جهت مطالعه نظرات و تجربیات دیگران، به کامنتهای انتهای صفحه مراجعه نمایید
در این مقاله خواهید خواند:
- خصوصیات رفتاری کودکان 7 ساله چه هستند؟
- روش برخورد با بچه 7 ساله چه هستند؟
- راهکارهای تربیتی برای تربیت کودک 7 ساله
- مشکلات رفتاری کودک هفت ساله چه هستند؟
کودک 7 ساله شما اکنون مستقل تر شده است و می‌تواند به‌راحتی کارهای روزانه خود مانند حمام‌کردن، لباس پوشیدن و صبحانه درست‌کردن را به‌تنهایی انجام دهد. کودک شما در این سن ممکن است در انجام کارها نیازی به نظارت والدین نداشته باشد، اما نیاز به راهنمایی و پشتیبانی مداوم دارد. در این مقطع، کودک هفت ساله شما احتمالاً دوست دارد انتخاب‌ها و علاقه‌مندی‌های خود را داشته باشد.
مطالب مرتبط:مستقل شدن کودک
بااین‌وجود، گاهی اوقات ممکن است کودک 7 ساله شما رفتارهای نابهنجاری از خود بروز دهد، به شما بی‌احترامی کند یا حتی دروغ بگوید. چرا کودک شما چنین رفتاری از خود نشان می‌دهد؟ در این سن بسیاری از تحولات رفتاری اتفاق می‌افتد. در این مقاله، شما با مشکلات رفتاری کودکان 7 ساله و همچنین راهکار تربیتی که می‌توانید به‌عنوان والد بکار بگیرید، آشنا خواهید شد.
ویژگی های کودک 7 ساله
هر کودکی متفاوت است و رفتارهای او بیشتر بستگی به عوامل مختلفی مانند محیط، رشد عاطفی و رشد جسمی دارد؛ بنابراین، رفتارهای یک کودک، به میزان زیادی تحت‌تأثیر این عوامل قرار می‌گیرد. بااین‌حال، در اینجا به برخی از ویژگی‌های رفتاری کودک 7 ساله اشاره می‌کنیم:
1. نیازهای جسمی کودک 7 ساله
کودک شما در این سن انرژی بالایی دارد و از انجام‌دادن فعالیت‌های فیزیکی لذت می‌برد. فعالیت‌های بدنی به کودک شما کمک می‌کند تا مهارت‌های حرکتی بهتری داشته باشد و قدرت بدنی بیشتری پیدا کند. اگرچه ممکن است کودک شما همچنان با دست خط خود مشکل داشته باشد، زیرا مهارت‌های حرکتی ظریف درحال‌رشد هستند. به دلیل اینکه در این مقطع او باید فعالیت‌های فیزیکی زیادی را در طول روز انجام دهد، به 10 تا 12 ساعت خوابیدن نیاز دارد.
2. نیازهای اجتماعی کودک 7 ساله
کودک شما در این سن ممکن است رفتارهای دوستانه‌ای داشته باشد و همچنین تمایل داشته باشد دوستان زیادی پیدا کند. او به دوستانش نیز دلبستگی پیدا می‌کند. ممکن است به چند نفر نزدیک شود و ممکن است نسبت به دیگران احتیاط کند.
مطالب مرتبط:تقویت مهارت های اجتماعی کودک
3. رفتارهای شناختی کودک 7 ساله
هم اکنون، توجه فرزند شما بیشتر شده است؛ او می‌تواند تمرکز کند و حتی توصیه‌ها و دستورالعمل‌های دقیق‌تری از شما می‌گیرد. او تمایل دارد اطلاعات و هرآنچه در مدرسه یاد می‌گیرد را با دیگران به اشتراک بگذارد. او ممکن است یک سری عادات رفتاری را از همسالان خود یاد بگیرد و آنها را دنبال کند.
4. رفتارهای احساسی کودک 7 ساله
کودک شما در این سن، ثبات بیشتری در کنترل احساسات خود دارد. او ممکن است به‌خوبی با هرگونه تغییر یا انتقال ناگهانی سازگار شود. اگرچه ممکن است اکنون خودکنترلی برای او دشوار باشد که این موضوع با بزرگ‌تر شدن او برطرف می‌گردد، اما مطمئناً در مقابله با شرایط غیرمنتظره بهتر می‌شود.
