مشاوره رایگان برای ترک خود ارضايي| مشاور ترک خودارضایی

اعتیاد به خودارضایی چیست؟ آشنایی با علائم، دلایل و روش های درمان

خودارضایی، بخش طبیعی از زندگی به شمار می رود. بسیاری از افراد به کمک خودارضایی می توانند اطلاعات بیشتری در مورد بدن و میل جنسی خود در یک محیط امن و راحت به دست آورند. با این وجود، برای برخی دیگر، خودارضایی تبدیل به نوعی اعتیاد می شود و بر زندگی آن ها تاثیر منفی می گذارد.

زمانی خودارضایی تبدیل به اعتیاد می شود که مداوم و وسواسی باشد؛ به گونه ای که فرد برای انجام آن از فعالیت های اجتماعی دوری می کند و در زندگی روزانه وی اختلال به وجود می آید. اعتیاد به خودارضایی می تواند دلایل و علائم متعددی داشته باشد؛ اما خوشبختانه، روش های درمان برای افرادی که از این مشکل رنج می برند، در دسترس هستند.

در این مقاله از سایت مشاوره باما ما نگاهی به اعتیاد به خودارضایی، علائم مرتبط با آن، دلایل بالقوه و روش های در دسترس برای درمان این مشکل می اندازیم.

خودارضایی بیش از اندازه و مزمن چیست؟

خودارضایی چه زمانی بیش از اندازه در نظر گرفته می شود؟ زمانی که صحبت از خودارضایی می شود، بیش از اندازه بودن معنایی ندارد. با این وجود، برخی از افراد به انجام این کار معتاد می شوند. این نوع خودارضایی را مزمن و بیش از اندازه می نامند چراکه در فعالیت های روزانه اختلال ایجاد می کند. فرد معتاد به خودارضایی ممکن است چندین ساعت در روز را صرف این کار کند. حتی امکان انجام این کار در مکان هایی وجود دارد که مناسب نیستند.

چندین دلیل احتمالی برای اعتیاد به خودارضایی وجود دارند. خودارضایی می تواند راهی برای مقابله با استرس یا اضطراب باشد. بسیاری از افراد، از آن به عنوان روشی برای فرار از واقعیت یا درد عاطفی استفاده می کنند. برخی دیگر نسبت به دیگران بیشتر مستعد اعتیاد هستند.

ترک اعتیاد نیاز به صبر و ازخودگذشتگی دارد. کمک گرفتن از افراد حرفه ای در زمینه سلامت روان اغلب برای دستیابی به موفقیت ماندگار ضروری است.

علائم اعتیاد به خودارضایی

زمانی که فرد به خودارضایی معتاد می شود، نیاز شدیدی به انجام این کار پیدا می کند؛ حتی در زمان هایی که واقعاً نمی خواهد دست به انجام این کار بزند. تاثیر اعتیاد به خودارضایی بسیار گسترده است. این نوع اعتیاد می تواند در زندگی و فعالیت های روزانه تداخل ایجاد کند. این افراد احساس می کنند کنترلی بر نیازهای خود ندارند و حتی زمانی که این کار موجب ناراحتی و مشکلات می شود، همچنان به کار خود ادامه می دهند. برخی از افراد تلاش می کنند تعداد دفعات خودارضایی را کاهش دهند یا از انجام این کار دست بکشند اما موفق نمی شوند.

افراد معتاد به خودارضایی ممکن است این کار را چندین مرتبه در روز یا بیشتر انجام دهند. آن ها زمان زیادی را صرف فکر کردن یا برنامه ریزی برای خودارضایی بعدی خود می کنند. این کار، افکار و زندگی آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد. اگر فکر می کنید که به خودارضایی اعتیاد دارید، برای کمک گرفتن با پزشک یا متخصص سلامت روان صحبت کنید.

علائم اعتیاد به خودارضایی شامل موارد زیر هستند:

• تمایل بسیار شدید به خودارضایی
• تداخل با کار یا مدرسه
• بهداشت ضعیف ناشی از نادیده گرفتن مراقبت شخصی به دلیل سپری کردن زمان بیشتر برای خودارضایی
• دوری از دوستان و اعضای خانواده به دلیل شرمندگی و شرمساری از این رفتار
• ادامه دادن به خودارضایی علیرغم پیامدهای منفی آن ازقبیل: مشکلات مربوط به روابط عاطفی یا مشکلات مالی ناشی از نادیده گرفتن مسئولیت ها
• احساس گناه، شرمندگی یا شرمساری بعد از خودارضایی

دلایل اعتیاد به خودارضایی

دلایل و علل اعتیاد به خودارضایی شامل موارد زیر هستند:

• مشکلات اساسی سلامت روان ازقبیل: علایم افسردگی، اضطراب و اختلال بدریخت انگاری
• نیاز وسواسی به فرار از استرس یا مشکلات عاطفی
• نداشتن مهارت های مقابله ای سالم یا داشتن روابط جنسی ناسالم
• علاوه بر این، برخی از افراد به منظور پر کردن شکاف ایجاد شده در زندگی به دلیل تنهایی، بی حوصلگی یا نیاز به تایید و تصدیق دست به خودارضایی می زنند.

