چرا به خاطر هیچ چیز آنقدر عصبانی می شوم؟
گاهی اوقات، عصبانیت چیزی بیشتر از احساسات مرتبط با موضوع ناراحت کننده ای است که دیگران می گویند یا انجام می دهند بلکه به خاطر اتفاقات معمولی و آزاردهنده ای که در طول روز هر روز رخ می دهند، ایجاد می شود. در صورتی که احساس می کنید به خاطر مسائل کوچک عصبانی می شوید، پس ممکن است مشکلات اساسی وجود داشته باشند که نادیده گرفته شده اند و باعث از کوره در رفتن یا حمله کردن شما به دیگران می شوند.
نکته ی مثبت عصبانیت
عصبانیت و خشم می تواند یک احساس نرمال و سالم باشد. آن قسمت هایی از زندگی که به توجه نیاز دارند را برجسته می کند و می تواند پنجره ی جدیدی به سوی احساسات تند و شدیدتان باز کند. خود عصبانیت چیز بدی نیست. اما وقتی خشم و عصبانیتتان مقاومت ناپذیر، غیر قابل کنترل و خشونت آمیز می شود، به منظور تحت کنترل درآوردن آن باید تلاش کنید بفهمید که دقیقاً چه چیزی خشمتان را برانگیخته است.
در صورتی که به خاطر هیچ چیز عصبانی می شوید، معمولاً نشان می دهد که مسئله ی دیگری وجود دارد؛ مطمئناً شما برای ریخته شدن کمی آب روی زمین آنقدر عصبانی نیستید. با این وجود، ممکن است به خاطر رفتار فرزندتان طی چند هفته ی گذشته عصبانی باشید. احتمالاً به خاطر این که همکارتان، ایمیلی با خطاهای دستوری برایتان ارسال کرده است، عصبانی نیستید اما شاید با تمام وجود از دست همان همکار عصبانی هستید چون علی رغم عیب و نقص های بسیار زیادی که در عملکردش وجود دارد، ارتقای شغلی یافته است. خشم غیرمنطقی معمولاً پیکانی به سمت یک مشکل عمیق تر است.
در صورتی که علایم افسردگی موضوع بحث نیست، دلایل دیگری نیز برای خشم غیرمنتظره وجود دارند و این دلایل اغلب شامل مشکلات دیگر سلامت روان می شوند. شنیده نشدن یا دست کم گرفته شدن می تواند باعث شود تا خشم، چهره ی زشت خود را نشان دهد. خشم و عصبانیت اغلب پرده ی دودی است که هزاران احساس دیگر را پنهان می کند؛ خشم به جای اجازه ی بروز دادن به این احساسات به طوری که بتوان آن ها مستقیماً برطرف کرد، فاصله ایجاد می کند. یافتن ریشه ی اصلی عصبانیت یکی از مهم ترین گام ها در جهت برطرف کردن آن ها به شمار می رود.
شناسایی خشم
همانطور که در بالا بدان اشاره شد، چیزهای کوچکی که تبدیل به عصبانیت شدید می شوند، احتمالاً خود منبع اصلی آن نیستند. به همین دلیل است که نه تنها کاهش این محرک ها اهمیت دارد بلکه یافتن منبع اصلی فوران خشم و عصبانیت نیز مهم است.
نفس عمیق بکشید. هنگام کشف منبع خشم و عصبانیت، بهتر است قبل از فوران خشم، چند لحظه نفس عمیق بکشید. نفس عمیق کشیدن برای حتی چند ثانیه می تواند آرامش را به بدن و ذهن شما بیاورد. بنابراین، بهتر می توانید چیزی که واقعاً خشمتان را برانگیخته است را ببینید و درک کنید. در صورتی که گربه تان بار دیگر در گلدان ادرار کرده است، ممکن است در اینباره عصبانی شوید اما شاید هم احساس یک بازنده را داشته باشید زیرا همیشه تمیز کردن جعبه ی خاک گربه را فراموش می کنید.
