چگونه باید با بچه حرف گوش نکن رفتار کنیم؟
مادر ماریا فریاد زد: “همین حالا تلویزیون را خاموش کن، ماریا! چندین ساعت مشغول تماشای تلویزیون بودی”. ماریا 9 ساله با مخالفت گفت: “نه، فیلم موردعلاقهی من در حال پخشه و من میخواهم آن را ببینم!”. مادرش جواب داد: “همین حالا تلویزیون را خاموش و اتاقت را مرتب کن!” کودک فریاد زد: “نه! من الآن میخواهم فیلم ببینم!”
درنهایت، کیم موفق به دیدن فیلم شد و دیانا مجبور شد بار دیگر اتاق او را تمیز و مرتب کند.
حرف شنویی کودکان موضوعی است که بسیاری از مادران سراسر دنیا با آن روبهرو هستند. اگر میخواهید بدانید چگونه باید با کودکان حرف گوش نکن خود برخورد کنید، نکاتی که سایت مشاوره باما برای شما گردآوری کرده است را تا انتها بخوانید.
نکات ساده برای اینکه کودک به حرف شما گوش دهد
چرا بچه ها باید به حرفهای من گوش دهند؟ حرف شنویی از پدر و مادر چقدر میتواند برای فرزندان دشوار باشد؟ چگونه میتوانم بچه ها را وادار کنم تا به حرفهای من گوش فرا دهند؟ چنین پرسشهایی در ذهن شما به وجود میآید. اگر چنین پرسشهایی هزاران بار در روز به ذهن شما نیز خطور میکند، به خواندن این پست ادامه دهید. ما برخی از بهترین ترفندها و نکاتی که باعث میشوند تا کودک به حرف شما گوش دهد و طبق خواستهی شما عمل نماید را ارائه میدهیم.
1- توجه کودک را جلب کنید
آیا میخواهید بچه ها به حرفهای شما گوش دهند؟ ابتدا، توجه آنها را جلب کنید. آنها تنها زمانی به حرف شما گوش میدهند که به شما توجه کنند. وقتی توجه نمیکنند، آنها فقط صدای شما را میشنوند اما حرف شما را نمیفهمند. چگونه باید کودکان را وادار به توجه نمودن کرد؟
- هرگونه حواس پرتی کودک همچون تلویزیون، موسیقی، بازیهای ویدیویی یا دیگر اسباببازیهایی که فرزندانتان با آنها بازی میکنند را حذف کنید.
- با فرزند خود در یک اتاق باشید تا او بتواند پیام شما را بهدرستی درک کند.
- پیش از شروع مکالمه، خم شوید و در صورت نیاز بنشینید و هنگام صحبت کردن به چشمان کودک نگاه کنید.
- نحوه توجه کردن را از طریق الگو بودن به فرزندتان آموزش دهید. وقتی آنها با شما صحبت میکنند، دست از هر کاری بکشید و به حرفهای فرزند خود گوش دهید.
2- برای تربیت فرزند حرف گوش کن با او صریح باشید
فوراً سر اصل مطلب بروید. وقتی از فرزند خود میخواهید تا حرف شنویی داشته باشد، از جملات طولانی و کلمات دشوار استفاده نکنید. این باعث میشود تا دختر یا پسر شما آنچه را که گفتهاید، آسانتر به یاد آورد. اکثر اوقات، کودکان کاری که شما از آنها میخواهید را انجام نمیدهند زیرا دستور انجام آن را فراموش میکنند. مقصر، کلمات هستند!
در اینجا، روشهایی آورده شده است تا بدون بحث و دعوا، کودکان به حرفهای شما گوش دهند:
- از تک کلمه یا درنهایت دو یا سه کلمه استفاده کنید. بهجای گفتن “قبل از خواب مسواک بزن”، فقط هنگام خواب بگویید، “دندانت!”. یا فقط میتوانید برای اینکه فرزندتان به اتاقش برود، بگویید “اتاقت!” یا “برو به اتاقت!”
- دادن یک دستور در یکزمان، بهترین روش برای اطمینان حاصل نمودن از این موضوع است که فرزندمان حرف شنوی دارد.
- اگر میخواهید تمام دستور را یکدفعه به فرزندتان بدهید، آنها را بشمارید و همچنین به خاطر بسپارید.
3- برای حرف شنوی کودک به او اطلاعات بدهید
وقتی میخواهید فرزندان به حرف شما گوش داده و کاری که میخواهید، مانند چیدن مرتب میز را انجام دهد، مطمئن شوید که فرزندتان بهدرستی معنای “چیدن مناسب میز” را میداند. وقتی از کودک میخواهید کاری را بهخوبی انجام دهد، تمام اطلاعاتی که نیاز دارد را به او بدهید. چه چیزی را باید بر روی میز قرار دهد، کجا باید آنها را قرار دهد، او باید چه تعداد را بر روی میز قرار دهد.