مشکلات رفتاری کودکان هفت ساله چه هستند؟
در اینجا به برخی از مسائل رفتاری رایج یا مشکلات نگرشی معمول کودکان 7 ساله اشاره می‌کنیم:
1. دروغگویی کودک 7 ساله
دروغگویی یکی از رایج‌ترین مشکلات مربوط به کودکان در این سن است. درک ریشه و علت دروغگویی کودکان از اهمیت بالایی برخوردار است. گاهی اوقات بچه‌ها دروغ می‌گویند؛ زیرا قادر به تفکیک واقعیت از خیال نیستند. والدین بایستی پیامدهای این مشکل و شرایطی که باعث می‌شود کودکان چنین رفتاری از خود بروز دهند را بررسی کنند.
2. بهانه گیری کودک ۷ ساله
کودک شما ممکن است با دستورات شما مخالفت کرده یا به‌سادگی آنچه از او می‌خواهید انجام دهد را نادیده بگیرد. بعضی اوقات این رفتار نشانگر این است که کودک شما سعی دارد مرزهای خود را با والدین آزمایش کند تا جایی که بتواند با آن کنار بیاید. کودک شما قصد دارد آنچه بدان علاقه دارد یا ندارد را ثابت کند و با آنچه شما از او انتظار دارید مخالفت کند.
مطالب مرتبط: روش برخورد با نافرمانی کودک
3. ویژگی های خلقی کودک 7 ساله
تجربه نوسانات احساسی در کودکان این سن بسیار رایج است. به این دلیل که کودکان در این سن مایل‌اند احساسات خود را ابراز کنند و دیگر کودک پیش‌دبستانی نیستند و این موضوع باعث گیج شدن آنها و بروز نوسانات احساسی می‌شود.
مطالب مرتبط: درمان بدخلقی کودک
4. جلب توجه کودک هفت ساله
شما ممکن است متوجه شوید که کودک شما وقتی در یک جمع عمومی قرار می‌گیرد، نسبت به زمانی که در یک جمع خصوصی است، مهربان‌تر است. این موضوع می‌تواند به این دلیل باشد که او تمایل دارد موردتوجه والدین دیگر باشد. اگرچه این رفتار کاملاً متضاد است، اما در این سن طبیعی است و کودک شما این کار را برای برطرف‌کردن حس سردرگمی احساسی خود انجام می‌دهد.
مطالب مرتبط: علت جلب توجه کودکان
5. پرخاشگری کودک هفت ساله
خشم و عصبانیت یکی از سخت‌ترین مشکلات رفتاری در کودکان 7 ساله است. این رفتار می‌تواند به‌عنوان نوسانات خلقی، گستاخی، ناامیدی، شتاب‌زدگی یا سایر انواع مشکلات رفتاری کودک تلقی شود. احساس خشم و عصبانیت در کودکان این سن بسیار طبیعی است، بااین‌وجود اگر خشم او از کنترل خارج شده یا تبدیل به یک رفتاری پایه‌ای در کودک شما شده است، ضروری است که اقدامات لازم را انجام دهید.
مطالب مرتبط: روش برخورد با پرخاشگری کودک
چگونه با کودک ۷ساله رفتار کنیم؟
در اینجا به راهکارهایی برای تربیت کودکان 7 ساله با مشکلات رفتاری اشاره شده است:
- با کودک هفت ساله صحبت کنید.
کودک شما در سنی است که می‌تواند صحبت‌های شما را متوجه شود؛ بنابراین، اولین و مهم‌ترین راه حلی که می‌توانید در برطرف‌کردن مشکلات رفتاری کودک خود در نظر بگیرید این است که با او صحبت کنید.
- مقرراتی برای کودک هفت ساله تعیین کنید
کودکانی که آگاه هستند و می‌دانند که دیگران از آنها چه انتظاراتی دارند، رفتار بهتری از خود نشان می‌دهند. با کودک خود در مورد حد و حدود او صحبت کنید و برای او توضیح دهید که چه کارهایی را می‌تواند انجام دهد و از انجام چه کارهایی منع می‌شود.