نشانه های هشداردهنده ی خود را بدانید. خشم و عصبانیت معمولاً با نشانه های هشداردهنده ی کمی همراه هستند. برای برخی از افراد، این می تواند احساسی در ستون فقراتشان باشد. برای برخی دیگر، محکم مشت کردن دست یا فشار دادن دندان ها نشان می دهند که فوران خشم و عصبانیت در راه است. برای گروهی دیگری از افراد، سکوت یا آرامش ذهنی ترسناک پیش از فوران خشم به وجود می آید. دانستن نشانه های هشداردهنده می تواند به فاصله گرفتن از چنین موقعیتی به منظور حفظ آرامش یا متعادل کردن هر گونه فوران خشمی که اتفاق می افتد، کمک کند.
یادداشت برداری. بلافاصله بعد از فوران خشم، احساسات و افکار خود رد آن لحظه را یادداشت کنید. در آن لحظه پیش از فریاد زدن، پرتاب کردن چیزی یا تحقیر دیگران، ببینید که آیا احساس دیگری هم داشته اید یا نه. شرمندگی، ترس، اضطراب، احساس سردرگمی و شرمساری همگی می توانند محرک های رایج برای خشم و عصبانیت به شمار روند؛ شناسایی این احساس متناظر می تواند به شما در یافتن منشأ اصلی فوران خشم و عصبانیتتان کمک کند.
دلایل به سادگی عصبانی شدن
کمک حرفه ای بگیرید. گاهی اوقات، رسیدن به منشأ خشم آسان نیست و نیاز به مداخله ی حرفه ای دارد. این بدان معنی نیست که شما دل شکسته یا دارای عیب هستید؛ برعکس، درمانگران به ابزارهایی به منظور درک عمیق تر و کامل تر رفتارها و احساسات انسان مجهز هستند. درمانگر می تواند به شما در پی بردن به احساسات و تجربیاتی که خود از آن ها مطلع نیستید، کمک کند.
دلایل دیگر خشم و عصبانیت سریع
اگرچه اافسردگی اغلب بخش کلیدی از خشم بی دلیل و غیرمنطقی محسوب می شود؛ فاکتورهای دیگری هم وجود دارند که می توانند در این زمینه نقش داشته باشند. علاوه بر این، اضطراب نیز به خشم مرتبط است. احساس دائمی اضطراب می تواند بدن را تحت فشار قرار دهد و بسیاری از علائم فیزیکی خشم نیز علائم فیزیکی اضطراب هستند. این علائم شامل افزایش ضربان قلب، تنفس تندتر و انتشار ناگهانی آدرنالین می باشند. هم خشم و هم اضطراب به طول عمر کوتاه تر و همچنین احتمال ابتلا به بیماری قلبی و سایر مشکلات قلبی مرتبط هستند. خوشبختانه، درمان یکی اغلب منجر به درمان دیگری نیز می شود.
شرمندگی و شرمساری نیز می توانند منجر به خشم و عصبانیت شوند. وقتی از چیزی احساس شرمساری می کنید، ممکن است بلافاصله حالت تدافعی پیدا کنید و عصبانی شوید و خشم خود را بر سر نزدیکانتان خالی کنید. شرمندگی می تواند پاسخ مشابهی را موجب شود؛ برخی از افراد به جای بروز احساس شرمندگی، آن را به خشم تبدیل می کنند که می تواند در مقایسه با شرمندگی یا شرمساری درد کمتری داشته باشد.
جالب است که سرکوب خشم نیز می تواند به فوران شدید خشم منجر شود. عصبانی شدن مجاز است! خشم می تواند سالم، مفید و موثر باشد. خشم، تنها زمانی ایجاد مشکل می کند که مقاومت ناپذیر و ناتوان کننده می شود. ترس از خشمگین شدن نیز می تواند به رابطه ی ناسالم با خشم، افزودن آتش فوران کننده ی درونی، منجر شود؛ بنابراین، خشمگین شدن به یک روش مناسب، بخش مهمی از ایجاد یک فضای سالم و شاد به حساب می آید.