همانند بسیاری از اعتیادها، کشف ریشه اصلی اعتیاد به خودارضایی به منظور مدیریت و کنترل بهتر آن از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. افراد حرفه ای می توانند کمک بسیار ارزشمندی در این زمینه باشند چراکه ابزارها و مهارت های لازم برای شکستن چرخه اعتیاد را در اختیار شما قرار می دهند.

خود ارضایی یا استمنا به تحریک دستگاه تناسلی خود به‌منظور دستیابی به برانگیختگی و درنهایت لذت جنسی تعریف می‌شود. افرادی که خود ارضایی می‌کنند، درست همانند یک رابطه جنسی نرمال به اوج لذت جنسی می‌رسند. البته عمل استمنا لزوماً به معنای اعتیاد به خود ارضایی نیست، بنابراین لازم است درک خوبی از اعتیاد به خود ارضایی داشته باشیم.

با پیشرفت فناوری و اطلاعات، روش‌های بیشتری برای افزایش لذت از طریق خود ارضایی معرفی‌شده است. تقریباً هر فردی که از نظر جنسی فعال است یا امیال جنسی را تجربه می‌کند، می‌تواند استمنا کند.

خودراضایی فراتر از نسل و جنسیت است. حتی افرادی که شریک جنسی دارند و ازدواج نموده‌اند گاهی اوقات، درگیر خود ارضایی می‌شوند. خود ارضایی در نوجوانان نیز یک پدیده رایج است زیرا فرد در حال بلوغ است و جسم او تغییرات زیادی را متحمل می‌شود.

روانشناسی اعتیاد به خود ارضایی

در اعتیاد به خود ارضایی دو ماده نقش کلیدی دارند: دوپامین و اندورفین. دوپامین یک فرستنده عصبی است که اجازه می‌دهد فرد احساس لذت کند. اندورفین، ماده شیمیایی است که بدن از آن برای مقابله با استرس و فشار جسمی استفاده می‌کند و باعث می‌شود تا شما بتوانید استراحت کنید و بهبود یابید.

درحالی‌که فرد در حال خود ارضایی است، دوپامین آزاد می‌شود و فرد اوج لذت جنسی را تجربه می‌کند. پس از اوج لذت، اندورفین آزاد می‌شود که باعث می‌شود فرد احساس رضایت بیشتری داشته باشد و گاهی اوقات به خواب برود.

وقتی فرد به چنین احساساتی وابسته شد و از آن‌ها برای فرار از فشار و استرس زندگی یا مقابله با مشکلات ذهنی استفاده کرد، شرایط برای اعتیاد به خود ارضایی فراهم می‌شود. اعتیاد به خود ارضایی زمانی می‌تواند موجب نگرانی شود که تبدیل به روشی برای رهایی از افکار منفی و مقابله با مشکلات زندگی شود.

عوارض جانبی اعتیاد به خودارضایی

عوارض جانبی اعتیاد به خودارضایی می توانند هم فیزیکی و هم روانی باشند. عوارض جانبی فیزیکی و روانی اعتیاد به خودارضایی با توجه به شدت اعتیاد در افراد مختلف، متفاوت هستند.

عوارض جانبی فیزیکی عبارتند از:

• ساییدگی پوستی یا حساسیت آلت تناسلی
• عفونت مجاری ادرار
• اختلال نعوظ
• انزال زودرس

برخی از عوارض جانبی روانی اعتیاد به خودارضایی به شرح زیر هستند:

• احساس شرمندگی یا گناه در مورد خودارضایی
• شیفتگی شدید به پورنوگرافی یا فانتزی های جنسی
• مشکل در تمرکز بر کار یا فعالیت های دیگر
• بی خوابی
• گوشه گیری و انزوای اجتماعی
• مشکل در روابط عاطفی به دلیل نداشتن صمیمیت جنسی

چگونه می توان اعتیاد به خودارضایی را ترک کرد؟

به منظور ترک موفقیت آمیز اعتیاد به خودارضایی، لازم است تا با دلایل اساسی و نحوه مدیریت آن آشنا شوید. این می تواند شامل گرفتن کمک حرفه ای یا روان درمانی، توسعه مهارت های مقابله ای سالم، تعیین حد و مرز و یافتن روش های جدید و موثر برای رهایی از استرس یا مدیریت عاطفی باشد. علاوه بر این، تمرین خود شفقتی و مراقبت از افکار و احساسات ضروری است چراکه این کار موجب کم کردن احساس گناه یا شرمندگی مرتبط با اعتیاد می شود.