مطالب مرتبط: تعیین قوانین خانه برای بچه ها
- در برخورد با کودک هفت ساله مثبت باشید
همیشه در برخورد با کودک خود مثبت باشید؛ اگر انتظار احترام از او دارید پس همیشه سعی کنید به او و خواسته‌هایش احترام بگذارید. از دادزدن و سرزنش‌کردن و داد زدن سر کودک خود خودداری کنید. به‌درستی رفتار کنید و مشکل پیش‌آمده را برای او توضیح دهید.
- از کودک 7 ساله بخواهید تا با خود خلوت کند
به‌جای اینکه اشتباهات او را گوشزد کنید، از کودک خود بخواهید در جایی آرام نشسته و به رفتارها و اشتباهات خود فکر کند.
- در برخورد با بدرفتاری کودک 7 ساله از توضیحات منطقی استفاده کنید
برای تصمیمات و اقدامات خود دلیل منطقی بیاورید و از بکار بردن هرگونه توضیحات غیرمنطقی خودداری کنید.
- از کودک 7 ساله حمایت عاطفی کنید
به کودک خود در درک اشتباهاتش کمک کرده و برخی از مشکلات پیش‌آمده را با کمک هم برطرف کنید. طرف او باشید و در حل مشکلات مثل یک تیم رفتار کنید.
شما می‌توانید با استفاده از راهکارهای گفته شده در بالا، به‌راحتی بسیاری از مشکلات رفتاری کودک هفت ساله خود را برطرف کنید. علاوه‌برآن، شما می‌توانید با پزشک خود مشورت کرده و راه حلی برای مشکلات این‌چنینی پیدا کنید.
با سلام و خسته نباشید، یک دختر 8ساله دارم خیلی از حرفام سرپیچی میکنی حاضر جوابی میکنه توهین میکنه،بازی گوشی میکنه، میره با دوستش بازی کنه تا نری دنبالش نمیاد، با اینکه دوستش میاد خونه ما برای بازی سر اون ساعت که مامانش گفته میره، نمیدونم چطور تنبیه کنم، پیش دوستش گفته مامان من بده مهربون نیست، بااین که من اصلا پیش دوستش تنبیه نکردیم، با اینکه من تنبیه مادر دوستش از دخترش دیدم تنبیه بدنی.
سلام وقتتون بخیر.با توجه به سن دخترم که الان 7 سالشه احساس میکنم از لحاظ رفتاری با دخترم دچار مشکل شدم نمیدونم چه رفتاری رو در مقابل بعضی از کاراش یا رفتارش من باید نشون بدم…..مرسی
سلام خسته نباشید ببخشید من یک دختر ۷ساله دارم خیلی اذیتم میکنه از دستش کلافه شدم اصلاخیلی عصبی لجبازه به هرچیزی بهانه میگیره مثلا صبح که میخواد بره مدرسه تا لباساشو تنش میکنم خیلی پر خاشگری میکنه اگه مقنعه یا کلاه سرش میکنم انقدر گریه میکنه قعر میکنه غذاشو میخوره اماهرغذایی رو نه از موقعی کوچک بود وتاحالا که بزرگ شده اصلا گوشت نمیخوره بنظرتون ببرمش دکتر خوبه
مرسی مفید بود
سلام دختر ۷ ساله دارم که دنبال هرکسی رو میبینه گریه میکنه میگه می خوام باهاش برم نه جرات می کنم خونه فامیل برم نه اونا میان در امانم از گریه هاش چه کنم
پسر 7سالم خیلی شیطونه و حرف گوش نمیده باهام لجبازی میکنه انگار اصلا نمی‌فهمه چی میگم بهش خیلی وقته از یکی از هم کلاسی های دخترش میگه خوشم میاد ازش مهربونه نمیدونم این نگران کنندست یا نه
فرزند شما نیاز به بررسی دارند که منظور شما از شیطونی چیست؟ آیا ملاک های اختلال بیش فعالی را دارند؟ یا فقط نیاز به بازی در ایشان بیشتر از کودکان دیگر هست؟ شما چقدر زمان می گذارید و با ایشان بازی می کنید؟
بر اساس نظریه روان تحلیلی فروید کودکان ۶ تا ۱۱ ساله در مرحله نهفتگی مراحل رشد روانی جنسی قرار دارند. یعنی سرکوبی مسائل جنسی در این دوره اتفاق می افتاد. کودک در این سن بیشتر علاقه دارد انرژی های خود را به سوی موضوعات مورد پذیرش جامعه مانند ورزش، بازی و فعالیت های عقلانی هدایت کند.