چگونه درمان می تواند به عصبانیت زودهنگام کمک کند
همیشه خشمگین بودن نه تنها برای سلامت جسمی شما خطرناک است بلکه تاثیر منفی بر سلامت روان و عزت نفس شما نیز می گذارد. اینجاست که یک مشاور می تواند کمک کند. درمان می تواند به شما در پی بردن به منشأ خشم کمک کند و مشاور می تواند با شما بر روی برطرف کردن ناراحتی های عاطفی، ضربه روحی یا مشکلات حل نشده ی روانی کار کند. خشم و عصبانیت اغلب برطرف می شوند، البته نه از طریق تمرکز کردن بر آن ها بلکه از طریق برطرف کردن و التیام زخم هایی که از گذشته بر جای مانده اند.
بسیاری از افراد در دوران کودکی یا نوجوانی شروع به دست و پنجه نرم کردن با مشکلات مزمن مرتبط با خشم می کنند و وجود خشم می تواند نشانه ای از یک نیاز برآورده نشده باشد. درمانگر می تواند به شما در حل و فصل خشم و درد به جای مانده از دوران کودکی کمک کند؛ بنابراین، شما می توانید کمک و پشتیبانی که بدان نیاز دارید را در دوران بزرگسالی دریافت نمایید. در ادامه، نظراتی از سوی افرادی با مشکلات مشابه در مورد روانشناسان سایت مشاوره باما آورده شده است.
آیا وقتی در یک ترافیک سنگین گیر می‌کنید عصبانی می‌شوید؟ یا زمانی کسی بین حرف شما می‌پرد و با حرفتان مخالفت می‌کند، آیا احساس می‌کند از سرتان بخار خارج می‌شود؟ عصبانیت و خشم یک احساس متداول و حتی سالم است. شما باید عصبانیت خود را قبل از اینکه کنترل شما را به دست بگیرد، کنترل کنید. در ادامه این مقاله یاد می‌گیریم که چگونه عصبانیت خود را کنترل کنیم.
چگونه عصبانیت خود را آرام کنیم؟
همه ما خشم را تجربه کرده‌ایم، حتی اگر فردی بسیار آرام و خونسرد باشیم. یک عصبانیت جدی می‌تواند از ما فردی بسازد که برای ما ناشناخته است. خشم یک حس طبیعی و اجتناب‌ناپذیر است؛ اما اگر آن را کنترل نکنیم، روابط، سلامت زندگی و محیط اطراف ما را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. معمولاً اولین واکنش افراد در برابر عصبانیت، پرخاش و رفتار خشونت‌آمیز است. در ادامه برای تسلط بر خشم راهکارهایی را که به شما در این مسیر کمک می‌کند، بررسی می‌کنیم.
- قبل از حرف زدن فکر کنید: معمولاً افراد از واکنش‌های گفتاری خود هنگام عصبانیت، پشیمان می‌شوند و افسوس می‌خورند چرا در کنترل سخنانشان، ناتوان بوده‌اند. در این مورد شما نه‌تنها به خود بلکه به فرد مقابل نیز فرصت تفکر می‌دهید.
- نگرانی خود را به‌صورت واضح بیان کنید: هنگام عصبانیت بعد از کنترل خشم، لازم نیست که آن را سرکوب کنید و کنار بگذارید؛ بلکه بعد از مدتی کوتاه، نیاز و ناامیدی‌تان را به‌صورت قاطع، نه با کنایه و غرض‌ورزی بیان کنید.