4- به کودک بگویید، از او درخواست نکنید
جمله “عزیزم، می تونی نمک را به من بدی؟” یک درخواست است. پاسخ آن میتواند بله یا خیر باشد. وقتی از فرزند خود میخواهید کاری انجام دهد، همیشه میخواهید پاسخ “بله” از او بشنوید. بنابراین اگر میخواهید بچه حرف گوش کن داشته باشید، از او درخواست نکنید و فقط به او بگویید که چه میخواهید. بهعنوانمثال، “مهشید، از تو میخواهم تا یک ساعت دیگر اتاقت را تمیز و مرتب کرده باشی” یا “لطفاً کفشهایت را بپوش” یا فقط “کفش هات!” تنها چیزی است که باید برای انجام گرفتن کاری که میخواهید، به کودک بگویید.
5- به فرزند خود زمان دهید تا فرآیند را پردازش کند
“زمان انتظار” مفهومی است که اکثر معلمان در مدرسه با دانش آموزان شان تمرین میکنند. وقتی از کودک چیزی میخواهید یا به او چیزی میگویید، سه تا هفت ثانیه صبر کنید و اجازه دهید تا کودک آنچه گفتهاید را پردازش کرده و متوجه کاری که باید انجام دهد، شود. بله، این روشی است که باعث میشود کودکان در مدرسه به حرف معلم خود گوش دهند!
برخی از کودکان برای پردازش و درک صحبتهای شما به زمان بیشتری نیاز دارند. بنابراین، اگر کودکی فوراً به آنچه گفتهاید واکنش نشان نداد، او احتمالاً حرف شما را نادیده نگرفته است، بلکه فقط تلاش میکند متوجه شود که باید چگونه به درخواست شما پاسخ دهد. به او زمان دهید و از نوشیدن قهوه خود ضمن اینکه کودک در حال پردازش داده است، لذت ببرید!
6- مطمئن شوید کودک منظورتان را درست متوجه شده است
زمانی که کودک به آنچه گفتهاید واکنش نشان داد، شاید بخواهید چک کنید آیا او دقیقاً متوجه شده است که باید چهکاری انجام دهد. بهعنوانمثال، اگر کودک شما نسبت به فرد دیگری گستاخی کرده است و شما به او میگویید “برو و از او عذرخواهی کن”، لازم است کودک بداند که باید به آن فرد بگویید “متأسفم”. به همین ترتیب، وقتی شما میگویید “میز را بچین”، لازم است کودک بداند که چهکار باید بکند.
7- به کودک حق انتخاب دهید
تمام کودکان بهخوبی دستورات را انجام نمیدهند. وقتی از آنها میخواهید کاری انجام دهند، ممکن است از گفتهی شما سرپیچی و سرکشی کنند، بهخصوص اگر در سنین نوجوانی باشند. پس باید چهکار کنید؟
شما باید به فرزندان خود قدرت انتخاب دهید. به آنها حق انتخابهایی بدهید تا باعث شود کاری که میخواهید را انجام دهند. مثال، “ستاره، می ونی الآن اتاقت را مرتب کنی یا اجازه رفتن به سینما به همراه خواهرت را نداری”. یا “میتونی الآن میز را بچینی و یا بعداً ظرفها را بشوری”.
8-برای حرف شنویی کودک انتظاراتی برایش تعیین کنید
اعمال قوانین و تعریف انتظارات برای وادار کردن کودک به حرف شنویی بسیار مهم هستند. قوانین با انتظارات و پیامدهایی همراه هستند. بنابراین، قوانین و انتظاراتی برای کودک ایجاد نمایید. وقتی با فرزندان خود در مورد آنچه از آنها انتظار دارید، صحبت میکنید، صریح و قاطع باشید.
یک روش صریح بودن در مورد انتظارات خود از فرزندان، بر روی کاغذ آوردن این قوانین و چسباندن آن بر روی یخچال یا در است. لازم است تا گاهی اوقات این فهرست را مرور و اصلاح کنید. به خاطر داشته باشید که قوانین قابلمذاکره نیستند و نباید بگذارید که کودک (بهخصوص، کودکان بزرگتر و نوجوانان) شما را وارد بحث در مورد آنها کنند.
