم گیری برای بهبود رابطه زناشویی و یا تصمیم به طلاق قانونی است.
درحالی‌که در هر مراسم عروسی، زوج با نیت داشتن رابطه عاشقانه و دستیابی به یک زندگی مشترک موفق تصمیم به ازدواج میگیرند، پیش‌بینی اینکه آیا رابطه آنها پیشرفت میکند یا با گذر زمان متزلزل خواهد شد، مشکل است.
بااین‌حال آنچه واضح است این است که روابطی که برای مدتی طولانی ناراضی باقی می‌مانند فرصت رشد و شکوفایی را ندارند و مانع رشد معنوی، روانی و عاطفی زوج می‌شوند.