- راه‌حل‌های ممکن را پیدا کنید: به‌جای تمرکز بر چیزی که شما را عصبانی کرده، روی حل و گذر از آن تمرکز کنید. توجه داشته باشید که همه موقعیت‌ها راه‌حل مشخصی ندارند و منظور ما از راه‌حل، برخورد درست و سازنده با خشم است. اگر شما ذهنتان را دائم به پیدا کردن یک راه‌حل مشخص محدود کنید، در بسیاری از مواقع دچار احساس ناامیدی و آسیب می‌شوید.
- کینه نداشته باشید: عصبانیت به‌اندازه کافی یک موقعیت پرفشار است. اگر در این موارد احساسات منفی دیگر مثل کینه نیز وارد شود، کنترل آن سخت‌تر خواهد شد. سعی کنید افراد را ببخشید و ذهنتان را از احساسات منفی پاک کنید.
- از طنز استفاده کنید: استفاده از شوخی و تصاویر بامزه در ذهن هنگام عصبانیت مثل هاله نور در سر عمل می‌کند و خشم شما را کاهش می‌دهد. اگر فردی که باعث خشم شما شده شبیه به یک سیب‌زمینی سبز به نظر می‌رسد، آن را در اوج عصبانیت همانطور ببینید.
- فضا را عوض کنید: وقتی که عصبانی می‌شوید از فضایی که در آن تنش رخ داده است، دور شوید. برای مثال اگر در آشپزخانه تنش رخ داده است، سریع به بالکن بروید و به درخت‌های خیابان نگاه کنید.
- میزان خشم خود را بشناسید: گاهی یک خشم قابل‌کنترل است و گاهی آنقدر شما را آزار می‌دهد که توانایی هر فکری را از شما می‌گیرد. در این موارد حتماً به فکر کمک از دیگران باشید. شما می‌توانید از یک درمانگر یا دوست مطمئن کمک بگیرید.
مطالب مرتبط: رهایی از افکار منفی
حرص ناشی از عصبانیت خود را چگونه خالی کنیم؟
عصبانیت و خشم، حسی متداول شبیه به گرسنگی است. شما نمی‌توانید گرسنگی را برای همیشه از بین ببرید و آن را سرکوب کنید. گاهی یک خشم به‌ظاهر رفع می‌شود؛ اما در واقع، این عصبانیت درون شما انباشت و سرکوب می‌شود. خشم درون افراد همانند یک آتش عمل می‌کند که اگر آن را به‌زور درون خود هل بدهید، با شدت بیشتری در آینده شعله‌ور می‌شود. سرکوب خشم باعث ایجاد حس بدبینی، خودآزاری شدید و رفتار تحقیرآمیز در افراد می‌شود. ما به شما راهکار‌های زیر را در جهت عدم سرکوب خشم و عصبانیت، پیشنهاد می‌دهیم:
- ورزش و فعالیت فیزیکی: هنگام پیاده‌روی، کوهنوردی و ورزش علاوه بر ارتباط با محیط، هورمون «احساس خوب» در شما ایجاد می‌شود که عصبانیت را کاهش می‌دهد.
- نوشتن دلایل عصبانیت: شما اگر به هر دلیلی نمی‌توانید حرف‌هایتان را به کسی بگویید، آن‌ها در جایی بنویسید. آن نوشته تنها توسط ما خوانده می‌شود پس راحت باشید؛ زیرا نوشتن خشم باعث کاستن فشار عصبی می‌شود.
- فعالیت روزمره که با دست انجام می‌شود: بعضی کارها مثل آبیاری گلدان، تمیزکاری و حتی نقاشی کشیدن به حفظ آرامش درون و درنهایت دور شدن از خشم کمک می‌کند.
- آشپزی: گاهی فرایند آشپزی باعث می‌شود شما از لحاظ فیزیکی درگیر شوید و درنهایت یک خروجی رضایت‌بخش داشته باشید.
- فشاردادن یک جسم نرم: شما می‌توانید به یک کیسه بکس، بالش یا عروسک نرم مشت بزنید.