9- برای تربیت بچه حرف گوش کن با او صمیمی شوید
همچنین، کیفیت رابطهای که با کودکان خود دارید، تعیینکننده این موضوع است که آیا فرزندان به حرف شما گوش خواهند داد یا خیر. کودکان میخواهند ارتباط نزدیکی با والدین خود داشته باشند، بنابراین رابطه خود با فرزندتان را رشد دهید. اجازه دهید این رابطه سرشار از احترام، عشق و دوستی باشد. وقتی رابطه والدین با فرزندان خوب است، کودک با خوشحالی به حرف شما گوش خواهد داد زیرا او به شما اهمیت میدهد و میخواهد شما را خوشحال ببیند.
10- با فرزندان خود همدلی کنید
گاهی اوقات، احساس همدلی میتواند تأثیر بسیار زیادی داشته باشد. بنابراین بهجای گفتن “خواهرت را نزن” چیزی شبیه به این موارد بگویید: “میدونم که از دست خواهرت به خاطر شکستن اسباببازیهایت عصبانی هستی، اما عصبانی بودن دلیل خوبی برای تنبیه بدنی کودک یا کتک زدن فرد دیگری نیست”.
بهجای “همین حالا تلویزیون را خاموش کن!”، میتوانید بگویید، “میدونم که از دیدن این برنامه لذت میبری اما فردا باید به مدرسه بروی و باید صبح زود بیدار بشی”.
11- باهوش باشید و صدای خود را بالا نبرید
فریاد زدن، جیغ کشیدن یا بالا بردن لحن صدا یکی از اولین واکنشهایی است که والدین هنگام امتناع فرزندشان از گوش کردن یا پیروی از قوانین از خود نشان میدهند. اما واقعاً این کار تأثیری دارد؟
خیر و شما این موضوع را بهخوبی میدانید! بنابراین، چگونه در برابر نیاز به فریاد زدن مقاومت میکنید و هنوز کودکان را وادار میکنید تا به حرف شما گوش دهد؟
- نفس عمیق بکشید: هر وقت که میخواهید سر کودکی فریاد بزنید، برای یک ثانیه صبر کنید و نفس عمیقی بکشید. پیش از صحبت کردن با بچه حرف گوش نکن ، کمی صبر کنید تا آرام شوید. فریاد زدن شما باعث میشود تا کودک حالت دفاعی به خود بگیرید. این کار فقط اوضاع را بدتر خواهد کرد. این چیزی نیست که شما برای حرف شنویی بچه ها میخواهید؟
- بر رفتار کودک تمرکز کنید: کودکان مشکل نیستند. مشکل، رفتار آنهاست. بنابراین وقتی میخواهید کودکتان چیزی یاد بگیرید، شما باید آنها را به انجام این کار تشویق کنید. بهجای فریاد زدن و گفتن “این کار را انجام نده!” یا “بس کن!”، بهآرامی با آنها صحبت کنید. وقتی به شما گوش میدهند، بگویید “کارت عالی بود!” یا “خیلی ممنون!”.
- بدجنس نباشید: بدجنس یا گستاخ بودن با کودک به خاطر اینکه به حرفهای شما گوش نداده است، مشکل را حل نخواهد کرد. اگر میخواهید کاری انجام شود، راسخ و ثابتقدم باشید و نه گستاخ و بدجنس. آرام باشید و با لحن آرام ولی قاطع با کودک صحبت کنید. اجازه دهید تا کودک متوجه جدی بودن شما شود. شما میخواهید که بچه حرف گوش کن باشد و کاری که باید را انجام دهند.
- اگر درنهایت شروع به فریاد زدن کردید، اشکالی ندارد: اما درنهایت، به یاد داشته باشید، شما کامل و بینقص نیستید. هیچکس کامل نیست. بنابراین، اگر گاهی اوقات کنترل خود را از دست دادید و سر فرزند خود فریاد زدید، اشکالی ندارد. خود را سرزنش نکنید. اما کار خود را جبران کنید- با عذرخواهی به خاطر فریاد زدن شروع کنید. اما موضع خود را عوض نکنید. در مورد اصلاح رفتار کودک خود راسخ باشید و توضیح دهید که چرا کودک نباید چنین کاری میکرد.
نکاتی برای تربیت فرزند حرف گوش کن
اکثر ترفندهای مذکور را میتوان برای کودکان بزرگتر و نوجوانان نیز بکار برد. اما گاهی اوقات، کافی نیست. در اینجا، نکات بیشتری آورده شده است تا با استفاده از آنها بتوانید نوجوان خود را وادار به احترام گذاشتن و گوش دادن به حرفهای والدین کند.