اگر شما احساس می کنید، احساس فرزند شما به همکلاسی دخترش بیش از حد یک دوستی معمولی است، احتمال دارد شما در منزل حریم ها را رعایت نمی کنید. یا کودک شما مورد غفلت قرار گرفته و با فیلم های نامناسب مواجه شده است. یا دوست و همکلاسی دارد که از تمام مسائل جنسی خبر دارد و ایشان را تحت تاثیر قرار داده است.
سلام،،دخترم ۷ سالشه،ولی اندازه ی بقیه همکلاسی‌هاش زبرو و زرنگ نیست،حس میکنم توی ۳ سالگیش مونده،،رفتارها و حرف زدنش هم همینطور،،این یعنی چه اختلالی،نگرانم
فرزند شما نیاز به بررسی تخصصی دارند. آیا هوش کافی دارند؟ در برقراری روابط اجتماعی مشکل دارند؟ آیا نمی دانند چگونه سلام و احوالپرسی کنند؟ می دانند در کلاس چگونه صحبت کنند؟ با کودک چگونه صحبت کنند؟ با بزرگسال چگونه صحبت کنند؟ آیا قواعد مکالمه را می دانند؟ معانی دو پهلوی مفاهیم را متوجه می شوند؟ این مشکلات سبب افت کارکرد تحصیلی یا مشارکت اجتماعی شده است؟
یا منظورتان از زبر و زرنگ نیست، این است که مهارت های حرکتی ایشان کمتر از حد معمول است؟ به اصطلاح عامیانه « دست و پا چلفتی » اند؟
ببخشید پسر من ۶ سالشه همیشه بد اخلاق و احساس ریاست میکنه به همه زور میگه و حاصر جوابی با پدر و مادرش میکنه باید چکار کنم
شما باید ابتدا به رفتارهای خودتان دقت کنید. چطور الگویی برای فرزند بودید؟ رابطه شما والدین چگونه است؟ آیا محدودیت و قوانینی در منزل دارید؟ اقتدار دارید؟ به موقع محبت می کنید و به موقع به اصول و قوانین منزل پای بند باشید؟ آیا بدون محدودیت به هر خواسته فرزند تن دادید؟ پس ضروری است بعد از ابراز محبت و همدلی با ایشان قوانین روشن وضع کنید و پایبند قوانین باشید و در صورت تخلف از قوانین محرومیت هایی برای ایشان در نظر بگیرید.
من یه پسر 8ساله دارم متاسفانه چند وقتی هست که همش افکار منفی میاد سراغش به طوری که مثلا به مرگ من یا پدرش فمر میکنه و همش میگه مامان تو دلم میگم ایشالا اتفاق بیافته ولی خودم نمیخوام ،یا مثلا میگه ناخواسته به شما فحش میگم دلم نمیخواد،دوست ندارم بگم اما دلم هی تکرار میکنه ،متاسفانه این افمار خیلی تو ذهنش تکرار میشه و اذیتش میکنه خیلی تحت فشاره بابت این موضوع ،البته وقتی سرش رو گرم میکنه یکم فراموش میکنه اما باز به محض بیکاری دوباره یادش میافته
شما پسرتون خوب شده؟
میشه جواب بدین
متأسفانه کودکان هم دچار وسواس فکری و عملی می شوند. اگر ادامه پیدا کنند تبدیل به وسواس می شوند. بالای ۹۰ در صد افراد این فکرهای تکانه ای را تجربه می کنند. اما همه درگیر وسواس نمی شوند. تنها کسانی درگیر می شوند که فکر را عین عمل می دانند. پس لازم است فرزند شما مرتب بدون ترس این افکار را به زبان بیاورد. تا اثر این افکار از بین بروند.
