جهت مطالعه نظرات و تجربیات دیگران، به کامنتهای انتهای صفحه مراجعه نمایید
من تو مدرسه هیچ دوستی ندارم
پاسخ مشاور به پرسش ” توی مدرسه تنهام دوستی ندارم “
اینکه شما در مدرسه احساس تنهایی میکنید قطعا آزار دهنده هستش و هیچ کسی وجود نداره که به طور مطلق عاشق تنهایی باشه اما کارهایی در این رابطه وجود داره که میتونید انجامش بدید که در ادامه خدمتتون ذکر میکنم ولی قبلش اجازه بدید چند نکته رو باهمدیگه بررسی کنیم.
- آیا شما فرد درونگرایی هستید؟
معمولا افراد درونگرا در جمع نمیتونند به خوبی خودشون رو نشون بدن یا ابراز کنند؛ به همین علت احتمال کمتری وجود داره که دیگران بهشون نزدیک بشن. همچنین افراد درونگرا اگر از کسی خوششون بیاد براشون راحت نیست که به فرد مقابلشون درخواست دوستی بدن.
- آیا امکان داره که مشکل شما ناشی از اضطراب اجتماعی باشه؟
افرادی که اضطراب اجتماعی دارند احساس خوبی از حضور توی جمع ها نمیگیرند و اگر در جمعی حاضر بشن فردی متفاوت از خود واقعیشون رو به نمایش میگذارند به همین دلیل اجازه نمیدن که دیگران شخصیت واقعی اونها رو ببینند و جذبشون بشن.
مطالب مرتبط: درمان اضطراب اجتماعی در نوجوانان
چگونه در مدرسه دوست پیدا کنیم؟
اول از همه باید سعی کنید خودتون باشید و خودتون رو بپذیرید. هیچوقت سعی نکنید پیش دیگران نقش کسی غیر از خود واقعیتون رو بازی کنید. خود را دوست داشته باشید و خودتون رو بخاطر ویژگی‌های مثبتی که دارید تحسین کنید. اجازه بدید اعتماد بنفس شما افزایش پیدا کنه و فرد جسوری باشید.
اگر کسی هست که دوست دارید باهاش دوست بشید این موضوع رو بهش بیان کنید. لازم نیست که همیشه دیگران ما رو انتخاب کنند. گاهی خود ما میتونیم انتخاب کننده باشیم. معمولا افراد دیگری هم وجود دارند که مشکل شما رو دارند بنابراین شما تو این مسئله تنها نیستید و اگر به اطرافتون نگاه کنید قطعا افرادی با مشکل مشابه شما وجود دارند.
مطالب مرتبط: مهارت دوست یابی در نوجوانان
دایره ارتباطاتتون رو گسترش بدید. سعی کنید فرد فعالی باشید. هر چی به افراد بیشتری در ارتباط باشید شانس بیشتری برای دوست پیدا کردن خواهید داشت. این اتفاق لازم نیست که حتما در مدرسه بیوفته. میتونید در کلاس زبان، باشگاه یا حتی در بین همسایگان، دوستانی پیدا کنید. شاید افراد همخوان با شما در محیط های دیگه‌‌ای وجود دارند بنابراین لزومی نداره که از تنهایی و نداشتن دوست در مدرسه ناامید باشید.
داشتن دوست از نیازهای طبیعی همه انسان‌هاست که قابل انکار نیست اما در کنار این مسئله بهتره که مهارت های لذت بردن از زندگی تنهایی و بودن با خودتون رو هم یاد بگیرید. خیلی اوقات افراد تا کاری رو میخوان انجام بدن میگن باید با یک نفر دیگه باهم انجامش بدیم و توانایی شروع اونکار به تنهایی رو ندارند. شما میتونید دقیقا همین مهارت رو در خودتون رشد بدید و تجربه های تک نفره جدید کسب کنید. از اینکار خجالت نکشید. قطعا افراد دیگه ای مشابه شما وجود دارند و در حین همین فعالیت ها امکان داره باهاشون آشنا بشید و دوست واقعیتون رو پیدا کنید.