- فریاد زدن در فضای باز: فریاد در فضای آزاد، بدون مزاحمت برای افراد می‌تواند، حس خوبی برای شما خواهد داشت.
- شنیدن موسیقی: موسیقی در بدترین شرایط ذهن شما را به حرکت درمی‌آورد.
توجه کنید در راه‌های تخلیه خشم، هرگز نباید باعث آزار و اذیت دیگران شوید.
علت‌های زود عصبانی شدن
علت زود عصبانی شدن افراد می‌تواند به ویژگی‌های موروثی آن‌ها مربوط شود. بعضی از کودکان بدون هیچ فشار خاصی نسبت به مسائل واکنش تندی نشان می‌دهند و بعضی آرام و خونسرد هستند. هم چنین در تجربه زیسته همه آدم‌ها خاطرات و اتفاقات ناگواری وجود دارد که به‌صورت تروما در فرد شکل می‌گیرد. این خاطرات فرایند بروز عصبانیت را در موقعیت‌های تنش‌زا، تسریع می‌کند. برای مثال فردی که در فضایی آشفته بزرگ شده است، نسبت به افراد دیگر زودتر عصبانی می‌شود. موارد دیگر که باعث می‌شود آستانه تحمل ما کم باشد شامل:
مطالب مرتبط:آسیبهای دوران کودکی
- استرس
- فشار عصبی
- غم و اندوه
- احساس ناتوانی و ناکارآمدی
- افسردگی
- توان کم در برابر ناامیدی
خشم همیشه در زندگی همه افراد وجود دارد و از بین بردن عصبانیت اصلاً انتخاب خوبی نیست. اگر خشم به‌درستی کنترل شود می‌تواند حتی فرد را در مسیر رشد همراهی کند و دیدگاه‌های منطقی‌تری در او ایجاد کند. طبق آمار عصبانیت اگر از حد معمول فراتر رود، گاهی می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری داشته باشد؛ بنابراین اگر در کنترل آن احساس ناتوانی می‌کنید، حتماً از یک مشاور کمک بگیرید.
منبع: www.betterhelp.com
سلام وقتتون بخیرمن خیلی زودعصبانی میشم وکنترل اعصابم وازدست میدم ازوقتی که خونمون شلوغ شده دارم باپدرشوهرمادرشوهرم زندگی میکنم اینجوری شدم الان نزدیک به 3سال هست که دارم بااونامشترک تویه خونه 45متری زندگی میکنم دوس دارم فقط یه جای خلوت باشم هیچ کس نباشه وقتی میرم بیرون میام میبینم خونم بهم ریخته عصبانی میشم که باکوچکترین چیزی بهم میریزم وعصبانی میشم یه دختر7ساله کلاس اولی دارم اگه کوچک ترین کاری بکنه که شایدازنظرهمه اصلامهم نباشه ولی من عصبانی میشم سریع کتکش میزنم اصلاحتی دیگه نمیتونم تکالیف مدرسه روبهش بگم اگه بخوام بهش بگم بایه اشتباه کوچیک میخوام بزنمش ممنون
سلام خسته نباشین، من یه مشکلی دارم که اکثرا آدم ها من رو یه فرد عصبانی و کلا خشمگین میدونن و خیلی رو خودم کار کردم در طی این دو سه سال تا برطرفش کنم و تا حدی هم بهتر شده، ولی باز تو مواقع خیلی شدید کنترلم رو از دست میدم و به شدت عصبانی میشم، مثل امروز که دیگه توی یه دعوای به شدت جدی و حساسی کلا کنترلی نداشتم رو خودم و حتی یه سیلی هم به دوستم زدم. این مدت کلا تحمل میگردم و هی صبر میکردم آروم میکردم خودم رو تا عصبانی نشم و با آرامش و گفت و گو همه چیرو حل میکردم ولی وقتی بعد یکی دو ماه دیگه دیدم خودم دارم اذیت میشم و اوضاع عم بدتر داره میشه نتونستم واقعا تحمل کنم و وقتی امروز اونطوری باهام رفتار می‌کرد جلو روم مجبور شدم بزنم اصلا کنترلی نداشتم رو خودم … چطور میتونم این مشکلم رو حل کنم؟