این نکته حائز اهمیت است که بهبود نیاز به ازخودگذشتگی دارد و زمان بر است. در این مسیر، موانع بسیار زیادی وجود خواهند داشت. اگرچه، به کمک حمایت مناسب و تعهد به درمان می توان عادت های سالم تری در خود ایجاد کرد و چرخه این رفتار وسواسی را شکست. در صورتی که خودارضایی تاثیر منفی بر فعالیت های روزانه شما می گذارد، شاید زمان آن رسیده است که روش های ترک این عادت را در نظر بگیرید. در ادامه، 15 روش کاربردی و موثر برای خودداری از خودارضایی آورده شده اند:

• زمان کمتری را در تنهایی سپری کنید: هر چه بیشتر تنها بمانید، زمان آزاد بیشتری برای خودارضایی خواهید داشت چراکه خودارضایی در اکثر موارد در اوقات تنهایی انجام می شود.
• به شریک زندگی خود فرصت دهید: با شریک زندگی خود در مورد این مشکل صحبت کنید، بر صمیمیت فیزیکی با شریک زندگی خود تمرکز نمایید و در مورد یک فعالیت مشترک که هر دو از انجامش لذت می برید، حرف بزنید.
• مشکلات خود را با یک فرد قابل اعتماد در میان بگذارید: مشکلات خود را با فرد معتمد به اشتراک بگذارید. این افراد می توانند به شما در کاهش عوارض جانبی خودارضایی کمک کنند و حمایت عاطفی مورد نیاز به منظور غلبه بر اعتیاد به خودارضایی را در اختیارتان قرار دهند.
• از تماشایی محتوای پورنوگرافی بپرهیزید: تماشای پورنوگرافی موجب تحریک و برانگیختگی می شود. به همین دلیل، فرد تمایل بیشتری به خودارضایی پیدا می کند؛ حتی زمانی که خود راضی به انجام این کار نیست. اگر به خودارضایی و تماشای محتوای پورنوگرافی اعتیاد دارید، می توانید از فیلترهای ساده سایت استفاده کنید یا وای فای مکان های عمومی را بکار ببرید چراکه چنین سایت هایی در اینترنت مکان های عمومی فیلتر هستند.
• به بهداشت خواب خود توجه کنید: داشتن خواب کافی و مناسب به دوری از خودارضایی کمک بسیار زیادی می کند.
• مدیتیشن کنید: مدیتیشن به معطوف کردن افکار از خودارضایی به جنبه های مثبت ذهن و بدن کمک می کند. به این طریق، می توانید بر اعتیاد به خودارضایی غلبه کنید.
• در فعالیت های لذت بخش دیگر شرکت کنید: خود را با فعالیت های لذت بخش دیگر ازقبیل: تعامل برقرار کردن با دیگران، بازی کردن در خارج از خانه و غیره سرگرم کنید. به این ترتیب، زمان کمتری را به تنهایی سپری خواهید کرد و می توانید بر مشکل خودارضایی غلبه کنید.
• برای خود یک نوع سرگرمی پیدا کنید: پیدا کردن یک سرگرمی جدید یا انجام کاری که قبلا می کردید، باعث می شود تا از تاثیرات بد خودارضایی دور بمانید.
• ورزش کنید: ورزش موجب آزاد شدن هورمون های اندورفین و دوپامین در مغز می شود که به کاهش تنش و بهبود خلق و خوی کمک می کنند. ورزش منظم به ترک اعتیاد به خودارضایی کمک می کند چراکه در فرد احساس شادی و رضایت به وجود می آورد. این احساس موجب فرونشاندن نیاز به خودارضایی می شود.
• یوگا کنید: یوگا به آرام کردن بدن و روح کمک می کند. یوگا موجب کاهش استرسی می شود که به عنوان محرک برای خودارضایی در نظر گرفته می شود.
• دوش بگیرید: دوش گرفتن به کاهش تنش و آرام سازی کمک بسیار زیادی می کند. دوش آب سرد موجب پایین آمدن دمای کیسه بیضه می شود. به این ترتیب، فرد می تواند بر اعتیاد به خودارضایی خود غلبه نماید.
• به امور معنوی بپردازید: پرداختن به معنویت به شما کمک می کند تا با خدا ارتباط برقرار کنید و به نوعی احساس رضایت دست یابید که برای غلبه بر اعتیاد به خودارضایی مفید است.
• به یک انجمن یا گروه حمایتی ملحق شوید: ارتباط برقرار کردن با افرادی که مشکلات مشابهی دارند و سعی می کنند بر اعتیاد به خودارضایی خود غلبه نمایند، باعث می شود تا نحوه مدیریت این مشکل را از آن ها یاد بگیرید. از سوی دیگر، اعتماد به نفس لازم به منظور انجام این کار را نیز به دست می آورید.
• لباس های اضافی هنگام خواب در شب بپوشید: پوشیدن لباس های اضافی هنگام خواب به نظر راحت نمی رسد اما باعث می شود تا قسمت هایی از بدن قابل دسترسی نباشند و این کار به شما در غلبه بر اعتیاد به خودارضایی کمک بسیار زیادی می کند.
• با درمانگر خود صحبت کنید: اگر در مقابله با عوارض جانبی خودارضایی با مشکل روبرو هستید، صحبت کردن با درمانگر می تواند به شما کمک کند. درمانگر می تواند تکنیک های مختلف غلبه بر اعتیاد به خودارضایی را به شما آموزش دهد.

روش های درمان اعتیاد به خودارضایی

اگر با مشکل اعتیاد به خودارضایی دست و پنجه نرم می کنید و نمی توانید به تنهایی بر آن چیره شوید، باید از پزشک، درمانگر یا مشاور مسائل جنسی کمک بگیرید.