در تمامی مراحل زندگی موفق و پیروز باشید.
کوشا کوچک آملی
کارشناس مشاوره باما
مطالب مرتبط: چطوری دوست پیدا کنم خیلی تنهام
بچه ها درک میکنم حال همتون رو میدونم چه حال بدی داره توی مدرسه تنها باشی و بقیه رو ببینی که دارن باهم میخندن و حسرت اینو داشته باشی که ای کاش منم دوست هایی مثل اونا داشتم ولی همچنین اعتماد به نفس اینو هم نداشته باشی که بری جلو و پیشنهاد دوستی بدی و اگه هم دادی قبول نکنند. همه ی اینا رو درک میکنم چون دیدم احساس بدش رو توی قلبم حس کردم و افسرده هم شدم . اینا برای زمانی بود که از بهترین دوستم ضربه خوردم همه چی بد بود ماه ها گذشت من تنها تر شدم تا اینکه یه موقع که تنهایی بهم فشار سخت آورد چشمامو بستم و چون این موضوع رو نمی‌تونستم به هیچ کس بگم توی
دلم خدا رو صدا زدم ازش کمک خواستم بهش گفتم خدایا توکل میکنم به خودت تا اینکه معجزه رو جلوی چشام دیدم همه چی یواش یواش خوب شد افسردگیم کلا از بین رفت مردم خودشون خود به خود باهام دوست شدن منی که از لحظه به لحظه روز هام متنفر بودم عاشق زندگی شدم از همه مهم تر عاشق خدا شدم بدونین که دارم همه حقیقت رو میگم وقتی که عاشق خدا بشی دوست صمیمیت خدا بشه اصلا دیگه نیازی به مردم پیدا نمیکنی اصلا احساس تنهایی نمیکنی پس به شما هم همین توصیه رو میکنم که اگه شما رابطه تون با خدا رو خوب کنین خدا رابطه همه رو باهات خوب میکنه. یه آیه ای توی قرآن بود که می‌گفت دل ها دست خداست واقعا حقیقته سعی کنین خودتون رو از گناهان پاک کنین تا بیشتر عاشق خدا بشین که آدم سیر نمیشه از این عشق واقعی 🤲🌟🙂
سلام خسته نباشید راستش من توی مدرسه هیچوقت دوست یا رفیق پیدا نمیکنم اونم صمیمی دلم میخاد با بقیه در ارتباط باشم چند وقت پیش شماره یکی از دوستامو گرفتم که باهاش حرف بزنم یه دوست داشته باشم حداقل چند روز باهم حرف میزدیم ولی اون زیاد حرف نمیزد تا من پیام ندم پیام نمی‌داد ولی امروز با بهش پیام دادم دیگه خسته شده بودم گفتم نمیدونم واقعا چیکار کردم من که همه فکر میکنن من خبر چین کلاسم کی هیچی بهم نمیگن بهم گفت چون تو تو مدرسه برا نمره گریه میکنی معلما هم دلشون واسه تو میسوزه و اینجوری شدی خبر چین کلاس و خندید منم بهش گفتم کی از زندگی بقیه خبر داره شاید بخاطر استرس یا تلاشی که کرده بوده شایدم بخاطر هزارتا مشکل دیگه اونم گفت نمیدونم منم گفتم منم نمیدونم دیگه هم پیام ندادم الان مشکل من چیه؟چیکار کنم که حل بشه؟با اون دختر چجوری رفتار کنم که بپیچه دورم و منم بهش محل ندم؟
وقتی که مدرسه میرم احساس میکنم هیچ کس هیچ کدوم از دوستام من و دوست ندارن احساس میکنم خیلی زشتم خیلی اخلاقم بده به طوری که هیچ کس تو مدرسه من و ادم حساب نمیکنه، من کلا ادمیم که خیلی اهل رفیقم، ی جوری رفیق خوب داشتن بهم انگیزه میده که هیچ چیز دیگه ای باعث حال خوبم نمیشه، همیشه برا دوستام صدم و گذاشتم بهشون وابسته شدم تو سخت ترین شرایط حتی وقتایی ک حالم بد بود پشتشون بودم یه احساس تنهایی خیلی بدی دارم ی جوری ک وقتی مدرسه میرم احساس میکنم اصلا من و کسی نمیبینه، احساس میکنم برا این موضوع دارم افسرده میشم
پسرم ۱۰ سالشه و اصلا تو مدرسه هیچ دوستی نداره و وقتی از او پرسیدم که چرا ؟ به من گفت که میترسم مشکلی درست بشه . چون چند بار مشکل درست شده بود و اصلا تقصیر پسر من نبود و حالا میترسه که کسی براش مشکل درست کنه .