سلام من ۱۷ سالمه همش زود عصبی میشم گاهی شادم گاهی غمگین افسرده ام واسه چیزای کوچک گیر میدم من دو سال یا یکی در ارتباط ام خیلی وابسته اشم چکار کنم وابسته اش نشم و بهش نشون بدم خیلی دوسش دارم اصلا نمیتونم زبنوم کنترل کنم همش سرش دادع میزنم بهش گیر میدم اون بهم خیانت نکردع ولی من همش بهش فکر میکنم بهم دارع خیانت میکنه میشه راهنمایی کنیم
سلام من توی مدرسه به یکی از بچه ها یه شوخی کردم که از قضا اون فرد جدی گرفتن و تمام رفقاش که از من بزرگتر بودن رو جمع کردن و اومدن بالا سرم و کلی تخریبم کردن فحش دادن و اینا و منو خلاصه خورد کردن امکان درگیری فیزیکی هم اصلا اون موقع وجود نداشت الان فعلا مدرسه تعطیل شده تا یک مهر ولی من الان به شدت عصبانی هستم و حرف و فحش اونا دائم تو مغزم میاد الان نمیدونم باید چیکار کنم چون اونا اون موقع هم تعدادشون ۱۰ برابر ما بود هم زورشون الان با یکی از اعضای فامیل صحبت کردم گفتش مدرسه که باز شد بیاد و یه گوشمالی به اون بده یا اینکه تمام رفیقام جمع کنم با اون عضو از فامیل بریم همشون رو بزنیم اصلا نمیدونم چیکار کنم خیلی عصبانیم یکی از رفیقام میگه که ول کنم ولی نمیتونم از شدت عصبانیت چون تو جمع تخریب شدم الان میشه بگید من باید چیکار کنم؟)اگه میشه چند تا راه حل بدید چون عصبانیت من خیلی بالاست و از طرفی اگه درگیر بشیم ممکنه کار به جاهای خیلی باریک کشیده بشه و حتی کار به اخراج از مدرسه و پاسگاه بکشه
سلام وقتتون بخیر مشکل من زود عصبانی شدنم هست تموم این عصبی شدنامم باعثش زندگیمه من از بچگی پدرمو از دست دادم از بچگی تا الان هیچ عمو و دایی هیچ کمکی بهمون نکردن ما سه تا خواهریم مادرم به پای ما موند خودش تنها خونه درست کرد هیچکس کمکش نکرد جز عذاب دادن مادرم هیچ کاری نکردن الانم زندگیمون خیلی سخت شده خیلی نمیتونم بگم… من از کلاس هفتم وارد رابطه شدم با پسری که دوسش دارم اونم همینطور تا الان رابطمون خوب بوده ولی من ی سالی هست خیلی دیگه عصبی میشم تمامش هم همین سختی ها و مشکلات زندگی و همینطور خودم و عقده های که تو این رابطه دارم رو هم جم میشن و تبدیل به ی خشم خیلی بزرگ میشه حتی وادارم به خودکشی میکنه ودوس دارم تمام این خشمو فقد روی دوست پسرم خالی کنم اونم با حرفای زشت و ناپسند و دشنام نمیدونم چیکار کنم خیلی خستم خسته شدم از همه چیز از خودم از حرفام از زندگی نمیتونم خودمو کنترل کنم و وقتی دوست پسرم سکوت میکنه دربرابر این رفتارم بیشتر عصبی میشم اگرم واکنش نشون بده گریه بیوفتم بیشتر عصبی میشم