12- با فرزند خود صادق باشید
هنگام برخورد با کودکان بزرگتر و نوجوانان که حرف شنوی ندارند، صداقت بهترین سیاست است. این ممکن است همیشه آسان نباشد اما صادق بودن با آنها در رابطه با نگرانیها و ترس هایی که در مورد رفتارشان دارید، میتواند به آنها در درک واقعیت کمک کند. بهاینترتیب، والدین میتوانند الگوی رفتاری خوبی برای فرزندان خود باشند و احترام آنها را برای صادق و روراست بودن به دست آورند.
13- والد باشید نه دوست
دوست بودن با فرزندان بااینکه بگذارید آنها از صمیمیت شما سوءاستفاده کنند، متفاوت است. شما میتوانید بهترین دوست فرزند خود باشید اما درنهایت، شما هنوز پدر و مادر او هستید. این موضوع را برای نوجوان یا کودک بزرگتر خود توضیح دهید، بهگونهای که متوجه شود بیاحترامی یا نافرمانی کودک قابلتحمل نیست.
با نوجوانان همانند یک بزرگسال رفتار کردن و دادن مسئولیت و اعتماد کردن به نوجوانان در کارهای مهم میتواند به شما در به دست آوردن اعتماد آنها کمک کند. وقتیکه فرزندان به شما اعتماد کنند، به شما احترام میگذارند و به حرف شما نیز گوش خواهند داد.
تربیت کودک نوپای حرف گوش کن
کودک نوپای شما بهاندازه کافی بالغ نیست که متوجه اهمیت انجام دادن یا ندادن کاری شود. در این حالت، توضیح دادن به کودک نوپا کاربردی ندارد. پس چگونه باید کودک دو یا سه ساله را وادار به گوش دادن و حرف شنوی کرد؟
- ابتدا، توجه کامل کودک را جلب کنید. پیش از آنکه آنها کاملاً به آنچه میگویید توجه کنند، شروع به حرف زدن نکنید.
- مطمئن شوید که به چشمان کودک نگاه میکنید و بهآرامی ارتباط چشمی با او ایجاد نمایید. فقط مکالمهای در مورد آنچه انجام میدهید را آغاز کنید.
- اگر مجبور هستید چیزی را تکرار کنید، دیگر توجه کودک را ازدستدادهاید. بنابراین به مرحلهی اول بازگردید و توجه کودک را جلب نمایید. بله، لازم است تا با کودکان نوپا صبور باشید.
- از جملات کوتاه استفاده کنید: تا حد ممکن هنگام صحبت با کودک نوپا از جملات استفاده کنید. جملات طولانی میتوانند گیجکننده باشند و پردازش آنها برای حرف شندی کودک نوپا دشوار است.
- سعی کنید موضوع را از نگاه کودک ببینید و احساسات او را درک کنید: بهاینترتیب، شما میتوانید کلمات عاطفی و نحوه بیان احساسات را به کودک یاد دهید.
- با کودک همراهی کنید: به کودک یاد دهید تا کاری را با همکاری دیگران انجام دهد. آنها وقتیکه میبینند شما کاری را انجام میدهید، سریعتر یاد میگیرند و از شما تقلید میکنند.
- تمرین و فعالیتهای گوش دادن روش جذابی برای آموزش مهارت گوش دادن به کودکان است.
- وقتی از کودک میخواهید که این رفتار را تکرار کند، یک روال عادی ایجاد کنید. بهاینترتیب، حتی اگر شما فراموش کنید یا حتی اگر آنها عجله داشته باشند، اما باز این کار را انجام خواهند داد.
- برای تربیت بچه حرف گوش کن شما نیز باید به حرفهایشان گوش دهید.
شما هرقدر هم که بخواهید کودک به حرف شما گوش دهد و کاری که میخواهید را انجام دهد، نباید او را وادار به انجام کاری کنید. مقصود این است که کودک ایده یا مسئولیت عمل خود را بپذیرد و با میل و اراده خود آن کار را انجام دهد. دفعهی بعدی که میخواهید دختر چهار ساله یا پسر هفت ساله تان به حرف شما گوش دهد، فریاد نزنید.
از این نکات استفاده کنید و به آنها بگویید که چهکارهایی باید انجام شود.
شما چگونه با حرف گوش نکردن بچه ها برخورد می کنید؟ برای تربیت بچه حرف گوش کن نظرات خود را در اینجا با ما به اشتراک بگذارید.