1. روان درمان

روان درمانی، بخش مهمی از درمان اعتیاد به خودارضایی محسوب می شود. این درمان می تواند مهارت ها و ابزارهای ضروری به منظور شکست چرخه اعتیاد را در اختیار فرد قرار دهد و به شکل گیری روابطی با رفتارهای جنسی سالم تر کمک کند. در چنین مواردی اغلب از روان درمانی شناختی (CBT) استفاده می شود چراکه این روش درمان موجب کشف افکار و الگوهای محرک اعتیاد می شود. علاوه بر این، روان درمانی شناختی به فرد در بکار بردن استراتژی های مقابله ای کارآمد و موثر به منظور مدیریت استرس و احساس کمک می کند.

علاوه بر این، درمان هایی ازقبیل: رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) یا درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) باعث می شوند تا فرد مشکل خود را بپذیرد و با تجربیات گذشته مرتبط با اعتیاد کنار بیاید. به منظور درمان موفقیت آمیز اعتیاد به خودارضایی، لازم است تا از یک متخصص سلامت روان مجرب و کاربلد کمک حرفه ای بگیرید.

2. دارو درمانی

دارو همیشه برای درمان اعتیاد به خودارضایی استفاده نمی شود چراکه درمان بیشتر بر توسعه مهارت های مقابله ای سالم تر تمرکز دارد. با این وجود، در برخی از موارد که مشکلات اساسی سلامت روان ازقبیل: افسردگی یا اضطراب موجب اعتیاد می شوند، دارو تجویز خواهد شد. داروهای تجویزی شامل SSRI هایی هستند که به کاهش رفتارهای خودارضایی وسواسی یا بیش از اندازه کمک می کنند و علائم آن را بهبود می دهند. این نکته حائز اهمیت است که با پزشک یا متخصص سلامت روان در خصوص تعیین بهترین درمان با توجه به نیازهای فردی صحبت کنید.

مقابله با اعتیاد به خودارضایی

مقابله با اعتیاد به خودارضایی می تواند سخت و چالش برانگیز باشد. ایجاد تغییر ماندگار نیاز به ازخودگذشتگی، تلاش، صبر و حوصله دارد. اولین گام در این فرآیند، قبول اعتیاد و پیدا کردن ریشه اصلی آن است. این کار نیاز به کمک حرفه ای افراد متخصصی دارد که می توانند الگوهای فکری و رفتاری محرک اعتیاد را کشف کنند.

علاوه بر این، توسعه مهارت های مقابله ای سالم تر به منظور جایگزین کردن با رفتار وسواسی خودارضایی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. برای این کار می توانید موارد زیر را امتحان کنید:

• شرکت در فعالیت هایی که برایتان لذت بخش هستند
• ورزش کردن
• وقت گذراندن در طبیعت
• مدیتیشن
• یادداشت برداری روزانه
• حمایت دوستان و اعضای خانواده

تعیین حد و مرز نیز ضروری خواهد بود. به عنوان مثال، تنظیم محدوده زمانی برای انجام فعالیت های وسوسه انگیز ازقبیل: تماشای محتوای پورنوگرافی یا انجام خودارضایی می تواند به کنترل این اعتیاد کمک بسیار زیادی کند. در نهایت، کلید موفقیت در خود شفقتی است. به یاد داشته باشید که کمال دست نیافتنی است و وجود موانع دور از انتظار نیستند. با تلاش، تعهد و حمایت دیگران می توانید چرخه اعتیاد را از بین ببرید و به زندگی سالم تر و متعادل تر دست پیدا کنید.

نکات اصلی

• اعتیاد به خودارضایی یک مشکل جدی است که می تواند آسیب فیزیکی، روانی و عاطفی به همراه داشته باشد. برخی از مهم ترین علائم و نشانه های اعتیاد به خودارضایی عبارتند از: صرف زمان بسیار زیاد برای خودارضایی، احساس نیاز به انجام این کار حتی وقتی که خود نمی خواهید و ناتوانی در تمرکز بر کارهای دیگر.
• دلایل و علل اعتیاد به خودارضایی متفاوت هستند. از مهم ترین آن ها می توان به مشکلات روانی جدی، نیاز به فرار از استرس یا احساسات سخت، نداشتن مهارت های مقابله ای سالم، روابط جنسی ناسالم، اعتیاد به پورنوگرافی و غیره اشاره کرد.
• درمان اعتیاد به خودارضایی معمولاً شامل توسعه مهارت های مقابله ای سالم تر، تعیین حد و مرز، یافتن روش های کارآمدتر برای تخلیه استرس، مدیریت احساسات و گرفتن کمک حرفه ای از متخصص سلامت روان است. با ازخودگذشتگی، تعهد و صبر، بهبود و بازپروری امکان پذیر خواهد بود.

 روش های خودداری از خودارضایی

خودارضایی، بخش طبیعی از حالت جنسی است. این عمل می تواند استرس را کاهش دهد و به فرد در تعیین تمایل جنسی خود کمک کند. با این وجود، اگر خودارضایی تبدیل به یک عمل وسواسی شد، مشکل ساز خواهد بود. در چنین شرایطی، روش های متعددی به منظور خودداری از خودارضایی وجود دارند.