سلام پسر۷سالم خیلی دادمیزنه ولجبازوحرف گوش نکن امروزازبس عصبی شدم بخاطردادزدنش کتکش زدم وبعدهم کلی گریه کردم وازش معذرت خواهی کردم چون باهرروشی باهاش صحبت کردم تاثیری نداشت لطفاراه حلی به من ارائه بدید که بتونم این مواردراکنترل کنم.تشکر
خلق و خوی فرزند شما از ابتدای تولد چگونه بوده؟ آیا مشکلی در زمان تولد و قبل از تولد نداشتند؟ رفتار شما با فرزندتان چگونه است ؟ به موقع به نیازهای فرزند پاسخ گفتید؟ محیط امنی دارید؟ چقدر در کنارش هستید ؟ چقدر بازی می کنید؟ چقدر به حرف هایش گوش می کنید؟ چقدر به نظرش احترام می گذارید؟ چقدر احساس اش را تایید می کنید؟ متوجه می شوید به خاطر چه چیزی عصبانی هستند؟ آیا وقتی عصبانی است گفتید« می بینم خیلی عصبانی هستی» « خیلی دوست داشتی فلان چیز را داشته باشی»، « کاش می تونستم این کار را برات بکنم» . آیا در این صورت کودک شما به جای داد زدن حرف های دلش را به شما نخواهد گفت؟ وقتی پرخاشگری می کند، چیزی را پرت می کند؟ حمله می کند چه واکنشی نشان می دهید. دستانش را می گیرید و می گویید «آدم ها برای زدن نیستند» یا متقابلاً شما هم حمله می کنید؟
لجبازی ها چقدر تکرار می شوند؟ آیا بیشتر با خود شما لجبازی می کنند؟ اگر شدت رفتارها بالاست که باعث تخریب روابط شما می شود، نیاز به کمک حرفه ای دارید.
سلام دخترم ۶ سال دارد هنگام بازی با دوستانش انتظار دارد به او احترام بگذارند یا فقط میگه هر کاری من میگم باید انجام بدین چه رفتاری باید داشته باشم
بر اساس نظر پیاژه کودکان در سنین بین ۲ تا ۷ سالگی غالباً خودمحور هستند. در تعامل با دیگران ، قادر به توجه به بیش از یک دیدگاه یا نقطه نظر نیستند. هر چیزی را از نقطه نظر شخصی خود مورد توجه قرار می دهند. در سن ۴ تا ۷ سالگی به حالتی خودمحورانه بازی می کنند. اگر دو کودک با هم بازی می کنند، هر یک با روش خود بازی می کنند. پس از هفت سالگی سعی می کنند قواعد بازی را یاد بگیرند.
سلام من دختر۶ساله دارم خیلی ترسو بار اومده و حتی بعضی کلمات رو نمیتونه بگه ما تو زندگیمون دعواومشاجره زیاد جلوبچه داشتیم چیکارکنم بچم انقد نترسه حتی کسی چشماش نگاکنه میترسه
سلام من پسرم هفت سالشه خیلی زود رنج وحساسه نمیتونه ازحقش دفاع کنه تا یه نفر یه چیزی بهش میگه رود میزنه زیر گریه از شما میخوام منو راهتمایی کنید در مورد این گریه اومدنش
شما بیشتر به نیازهای فرزند خود توجه می کنید. احساس ایشان را تایید می کنید، با ایشان همدلی می کنید. مهارت های ارتباطی را با نقش بازی کردن یاد فرزند خود می دهید. آنگاه فرزند شما به جای گریه کردن می تواند حرف بزند و از حق خود دفاع کند.
فرزند شما خلق و خوی حساسی دارد، متاسفانه شما امنیت را از فرزند خود سلب کردید، همواره می ترسد که شما دعوا کنید، همواره می ترسد که بلایی سر همدیگر بیاورید، همواره می ترسد که جدا بشید و تنها رهایش کنید. این احساس را القا کردید که ناقص هستی، به درد نخوری، بنابراین حتی نمی تواند حرف بزند، از احساس خودش بگوید، از نیاز خودش بگوید. بنابراین قدم اول برای کمک به ایشان اصلاح رابطه شماست.