پسرم هشت سال شه حرف شنویی خیلی کمی دارد وباید یه حرف روچندین بار تکرار کنم واین کلافه م میکنه دیگه اینکه بهانه گیری میکنه ومدام برای هرچیزی گریه میکنه کلا ظرفیت شوخی کردن وحرف زدن نداره چه خودم چه اطرافیان ،خودش شوخی میکنه ولی اگه طرف مقابل شوخی کنه شروع به پرخاش کردن میکنه کلا اعتماد بنفشش پایین ونمیتونه ازخودش دفاع کنه شیر خونه س وروباه بیرون خونه س ؛ودیگه اینکه نظم ومرتب یش تو غذاخوردن و لباس وسایل ش کمه احساس میکنم دچار افسردگی شده ممنون میشم راهنمایی وکمکم کنید ممنون
سلام وقتتون بخیر پسرم یکسال ونیمشه واصلا به حرفم گوش نمیده جدیدا منو گاهی وقتا میزنه داد میزنه اگه چیزی بخواد موقع غذا خوردن بازی کردنش شروع میشه خیلی عصبی میشم چطور باهاش رفتار کنم؟
پسرم بچه بسیار باهوشیه ولی درس نمی خونه یعنی باید من بشینم بالای سرش تا نمراتش ۱۹ و ۱۸ بشه علاقه عجیبی به بازی کالاف داره نزدیک ۱ میلیون پول پس اندازشم برده از طریق کتابفروشی محله داده برای بازیش که وقتز فهمیدم اتیش گرفتم و البته وقتی گوشیو ازش گرفتم دو روز بعد اسپری فلفل درست کرده برده مدرسه ،اصلا مرتب نیست میزش لباساش همش من باید جیغ بدم تو مرتب بشه و اصلا هم شنونده خوبی نیست مثلا می گی برو تو اشپزخونه چای بیار می ره ۵ دقیقه دیگه می یاد و کاری نکرده دوباره باید بهش رگی
سلام پسرم چهارم ابتدایی بعضی از وقت ها خیلی حرف بدی میزنه منم اعصبانی میشم بعد چند بار تذکر میزنم وبه دعوا شروع میشه اون هم منو میزنه ودیگه بدتر چیکارکنم این کارها رو نکنه. الان حالم خیلی خیلی حالم بده چون نگرانم این اخلاق یادبگیرید واخلاقش این طوری بمونه چون برادر کوچیک ۷ ساله داره مثل اون رفتار میکنه واینکه من میبینم باباشم درست رفتار نمیکنه بامن اینام یاد گرفتن دیشب این موضوع روبه همسرم گفتم وبهش گفتم که به امیر علی نگو روش بهت باز میشه این احترامی که داره نسبت بتو از بین نره ازت امروز صبح قبل رفتن به سرکار سر این که شارژرم کجاست همسرم میگه بلند بلند این خونه خراب بمونه به پسرم میگه چیه اینو دیونه کردی همیشه تا بخوام باهمسرم سر هر موضوعی صحبت کنم صداشو میبره بالا توهین میکنه وبعد میگه خودمو میکشم من همیشه حرفامو نمیتونم بهش بزنم میترسم. خوب من الان چیکارکنم پسرم این رفتاروکرد من اعصبانی نشم درست رفتارکنم واینکه همسرم خونست پسرم به حرفام گوش میده اصلا اعصبانی نمیشه اما پدرش که میره سر کار من یه دل هوره میگیرم که نکنه امیر علی بخواد بازم شروع کنه حالم بد میشه حالت تهوع میگیرم
سلام من پسرم ۷سالشه ولی اصلا بهم احترام نمیزاره حمله میکنه حرف گوش نمیده لجبازی واقعا ادیتم کرده نکیدونم راحلش چیه
والا من تو تربیت کردن دخترم که ۷سالشه مشکل دارم از بس عصبی بودم تنبیه بدنی کردم حس میکنم بچم به حرفم گوش نمیده داره رو اعصاب بچم هم ثاثیر میزاری تو یادگیری تو درسش مثلا بهش میگم اتاقتو مرتب کن یا لباساتو تمیز نگه داشته باش خونرو بهم نریز انگار نه انگار…واقعا دیگه موندم نمیدونم چیکار کنم دخترم یه بچه زرنگ و باهوش بود الان احساس میکنم هرچی جلو تر میره تو درساش یادگیری براش خیلی نامفهومه.میترسم خنگ شه بچم. من خودم تو زندگیم مشکلات زیاد داشتم من خودم احتیاج ب مشاور دارم برای زندگیم شایدم به روانشناس.بخاطر اختلافی ک با همسرم داشتم از اول زندگیم باعث شد انقد عصبی بشم.
پسر من ۶ سالشه زیاد به حرفام توجه نمیکنه و حرف زدنش هم زیاد خوب نیست میشه راهنمایی کنید