سلام لطفا راهنماییم کنید.من امثال تازه رفتم راهنمایی خوشبختانه تونستم با یکی دوست بشم ولی اون دوستم با یکی دیگه دوست شد ودیگه به من اهمیت نمیده منم بعضی وقتا برای اینکه توی کلاس موقع زنگ تفریح تنهانباشم قبل از اینکه بریم کلاس ازش قول وقسم می گیرم که توباید زنگ تفریح باهام بیای بیرون !دیگه دوست ندارم منتشو بکشم ولی چیکارکنم تنهامیشم .لطفا یه بنده خدا راهنماییم کنه صد هزار ممنونش میشم
سلام من مدرسه ای هستم و امثال به مدرسه جدیدی رفتم چون مدرسه قبلیم خوب نبود الان هم تو مدرسه جدید از اول مهر تاحالا دوستی ندارم که زنگ های تفریح بهش تکیه کنم و بگم این دوست صمیمیم هست😭 هرکاری فکرشو کنید کردم راهکار های ارتباط برقرار کردن و… ولی هیچکدوم تنیجه نداد و ادم تنهایی هستم خیلی ناراحتن از این بابت یکی از همکلاسی هام که باهاش تو کلاس درس اوکی بودم همه کسایی که میشناخت رو به خونش دعوت کرد جز من و جلو روی من همشون رو گفت بیاد خونشون ولی من رو نگفت اعصابم خورده واقعا زنگ تفریح خیلی تنهام
سلام شبتون بخیر من امشب با دخترم حرف میزدم متوجه شدم دخترم توی مدرسه هیچ دوستی نداره توی مدرسه همکلاسی هایش بهش میگن ما دوست نداریم باهات دوست باشیم و اصلا توی مدرسه خوشحال نیست بلکه بیشتر وقتها توی پله های مدرسه میشینه و از تنهایی خودش گریه میکنه .میگه حتی به خیلی ها گفتم با باهم دوست باشیم ولی گفتن برو بابا یا از این قبیل جوابها . با اینکه درسش هم خوبه و توی گروه های سرود و نمایش و …. همیشه سرگروه بوده . ولی میگه من توی مدرسه خیلی تنهام. و شرایطم جوری نیست که بخوام برم مدرسه و رفتارش و با دوستاش ببینم .ولی خودش میگه من توی هر گروهی هستم سعی میکنم به نظر دوستام اهمیت بدم .لطفا راهنماییم کنید یه پسر ۳ ساله دارم و شرایط خیلی کارها رو ندارم .دخترم که این مشکل و داره کلاس پنجم هست
سلام من از بچگی خجالتی و کم حرف بودم همه به من زور می گفتن و من سریع گریه می کردم و خیلی ضعیف بودم هیچ کس با من دوست نمی شد همه تو مدرسه از کلاس اول با هم حرف می زدن اما من همیشه تنها بودم هیچ کس هم با من حرف نمی زد نمی تونستم از خودم دفاع کنم همیشه یا بهم روز می گفتن یا مسخره ام می کردن ، حالا الان ۱۵سالمه و کلاس دهم هستم تا الان این مشکل رو دارم اصلا نمی دونم باید چیکار کنم؟؟ اینقدر بی عرضه و بی دست و پا هستم هیچ کس هم تحویلم نمیگیره و باهام دوست نمیشه دیگه انگیزه ای هم برای درس ندارم😓😓😓😓