در اکثر موارد، خودارضایی یک عمل کاملاً طبیعی است که منجر به مشکلات فیزیکی یا عاطفی نمی شود. با این وجود، زمانی خودارضایی تبدیل به مشکل می شود که تاثیر منفی بر زندگی فرد بگذارد.

در قسمت های بعد، بیشتر در رابطه با مزایای خودداری از خودارضایی، نحوه خودداری و تشخیص زمانی که این عمل تبدیل به یک مشکل می شود، می پردازیم.

دلایل ترک خودارضایی

فعال بودن به فرد کمک می کند تا تنش زندگی را کاهش دهد و انرژی خود را متمرکز سازد. در برخی از موارد، خودارضایی می تواند منجر به احساسات منفی شود یا در جنبه های خاصی از زندگی فرد تداخل ایجاد کند.

به عنوان مثال، اگر فرد تعامل خود با دیگران را محدود کند یا به خاطر خودارضایی سر کار نرود، باید این عمل را به عنوان یک مشکل جدی در زندگی در نظر بگیرد.

اگرچه به ندرت پیش می آید اما خودارضایی مکرر موجب تحریک پوستی و تورم آلت تناسلی آقایان می شود. در چنین مواردی، خودداری از خودارضایی به منظور تسکین علائم ضروری خواهد بود.

روش ترک خودارضایی

اگر خودارضایی تبدیل به مشکل شده است، استراتژی ها و تکنیک هایی به منظور کمک به خودداری از آن وجود دارند. ترکیبی از تکنیک ها می تواند مفید باشد. از مهم ترین آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. خودداری از پورنوگرافی

قرار گرفتن در معرض پورنوگرافی موجب تحریک تمایل به خودارضایی می شود. افرادی که قصد خودداری از خودارضایی را دارند، باید از فیلم ها، عکس ها و وبسایت های پورنوگرافی دوری کنند. اگر فرد بتواند بین خود و پورنوگرافی مانع ایجاد کند، موفق به کنار گذاشتن این عادت خواهد شد.

در دنیای امروزی، در عرض چند ثانیه می توان به محتوای پورنوگرافی دسترسی پیدا کرد. با این وجود، فرد می تواند دسترسی خود به محتوای پورنوگرافی را با استفاده از فیلترهای موجود در دستگاه های الکترونیکی محدود کند. به کمک این فیلترها، نوع خاصی از محتوا ازقبیل: محتوای پورنوگرافی نمایش داده نمی شود.

اگرچه، فرد می تواند چنین وبسایت هایی را باز کند، زمان بر بودن این کار باعث می شود تا فرد دوباره کنترل میل جنسی خود را به دست آورد. به این ترتیب، نیاز به خودارضایی از بین می رود.

2. فعال بودن

یافتن روش های مختلف برای سرگرم نگه داشتن خود به گونه ای که میل به خودارضایی تحریک نشود، می تواند مفید باشد. پیدا کردن روش های تخلیه انرژی می تواند جایگزین زمان سپری شده برای خودارضایی شود. فرد می تواند یک سرگرمی جدید برای خود پیدا کند یا شروع به یادگیری یک مهارت جدید ازقبیل: نواختن موسیقی یا رشته ورزشی جدید نماید.

تعیین هدف های جدید می تواند به متمرکز کردن انرژی و یافتن هیجان و رضایت در انجام کارهای دیگر کمک کند. این کار همچنین تعیین می کند که چه زمانی نیاز به خودارضایی به بیشترین حد می رسد. به این ترتیب، می توانید برای انجام کارهای دیگر در چنین زمان هایی برنامه ریزی کنید.

3. استفاده از کمک حرفه ای

زمانی که خودارضایی تاثیر منفی بر زندگی فرد می گذارد، بهتر است از یک متخصص سلامت روان که در زمینه مسائل جنسی تخصص دارد، مشاوره بگیرید.

این احتمال وجود دارد که مسائل دیگر ازقبیل: اختلال وسواسی ریشه اصلی مشکل باشند. صحبت کردن با یک درمانگر یا روانشناس به منظور پشت سر گذاشتن احساسات منفی و یادگیری استراتژی های اصلاح رفتاری در جهت خودداری از خودارضایی مفید است.

انجمن مربیان، مشاوران و درمانگران مسائل جنسی آمریکا، منابع مختلف برای کمک به کسانی که بدان نیاز دارند را ارائه می دهند.

4. وقت گذراندن بیشتر با دیگران

برخی از افراد به دلیل حس تنهایی یا نداشتن کار دیگر برای انجام دادن در اوقات فراغت دست به خودارضایی می زنند.

تنها نبودن، فرصت خودارضایی را کاهش می دهد. وقت گذراندن با دیگران نه تنها فرد را مشغول نگه می دارد بلکه تمرکز آن ها را به سمت دیگر معطوف می سازد.

روش های مختلفی به منظور کاهش ساعات تنهایی وجود دارند. فرد می تواند برای سرگرم نگه داشتن خود با دوستان یا اعضای خانواده اش ملاقات کند، کلاس برود یا در باشگاه ورزشی ثبت نام کند.

