در این مقاله از سایت مشاوره باما به خصوصیات والدین خوب و اینکه چگونه پدر و مادر خوبی برای فرزندان باشیم از دیدگاه روانشناسی می‌پردازیم:
نگرانی در مورد اینکه آیا والدین خوبی برای فرزندان خود هستیم امری طبیعی است. این احتمالاً بدین دلیل است که شما قبل از پدر یا مادر شدن، هرگز در جایگاهی نبوده‌اید که مسئول آینده شخص دیگری باشید. این حس معمولاً با انتقال احساس نگرانی نسبت به تربیت فرزندان همراه است. رسانه‌های اجتماعی و اینترنت برای ما این فرصت را فراهم کرده‌اند تا بیشتر از گذشته بتوانیم اطلاعات خود را با هم به اشتراک بگذاریم. درنتیجه، والدین امروزی نسبت به والدین دیروز بیشتر نگران مهارت‌های فرزند پروری هستند. بااین‌حال، از کجا بدانیم آیا واقعاً نهایت تلاش خود را برای رشد فرزندانمان می‌کنیم؟ در این قسمت عوامل سازنده والدین مؤثر را مرور خواهیم کرد.
نگاه به والدین خوب در گذشته
تاریخچه فرزند پروری تا حد زیادی منوط به انتظارات اجتماعی زمان خود است. همواره والدین دغدغه‌مند تأمین مایحتاج فرزندان خود بوده‌اند؛ اما در طول تاریخ، والدین نقش‌های مختلف دیگری را نیز عهده‌دار بوده‌اند. به‌تدریج که جامعه تکامل یافت، به والدین تأکید شد که فرزندان خود را سرگرم کنند. مثلا، فعالیت‌های کاردستی فراوان انجام دهند، در ساختن ماکت خانه همکاری کنند و تا حد زیادی پشتیبان عاطفی و جسمی فرزندان باشند. گاهی اوقات این موضوع به ” والدین پشتیبان ” اطلاق می‌شود. چراکه ” حمایت والدین ” آنان را توصیف می‌کند.
فرهنگ امروزی، والدین را تحت‌فشار قرار داده تا موفقیت خود را درگرو تربیت فرزندانی بدانند که آینده درخشانی دارند و درعین‌حال دوران کودکی خاطره‌انگیز و معجزه‌آسایی داشته‌اند. کودکان نه‌تنها نیازمند داشتن یک شخصیت عالی، بلکه داشتن نمره‌های درخشان، مهارت‌های پژوهشگری و ورزشکاری، داشتن آلبوم عکسی که نمایانگر نمرات پروژه‌ها، مسافرت‌ها یا خاطرات دوران کودکی آنان است. هویت یک والدین خوب بسته به موفقیت فرزندان است.
بااین‌حال، این‌ها انتظارات واقع‌بینانه‌ای برای موفقیت کودک نیست و گاهی موجب اختلال در روند پیشرفت کودک می‌شود؛ زیرا یک کودک نیاز به خطا کردن به‌منظور یادگیری و پذیرش شخصیت و هویت خود دارد.
چه عواملی موجب شکل گیری والدین خوب می‌شود؟
باوجوداین همه انتظارات استرس‌زا که از والدین امروزی داریم، واقعاً تغییر عقاید عمومی سبک فرزند پروری به سمت حقایق مبتنی بر تحقیق امری دشوار به نظر می‌رسد. اگر به دنبال پرورش فرزندان سالم و قوی ازلحاظ عاطفی و شخصیتی هستید، تحقیقات روانشناسی به‌عمل‌آمده برخی از رفتارهای زیر را پیشنهاد می‌دهد:
- عاشق فرزند خود باشید: این کاملاً واضح است و برای اکثریت قریب به اتفاق والدین، عشق و توجه به فرزند یک وظیفه است، حتی زمانی که رفتار فرزند شما غیرقابل‌تحمل و کنترل است؛ اما چگونه با این موضوع ارتباط برقرار می‌کنید؟ مهم است که رفتار یک بچه را با شخصیت کودک تمییز دهیم تا آن‌ها قابل به درک این موضوع باشند که شما عاشق آن‌ها هستید، حتی در زمانی که آن‌ها به خاطر عملی که مرتکب شده‌اند دچار دردسر شده‌اند. زمانی که یک بچه تصمیم اشتباهی می‌گیرد بهتر است بگویید ” شما در اشتباهید ” تا اینکه بگویید ” شما تصمیم اشتباهی گرفتید “.
- والدین خوب خوراک، پوشاک و مسکن برای فرزندان خود تأمین می‌کنند: تأمین مایحتاج ابتدایی جزء نشانه‌های اولیه فرزند پروری است. اگر از حد فراتر بروید و با والدین دیگر رقابت کنید، ممکن است در مضیقه و فشار قرار بگیرید؛ اما بچه‌ها صرف‌نظر ازآنچه دارند، نیازمند چیزهای بیشتری هستند.