سلام خسته نباشید .من مادر ۳۴ ساله هستم پسرم تازه وارد ۷ سال شده شبا که میخواد بخوابه یه فکرایی تو ذهنشه که نمیتونه بیان کنه وهمش ناراحته گریه میکنه ولی نمیدونه که چی اذیتش میکنه نگرانشم .کمکم میکنید .
آیا شما رابطه خوبی با هم دارید؟ رابطه مناسبی با فرزند دارید؟ فرزند کوچکتری ندارید که حسادت ایشان را برانگیخته باشد و نتوانند احساس خودشان را بگویند؟ رابطه جنسی شما را ندیده اند؟ ایشان از چیزی ناراحت هستند، نتوانستند بیان کنند، الان افکاری مثل انتقام و …به فکرشان می رسد که بسیار تکانه ای و خشن هستند و از گفتنش می ترسند. اگر ادامه پیدا کند تبدیل به افکار وسواسی می شوند. پس شما اول رابطه خود را اصلاح می کنید به نیاز های پنجگانه کودک پاسخ می دهید، اگر مشکل ایشان برطرف نشد از یک روانشناس متخصص کودک و نوجوان کمک می گیرید.
سلام…دخترم زیاد دروغ میگه چطور باهاش رفتار کنم از سرش بیفته. من۲۶سالمه دخترم۶سالشه باید بره کلاس اول فوق العاده زرنگه ولی راحت دروغ میگه چطور از سرش بندازم
آیا خود شما الگوی صداقت هستید؟ واکنش شما در قبال دروغگویی فرزندتان چگونه است ؟ چگونه از ایشان سوال می پرسید؟ آیا دروغ های دفاعی را در ایشان برمی انگیزید ؟ کودکان از اینکه توسط والدین مواخذه شوند ناراحت می شوند به خصوص وقتی شک کنند که والدین جواب را می دانند. آنها از سوالاتی که آنها را وادار به انتخاب میان یک دروغ ناجور و یک اعتراف شرم آور می کنند، متنفرند.
گاهی دروغ می گویند چون اجازه ندارند راستش را بگویند. کودکان معمولا صادقانه در مورد احساس خودشان حرف می زنند مثلاً از کسی خوششان نیاید به راحتی بر زبان می آورند اما والدین اجازه نمی دهند. حتی با تنبیه والدین مواجه می شوند. پس ناچار می شوند دروغ بگویند. پس ترجیح می دهند چیزی را بگویند که والدین دوست دارند بشنوند.
همچنین دروغ می گویند تا در خیال آنچه را در واقعیت ندارند، به دست آورند. دروغ ها حقایقی درباره بیم ها و امیدها بیان می کنند. یک واکنش پخته نسبت به دروغ باید نشان دهنده درک معنای آن باشد، تا انکار محتوای آن یا محکوم کردن گوینده آن . اطلاعاتی که از دروغ به دست می آید می تواند برای کمک به کودک استفاده شود تا او تفاوت میان واقعیت و تفکر آرزومندانه را بفهمد. مثلاً وقتی کودکی می گوید یک فیل زنده هدیه گرفته است، دارد از آرزوهای خودش می گوید.
آیا در قبال دروغگویی فرزند نقش دادستان را بازی می کنید؟ از کلمه « چرا» استفاده می کنید؟ برای کودکان چرا به معنی مخالفت، ناراحتی و رنجش والدین است و اثرات سرزنش در گذشته را زنده می کند.