5. ورزش کردن

ورزش، یک روش موثر به منظور کاهش تنش در زندگی و متمرکز کردن انرژی روی مسائل مثبت محسوب می شود. فعالیت هایی ازقبیل: دویدن، شنا کردن و وزنه برداری می توانند بدن شما را تقویت کنند. به این ترتیب، هورمون اندورفین که احساس بهزیستی در فرد ایجاد می کند، ترشح می شود. شادتر و آرام تر بودن می تواند نیاز به خودارضایی را کاهش دهد.

6. داشتن یک گروه حمایتی

ملحق شدن به یک گروه حمایتی می تواند به کاهش احساس گناه یا شرمندگی مرتبط با خودارضایی وسواسی کمک کند. دلایل مختلفی برای تبدیل خودارضایی به یک عمل وسواسی وجود دارند. به عنوان مثال، خودارضایی وسواسی می تواند به دلایل زیر رخ دهد:

• مشکلات درمان نشده مربوط به سلامت روان
• مشکل در روابط عاطفی
• نگاه سختگیرانه به مسائل جنسی
• ارتباط جنسی یا مهارت های حل تعارض ضعیف
• تفاوت های فرهنگی در زمینه مسائل جنسی
• تضادهای فرهنگی و مذهبی

با این وجود، داشتن حمایت گروهی از افراد قابل اعتماد برای فرو نشاندن این عادت می تواند مفید باشد. پیدا کردن گروه حمایتی به فرد فرصت ابراز نگرانی ها و توسعه استراتژی های مقابله ای جدید را می دهد.

زمانی که فرد آزادانه در مورد چالش های مختلف صحبت می کند، این حس در او ایجاد می شود که مورد تایید دیگران قرار گرفته است. همین امر موجب کاهش احساس گناه یا شرمندگی مرتبط با خودارضایی وسواسی می شود.

عوارض خودارضایی وسواسی

خودارضایی معمولاً با عوارض جانبی همراه نیست. با این وجود، اگر خودارضایی وسواسی، مداوم یا شدید باشد، می تواند عوارض جانبی زیر را ایجاد کند:

• ورم: در آقایان، محکم در دست گرفتن آلت تناسلی در حین خودارضایی منجر به تورم خفیف می شود.
• حساسیت پوستی: زمانی که خودارضایی شدید است، احتمال بروز ساییدگی پوستی یا حساسیت وجود دارد. حساسیت پوستی ناشی از خودارضایی معمولاً خفیف است و بعد از چند روز از بین می رود.
• احساس گناه: اگرچه، خودارضایی نمی تواند یک عادت ناسالم و غلط باشد اما برخی از افراد، احساسات منفی ازقبیل: شرمندگی و گناه را تجربه می کنند.

نظرات غیرعلمی که بیان می کنند خودارضایی موجب نابینایی یا ناباروری می شود، غلط هستند.

عوارض اعتیاد به خود ارضایی

خطرات خود ارضایی بیش ‌از حد چیست؟

خطرات خوداراضایی بیش‌ازحد عبارت است از:

• سپری کردن وقت زیاد به دیدن فیلم‌ها و تصاویر مستهجن و اعتیاد به پورنوگرافی
• انتظارات جنسی غیرواقع گرایانه به خاطر محتوای مستهجن که منجر به شکست در ازدواج و اختلافات زناشویی می‌شود.
• اعتماد به نفس پایین و بروز رفتارهای ضداجتماعی
• سوزش دستگاه تناسلی

اگر خود ارضایی بیش‌ازحد صورت گیرد، تبدیل به یک مشکل جدی می‌شود. در این صورت، آن را یک عادت رفتاری اجباری می‌نامند. اعتیاد به خود ارضایی دارای اثرات مختلفی است:

• می‌تواند موجب پسرفت در زندگی کاری و خانوادگی شود زیرا فرد به‌جای شرکت در یک کار معنادار، زمان و انرژی زیادی را صرف خودراضایی می‌کند.
• این رفتار ممکن است بر خانواده و همچنین روابط درون فردی اثر بگذارد که پنهان‌کاری، فریبکاری و کاهش اعتماد را به همراه می‌آورد که می‌تواند موجب از بین رفتن روابط نیز شود. فردی که به‌شدت درگیر خود ارضایی است می‌تواند انتظارات جنسی غیرواقعگرایانه از همسر یا شریک جنسی خود داشته باشد. چنین انتظاراتی می‌توانند منجر به یک ازدواج ناموفق ، خانواده‌های غمگین و در بلندمدت، نفرت در روابط عاشقانه از سوی فردی که آسیب‌دیده است، گردد.
• این عادت رفتاری از نظر روانشناسی، احساس شرمندگی و گناه را در فرد ایجاد می‌کند. چنین افرادی، اعتماد به نفس پایین و رفتارهای ضداجتماعی دارند زیرا از نظر اخلاقی احساس خودخواهی و از نظر جنسی احساس انحراف می‌کنند. نوجوانان معتاد به خود ارضایی ممکن است دچار افت تحصیلی شوند و همچنین ممکن است در مدرسه مورد زورگویی قرار گیرند. گاهی اوقات، آن‌ها برای ارضای امیال جنسی خود، در جمع دوستان نیز استمنا می کنند. این مسئله همچنین می‌تواند منجر به بحث‌های جنسی نامناسب حتی در حضور افراد بالغ یا مهمانان شود. اعتیاد به خود ارضایی همچنین می‌تواند باعث اختلاف بین فرزند و والدین شده و منجر به عادت‌های بد دیگر ازجمله اعتیاد به مواد مخدر به‌منظور مقابله با فشار موجود در خانه یا مدرسه شود.
• اعتیاد به خود ارضایی ممکن است منجر به ظهور تمایلات جنسی انحرافی شود زیرا فرد به دنبال یافتن روش‌های جدید برای دستیابی به لذت جنسی است. این مسئله در مردان ممکن است منجر به عادت‌های جنسی از قبیل دیدن محتوای مستهجن کودکان، از پنجره یا سوراخ کلید به داخل نگاه کردن تنها برای دیدن یک بدن عریان و حتی تجاوز به فرزندان خود به‌منظور ارضای امیال جنسی شود. زنان نیز ممکن است به شکارچیان جنسی تبدیل شوند و چیزهای مختلفی را برای ارضای امیال جنسی خود امتحان کنند.
• آسیب به دستگاه تناسلی، اثر دیگری از اعتیاد به خود ارضایی است. این بیشتر برای افرادی رخ می‌دهد که هنگام خود ارضایی از روغن درستی استفاده نمی‌کنند.