- والدین خوب نیازهای عاطفی فرزند خود را برآورده می‌سازند: این بدان معنا نیست که شما لحظه‌به‌لحظه روز خود را صرف تمرکز روی کودک خود بنمایید. بلکه بدین معناست که دوتایی زمانی را باهم سپری کنید و اطمینان قلبی به او بدهید که ارزشمند و مهم هستند. کارشناسان معتقدند، با صرف تنها 30 دقیقه زمان متمرکز بر فرزند خود (یعنی اینکه حواستان به گوشی یا تلویزیون نباشد یا مشغول انجام کار دیگری نباشید)، واقعاً برای فرزند شما مفید واقع خواهد شد. این بدین معناست که احساسات کودک برای شما مهم است. اگر آن‌ها گریه می‌کنند به آن‌ها نگویید که گریه شما بی‌دلیل است، بلکه به آن‌ها آرامش دهید. احساسات همیشه خوب هستند، اما شما می‌توانید به فرزند خود روش‌های درست را آموزش دهید که چگونه احساسات خود را مدیریت کنند (مثلاً زمانی که عصبانی هستید کسی را کتک نزنید). پدر و مادر الگوی خوبی برای مدیریت احساسات به روش‌های مفید هستند.
- والدین خوب در زمان لازم محدودیت اعمال می کنند: بچه‌ها لازم است بدانند که همیشه نمی‌توانند خودسرانه هر کاری را انجام دهند. اعمال محدودیت روش سودمندی برای بچه‌هاست و به آنان کمک می‌کند تا بخشی از یک جامعه بزرگ باشند. یک کودک قابلیت کنترل ذهن خود را به بهترین شکل ندارد، ازاین‌رو، کودکان را باید از انجام کارهایی که برای آن‌ها مضر است بازداشت. کارهایی از قبیل تماشای زیاد تلویزیون، خوردن زیاد شیرینی و انجام بازی‌های ویدیویی جزء این دسته است. شما به‌عنوان پدر یا مادر، ملزم به ایجاد فرصت‌هایی برای یادگیری و کسب تجربه کودکان خود هستید. گاهی اوقات، با تعیین محدودیت‌هایی، به آنان کمک می‌کنید تا رفتارهای سالم را فراگیرند.
- والدین خوب به کودکان اجازه تجربه شکست را می دهند: آزار دیدن کودکان برای پدر و مادر رنج‌آور است، اما این (آزار) موجب مقاومت بیشتر آنان شده و برای عملکرد بهتر آنان در آینده امری حیاتی است. اگر شما کودک خود را در موقعیت‌های چالش‌برانگیز نجات می‌دهید، فقط به‌صرف اینکه معتقدید والدین خوب کودکان را از تجربه کردن دردهای عاطفی بازمی‌دارند، درواقع شما عملاً آن‌ها را از پرورش تجربیات جدید محروم ساخته‌اید. وقتی فرزندتان به شما از موقعیت‌های دشوار خود سخن می‌گوید، با او صحبت کنید و بگویید که چه چیزی از آن فراگرفتند.
- بگذارید کمی “حوصله‌شان سر برود: زمان‌های اختصاص نیافته نقش مؤثری در تکامل مغز کودک بازی می‌کند. برای بچه‌ها دائماً در حال تعیین فعالیت نباشید. به‌طور طبیعی، بچه‌ها خلاق، رؤیاپرداز و تجربی هستند. والدین باید کودکان خود را تشویق کنند تا بخشی از روز، خودشان را سرگرم کنند. اگر در مکانی زندگی می‌کنید که دارای فضای باز است، بچه‌ها می‌توانند بروند هوای تازه دریافت کنند و چه‌بهتر آن‌ها را تشویق نمایید که فعالیت‌های جسمی انجام دهند.
شما احتمالاً شنیده‌اید که میگویند ” برای پرورش کودک باید یک روستا بسیج شوند “. ایفای نقش والدین بدون حمایت دیگران کاری بس دشوار است، اگر شما شخص دیگری را برای تقسیم مسئولیت‌ها ندارید، شما باید ذاتاً همه‌چیز را برای کودک خود مهیا کنید. بسیاری از فرهنگ‌ها در طول تاریخ، به روش‌های مختلف مسئولیت تربیت فرزند را به اشتراک گذشته‌اند. در جامعه ما، داشتن “گروه ” به‌راحتی به شما اجازه می‌دهد تا بتوانید خانواده‌های دیگر را بنگرید و مشکلات خود را مرتفع نمایید. هیچ والدینی فقط به‌صرف اینکه در حال تلاش بی‌وقفه است یک والدین خوب نیست. بدین ترتیب با داشتن حمایت، شما قادر خواهید بود تا اطلاعات واقعی را داشته باشید و متوجه می‌شوید که کدام روش برای کدام خانواده جواب می‌دهد و موجب دررفتن خستگی در روند رشد کودک می‌شود (بجای اینکه خستگی را روی دوش بچه‌ها بیندازیم).
اگر فکر می‌کنید که افرادی اطراف شما نیستند تا به شما کمک برسانند و شما در جستجوی یکی از آنان هستید، اگر با روابط اجتماعی مشکل‌دارید یا اگر در ایفای نقش پدر یا مادر برای شما سخت است، لطفاً ما را از طریق سایت مشاوره باما ارائه‌دهنده مشاوره آنلاین،جستجو نمایید. شما متوجه می‌شوید اگر خود مراقبتی‌های روحی، عاطفی و جسمی را انجام دهید، دارای نیروی بیشتری خواهید بود تا بتوانید پدر و مادر خوب و دلسوزی باشید.
منبع: www.betterhelp.com