من ی دختر هفت ساله دارم دختر من خیلی بهانه گیر شده و زود زود گریه می‌کند .به من خیلی بی‌احترامی می‌کند نمیدونم چکار کنم
رفتار فرزند شما به عوامل زیادی بستگی دارد. آیا کودک شما از محیط امنی برخوردار است؟ شما و همسرتان با همدیگر مشکل ندارید؟ محبت و احترام همواره بین شما برقرار هست؟ به اندازه کافی محبت می بیند، در آغوش کشیده می شود؟ به اندازه کافی با او بازی می کنید؟ همواره سرگرم تلویزیون و بازی های کامپیوتری نیست که احساس کند رها شده است؟ توجه کافی را از جانب شما و پدر می گیرد؟ در کلاس هایی شرکت نمی کند که فشار زیادی تحمل کند؟ در موقع عصبانیت و ناراحتی ، احساس ایشان را تایید می کنید ؟ با ایشان همدلی می کنید؟ اجازه می دهید کارهای خودش را انجام دهد یا خیلی دخالت در کار ایشان می کنید؟ خیلی بکن و نکن دارید؟
بر اساس نظر اریکسون سن ۶ تا ۱۱ سالگی مرحله رشد شایستگی در کودکان است. آیا برای فرزند خود زمینه ای فراهم کردید تا شایستگی هایش بروز پیدا کند؟ آیا اجازه می دهید کاردستی درست کند، نقاشی بکشد؟ کارهای مدرسه اش را خودش انجام دهد؟ کارهای مثبتی را می بینید؟ چگونه کارش را توصیف می کنید؟ چگونه تشویقش می کنید؟
دخترم ۶ سالشه فامیلا و بچه هاشون تحویلش نمیگیرن نمیدونم چرا.جفتمون داریم عذاب میکشیم خیلی ناراحته من خیلی صحبت میکنم باهاش اما سردی رفتار بقیه اذیتش میکنه. من خیلی حرف میزنم ک مهم خودشه باید خودشو دوست داشته باشه اما همش دوست داره ی کاری کنه بقیه بهش توجه کنن دوسش داشته باشن اما متاسفانه حتی ی زره هم بهش رو نمیدن. نه اصلا اما تحویلش نمیگیرن بهونه میاره جیغ و داد میکنه بعد بقیه میگن وایی دخترت خیلی جیغجیغو شده فقط خودم میدونم دلیل چیه
احتمالا فرزند شما از یک نظر تفاوت آشکاری با بقیه بچه ها دارد. مثلاً در ظاهر، نحوه صحبت کردن یا چگونگی برقراری ارتباط با سایرین.
هر کودکی در خانواده برای رشد سالم پنج نیاز اساسی دارد.
۱. نیاز به دلبستگی ایمن: (نیاز به محبت، احترام، پذیرش ، امنیت و اعتماد). کودک علی رغم رفتارهایش باید بدون قید و شرط دوست داشته شود و مورد پذیرش باشد.
۲. خودمختاری، کفایت و هویت: مطابق با سن اش باید از پس کارهای خودش بر بیاید.
۳. باید بتواند آزادانه و بدون ترس، از نیازها و احساسات خودش بگوید. احساس کودک پذیرفته شود و با او همدلی شود.
۴. نیاز به محدودیت های واقع بینانه و خویشتن داری: هر کودکی در زندگی نیاز دارد نظم و قوانینی را یاد بگیرد. یاد بگیرد چگونه خشم خود را کنترل کند. چگونه جلو خوردن خود را بگیرد. چگونه بخورد. در کجا چه رفتاری داشته باشد.
۵. خودانگیختگی و تفریح: بعضی کودکان می توانند خودشان را مشغول کنند اما برخی نیاز بیشتری دارند که پدر و مادر وقت بیشتری را صرف بازی با کودکان کنند.
اگر شما پاسخ گوی نیازهای کودک باشید، نیاز کمتری دارد که در جمع مورد توجه قرار گیرد. شما مهارت های ارتباطی را با نقش بازی کردن به کودک خود یاد دهید.وقتی مهارت ارتباطی خوبی داشته باشد، می تواند جز محبوب ترین بچه ها باشد و حتی رهبری گروه را بر عهده بگیرد. همچنین خود شما نگاه خودتان را به اطرافیان مثبت کنید، نزد کودک هیچ کسی را قضاوت نکنید، تا کودک شما با حس دوست داشتن دیگران وارد گروه شود. همچنین سعی کنید استعداد و توانمندی ایشان را کشف کنید و در آن حوزه وقت و انرژی بگذارید، در اینصورت کودک شما زمانی که وارد جمع می شود چیزی برای ارائه دارد و به موقع مورد توجه قرار خواهد گرفت.
بر اساس نظر پیاژه کودکان در این سن، تا حد زیادی خود محورند و نیازهای خودشان را می بینند و نمی توانند به نیازهای دیگران هم توجه کنند. بنابراین به خاطر این ویژگی ممکن است مورد طرد قرار بگیرند.