چگونه با گذشته همسرم کنار بیایم؟ نمیتونم گذشته همسرم رو فراموش کنم

فراموش کردن گذشته شوهر

من حس و حال شما را کاملا درک می کنم و به شما حق می دهم که نتوانید روزهایی که برایتان به این میزان سخت بوده است را فراموش کنید و کسی هم نباید از شما انتظار داشته باشد فراموش کنید؛ بلکه اتفاقی که باید بیفتد این است ارجاعات شما به گذشته کاسته شود چرا که اول از همه باعث می شود، خودتان نتوانید در حال زندگی کنید و از زندگی لذت ببرید.

سراسر ازدواج یک تبادل است. تبادل شما به گونه ای بوده است که داده های شما از قبیل عشق،فداکاری،صبوری،سرمایه ای که داشتید بیشتر از همسرتان بوده است. بنابراین حق دارید که احساس کنید حساب تسویه نشده ای با همسرتان دارید.

شما از همسرتان خشمگین هستید و نمیتوانید این خشم را دفن کنید. اگر احساستان نسبت به همسرتان را بروز ندهید نمیتوانید به بخشیدن او فکر کنید.

با توجه به شناختی که از همسرتان دارید ارزیابی کنید، چه میزان پذیرای احساسات شما است؟ آیا فردی هستند که به سخنان شما گوش دهند و سعی کنند شما را درک کنند یا تصور می کنید ممکن است صحبت در این باره باعث شود که حال شما نسبت به این موضوع بدتر شود؟

مطالب مرتبط: کنترل عصبانیت در زندگی زناشویی

ترجیح من این است، اگر شرایطش را دارید مستقیما از طریق گفتگو با همسر احساسات تان را درمیان بگذارید و از قبل به او آمادگی دهید. به او بگویید که من خشمی در دلم دارم که تا آن را بروز ندهم نمیتوانم برای احساسات دیگر جایی باز کنم. از تو میخوام به من گوش دهی. من به دنبال این نیستم که از خودت دفاع کنید. فقط میخواهم سعی کنی مرا درک کنی.

می توانید از قبل در قالب یک نامه، این موضوع را تمرین کنید یا جلوی آینه حرف های نگفته را بگویید. انرژی که برای فراموش کردن احساستان را میگذاشتید صرف بروز آن کنید اما در جای درست و به دور از توهین یا تحقیر همسر مجاز هستید از احساس خودتان صحبت کنید نه اینکه کسی را متهم کنید یا زیر سؤال ببرید.

زمانی که خشمتان مورد توجه قرار گیرد، آرام آرام احساسات دیگر هم میتوانند بروز کنند. مهربانی کردن به خودتان را فراموش نکنید. اول از همه شما باید برای خودتان حق عصبانی بودن را قائل شوید و با خودتان مهربان باشید تا دیگران هم این حق را به شما دهند.

مطالب مرتبط: چگونه خود را دوست بداریم؟

با خودتان نامه دو بدل کنید و مثل یک دوست مهربان مرهم زخم های خود باشید و با خود همدلی کنید. در نهایت فراموش نکنید( اعتراف کنید که چه احساسی دارید اگرچه بسیاری از افراد از تعارض اجتناب می‌کنند و ترجیح می‌دهند زمانی که از دست همسرشان عصبانی هستند چیزی نگویند، اما اعتراف به احساس خود می‌تواند مفید باشد.)

ممنونم از توجه و همراهی شما

گلسا بمانیان

کارشناسی ارشد مشاوره خانواده