من مشکل بزرگی داخل مدرسه به دلیل تنهایی دارم به مدرسه جدیدی رفتم و کاملا تنها هستم سعی دارم با بقیه دوست بشم ولی فرد درونگرایی هستم و همیشه اضطراب دارم و وقتی قصد حرف زدن دارم بقیه بهم بی توجهی میکنند و سنگینی نگاهاشون اذیتم میکنه و احساس میکنم که از من بدشون میاد لطفا کمکم کنید و لطفا راهنماییم کنید که چجوری با بقیه راحت ارتباط برقرار کنم من سعی دارم جلو بقیه شبیه خودشون باشم ولی اون ها بمن به شکل بدی نگاه میکنند احساس بدی نشبت به خودم دارم و حس میکنم فرد بدی هستم و اعتماد به نفسم رو کاملا از دست دادم من ۱۶ سالم هست و کلاس دهم هستم
کلاس یازدهمم و تنهای تنهام همیشه دوست داشتم تو یه اکیپ باشم ولی از پیش دبستانی حتی یه دوست معمولی ام نداشتم همکلاسیام میگن آدم عجیب و مشکوکی ام
سلام من تو مدرسه خیلی خیلی تنهام الان دهم هستم و از سال هفتم تو مدرسه تنها بودم هر وقت میرم سراغ یکی که باهاش حرف بزنم محل نمیدن و دوست ندارن باهام حرف بزنن به چشمشون یه آدم غیر عادی دیده میشم امروز هم توی زنگ ورزش از اول رنگ تا آخر زنگ یه گوشه نشسته بودم درحالی بقیه در حال ورزش و بازی و خوش گذرونی بودن و من داشتم کل اون مدت رو از خجالت آب میشدم.. بقیه یه جوری بهم نگاه میکنن هیچکی حاضر نیست باهام حرف بزنه.. ۴ سال تنها بودم و از سال هفتم تا الان که دهم هستم و خیلی استرس دارم و حالم بده.. توی این ۴ سال همیشه تنها و ساکت بودم الان اسم مدرسه میاد حالم بد میشه... خیلی ها تو کلاسمون قبلا باهاشونوهمکلاسی بودن و میدونن من چه آدم ساکتم و ازم خوششون نمیاد… هیچکی حاًر نیست باهام دوست شه.. اوایل یعنی وقتی هشتم بودم تقصیر خودم بود کسایی بودن که حاضر بودن باهام دوست شن اما من حرف نمی زدم باهاشون اما الان هبچکییییییی حاضر نیست باهام حرف بزنه چیکار کنم؟ دارم روانی میشم حالم خیلی بده ۴ ساله که ساکتم تو مدرسه… اینجوری هم نیست که جرئت حرف زدن با دیگران رو نداشته باشم وقتی حرف میزنم بهم محل نمیدن چ?دارم میمیرم واقا خسته شدن مدرسه برام شده جهنم امروز از اول مدرسه تا آخر مدرسه با هیچکی حرف نزدمممم
من اصلا حالم خوب نیست یه چند روزی که دوستم منو ول کرده که دوست صمینه و بقیه دوستام هم همینطور و دوباره تو مدرسه تنها شدم اخه یکی از بچه ها به دوستاش قهر کرده اومد پیش ما و جذی منو گرفت ایم دوست صمیم دینا هست و مامانش عم معلم فارسی امسال هیت وبقیه دوستام اسمشون الهه پرنیا معسا هست که حتی بهم سلام هم نمیدن و تنها شدم نیخوام به کاری کنم که پشیمون بشه ولی دوست ندارم باهاش دوست بشم چون خیلی بی رحمه که بدبختی هاش مال من بود من باید دلدلریش میدادم و خوشی هاش متل بقیه یعنی مل کلاس مون همینجوری هست هر دقت حالشون بده میان پیش من و هر وقت حالشون خوبه منو یادشون میره و هیچ وقت نشده که به من کمک کن تو را به خدا کمک کن