تمام این عوارض درنتیجه خود ارضایی بیش‌ازحد به وجود می‌آیند. اعتیاد به خود ارضایی یک عادت رفتاری ضداجتماعی است که برای بهبود نیاز به اقدامات درمانی مناسب دارد.

چه زمانی خودارضایی به مشکل تبدیل می شود؟

خودارضایی زمانی به مشکل تبدیل می شود که بر زندگی فرد یا جنبه های دیگری از زندگی تاثیر منفی بگذارد. به عنوان مثال، در صورتی که خودارضایی در داشتن رابطه جنسی فرد با شریک زندگیش اختلال ایجاد کند، بهتر است از انجام آن خودداری شود.

رفتار وسواسی و خود ارضایی

در برخی از موارد، خودارضایی تبدیل به یک رفتار جنسی وسواسی می شود. رفتار جنسی وسواسی شامل تمایل مکرر و شدید به نیاز ها، فانتزی ها و رفتارهای جنسی است.

به این نکته توجه داشته باشید که خودارضایی وسواسی با میل جنسی شدید تفاوت دارد. رفتار وسواسی منجر به مشکلات یا ناراحتی های روانی-اجتماعی می شود. به همین دلیل است که فرد نمی تواند از انجام آن لذت ببرد.

زمانی که خودارضایی از نوع وسواسی است، احتمالاً نوعی مشکل روانی وجود دارد. بر اساس گزارش مطالعه موردی در مجله Psychiatry، خودارضایی وسواسی معمولاً ریشه در مشکل کنترل میل جنسی یا نوعی اختلال جنسی دارد.

احساس گناه بعد از خود ارضایی

برای برخی از افراد، خودارضایی منجر به تجربه احساس گناه شدید می شود. مطالعه ای در مجله Sexual Medicine نشان می دهد که از میان 4211 مردی که در این کلینیک سرپایی حضور یافته اند، 4/8 درصد احساس گناه بعد از خودارضایی را تجربه می کنند.

تمام شرکت کنندگان، پرسشنامه و مصاحبه ساختار یافته در مورد تعداد دفعات خودارضایی و احساسات مرتبط با آن را پر کردند. احساس گناه می تواند منجر به مشکلات دیگری شود. به عنوان مثال، احساس گناه شدید با افزایش مصرف الکل در ارتباط است. این موضوع می تواند مشکلات روانی و جسمی دیگری با خود به همراه داشته باشد.

تفاوت خود ارضایی زنان و مردان

تفاوت زیادی بین اعتیاد به خود ارضایی در مردان و زنان وجود ندارد. خود ارضایی در مردان عموماً با لمس کردن یا ماساژ دادن آلت تناسلی تا انزال همراه است. تعداد کمی نیز هستند که از عروسک‌های جنسی برای برانگیختگی جنسی و اوج لذت جنسی استفاده می‌کنند. در زنان خود ارضایی با تحریک کلیتوریس و واژن انجام می‌شود زیرا زنان به این طریق به برانگیختگی و لذت جنسی دست می‌یابند. زنان نیز همانند مردان، برخی از دست و برخی از اسباب‌بازی جنسی مانند لرزاننده استفاده می‌کنند.

جامعه، خود ارضایی در مردان را بیشتر از زنان می‌پذیرد. این به مسئله‌ی درک متفاوت از آزادی جنسی در مردان و زنان برمی‌گردد. به همین دلیل، بسیاری از زنان از صحبت کردن در مورد تمایلات جنسی خود خجالت می‌کشند زیرا از قضاوت جامعه می‌ترسند. از نظر پزشکی، زنان در خود ارضایی نیز می‌توانند به عفونت دچار شوند. استفاده از مواد  بزاق به‌عنوان روان کننده در حین خود ارضایی می‌تواند موجب انتقال باکتری به واژن و درنتیجه، عفونت شود.

مطالعات نشان می‌دهد، اعتیاد به خود ارضایی در مردان بیشتر از زنان است. گروهی از محققان سازمان اجتماعی جنسی، پس از مصاحبه با تقریباً 3000 نفر گزارش دادند که %7/41 از زنان در مقایسه با %3/63 از مردان در آن سال، استمنا کردند.

بر اساس گزارش جانوس در مورد رفتار جنسی ساموئل و سینتیا جانوس، %10 از زنانی که در این بررسی شرکت کردند، گاهی اوقات(چند بار در هفته) استمنا می‌کنند. این آمار در مردان، %25 می-باشد.

آمار اعتیاد به خود ارضایی

از نظر آماری، نشان داده‌شده که مردان بیشتر از زنان به خود ارضایی معتاد می‌شوند. مردان بین سنین 18 تا 30 سال، بخش اعظمی از افراد معتاد به خود ارضایی را تشکیل می‌دهند. این آمار بر اساس بررسی انجام‌گرفته توسط سازمان Promise Keepers بود و این بررسی همچنین نشان داد که اعتیاد به خود ارضایی بین مردم مذهبی به همان اندازه‌ی افرادی که اهمیتی به مسائل معنوی نمی‌دهند، رایج است.

افراد در سنین جوانی به خاطر دسترسی به محتوای مستهجن در اینترنت، بیشتر درگیر خودراضایی می‌شوند. گاهی پسران جوان  10 ساله برای لذت جنسی، با آلت تناسلی خود بازی می‌کنند.

چه کسانی از اعتیاد به خود ارضایی رنج می‌برند؟

بر اساس گزارش سازمان Promise Keepers، مردان بین سنین 18 تا 30 سال بیشتر از هر گروه سنی دیگری، اعتیاد به خود ارضایی دارند. امروزه، به خاطر وجود محتوای مستهجن در اینترنت، جوانان به‌سادگی درگیر خود ارضایی می‌شوند.

چگونه می‌توان اعتیاد به خود ارضایی را تحت کنترل درآورد؟

چگونه می‌توان خود ارضایی بیش‌ازحد را مهار کرد؟

فعالیت‌های مفیدی می‌توانند به جلوگیری از وابستگی به خود ارضایی کمک کنند، ازجمله:

• شرکت در برنامه‌های داوطلبانه
• شرکت در فعالیت‌های ورزشی
• کشف استعدادهای خلاقانه مانند هنر یا نویسندگی
• ورزش صبحگاهی
• اجتناب از تنهایی
• تعامل با دیگران
• حذف محتوای مستهجن از کامپیوتر
• استفاده از خدمات مشاوره روانشناسی

خود ارضایی بیش‌ازحد را می‌توان با ترکیب کارهای مختلف مهار کرد. شما می‌توانید روشی برای تخلیه انرژی خود پیدا کنید؛ از قبیل برنامه‌های داوطلبانه، شرکت در فعالیت‌های ورزشی و کشف استعدادهای خلاقانه‌ی خود از قبیل هنر یا نویسندگی. اگر اکثراً پیش از رفتن سرکار، استمنا می-کنید، کار دیگری برای انجام دادن مانند دو صبحگاهی پیدا کنید تا آرام شوید. همچنین بهتر است از تنهایی اجتناب کنید و با دیگران تعامل برقرار نمایید. درصورتی‌که محتوای مستهجن در گوشی یا کامپیوتر دارید، آن‌ها را حذف کنید. این گام مهمی به شمار می‌رود. ذهنیت درستی ایجاد کنید و باور داشته باشید که اعتیاد شما قابل‌کنترل و قابل‌مهار است. همچنین، صحبت کردن با خانواده یا دوستانتان در مورد وضعیتی که با آن روبه‌رو هستید، چیز بدی نیست و از خدمات مشاوره نیز استفاده کنید.

بسیاری از مردم از اعتیاد به خود ارضایی رنج می‌برند اما اغلب در پذیرش چنین مشکلی ناموفق هستند. اولین مرحله برای ترک خود ارضایی پذیرفتن وجود چنین مشکلی است؛ سپس می‌توان برای مهار آن تلاش کرد.

جمع بندی

در اکثر موارد، خودارضایی به عنوان بخش طبیعی از میل جنسی در نظر گرفته می شود. تعداد دفعات خودارضایی در هر فرد متفاوت است و نمی توان یک عدد نرمال برای انجام این کار تعیین کرد.

با این وجود، در صورتی که خودارضایی در زندگی فرد اختلال ایجاد می کند یا منجر به ناراحتی می شود، بهتر است تعداد دفعات آن کاهش یابد یا فرد از انجام آن خودداری نماید. روش های مختلفی به منظور خودداری از خودارضایی وجود دارند که از مهم ترین آن ها می توان به دوری از پورنوگرافی و تمرکز بر فعالیت های دیگر اشاره کرد. اگر فرد با مشکل وسواس جنسی دست و پنجه نرم می کند، بهتر است کمک حرفه ای بگیرد.

منبع: https://psychcentral.com

https://sprintmedical.in