علت جیغ زدن کودک دو ساله تا شش سال

کودک 2 ساله من هر وقت به آنچه می‌خواهد، نمی‌رسد با تمام وجود شروع به جیغ زدن و داد و فریاد کشیدن می‌کند. این اتفاق معمولاً وقتی رخ می‌دهد که ما در جمع هستیم. چگونه می‌توانم به او یاد بدهم که این رفتار درست و قابل‌قبول نیست؟

اوج جیغ زدن کودکان بین سن 18 ماهگی تا 2 سالگی است. کودک این رفتار را برای عصبانی کردن شما بروز نمی‌دهد. بلکه کودک نوپای شما در حال سنجش و آزمایش صدای خود است تا ببیند تا چه حد می‌تواند صدای خود را بالا ببرد. همچنین، تأثیری که جیغ زدن کودک بر اطرافیانش دارد را بررسی می‌کند.

کودکان نوپا خیلی زود متوجه قدرت صدای خود می‌شوند. آن انسان کوچک می‌تواند با جیغ و داد خود یک فروشگاه بزرگ مملو از انسان‌های بالغ را مختل کند. این‌گونه به نظر می‌رسد که کودکان نوپا بلندترین فریادهای خود را برای ساکت‌ترین مکان‌ها نگه می‌دارند.

از آنجایی که این داد و فریادها یک صدای شوکه کننده را ایجاد می‌کنند، موجب می‌شوند تا تمام اطرافیان توقف کرده و به کودک توجه کنند و کودک غرغر و ناله می‌کند زیرا به خوبی می‌داند که این روش کارساز است. اگرچه این صداهای گوش‌خراش، رفتار معمول کودکان نوپا پیش از شروع به صحبت کردن به حساب می‌آیند اما بدین معنا نیست یک رفتار درست و قابل‌قبول است. در ادامه، چندین نکته که ما برای متوقف کردن جیغ زدن کودکان مورد استفاده قرار دادیم را آورده‌ایم.

برای متوقف کردن جیغ زدن کودک نوپا، نشانه‌ای به او بدهید

به‌منظور متوقف کردن کودک نوپا از جیغ زدن، برای او صدای آرام‌تری را مدل کنید. به‌عنوان‌مثال، به او بگویید: “صدای قشنگت رو به مامان نشان بده”. یک تکنیک ساکت کردن که بهترین تأثیر را برای ما داشت، “علامت دادن” بود. به‌محض این‌که اولین صدای جیغ به گوشم می‌رسید، انگشتم را به نشانه ساکت شدن بر روی لب‌های قرار می‌دادم. با این اشاره و حرکت به فرزندم علامت می‌دادم که صدایش را آرام کند.

ازآنجایی‌که کودکان نوپا تقلید حرکات صورت را دوست دارند، فرزندم خیلی زود از این زبان اشاره برای متوقف کردن جیغ خود استفاده می‌کرد. در اختیار قراردادن علائم اختصاصی به کودکان نوپا برای جلوگیری از انجام یک رفتار آزاردهنده، ابزاری ارزشمند برای انضباط شخصی است.

همگی ما حتماً با این صحنه روبرو شده‌ایم که کودکان نوپا در یک جمع آرامش خود را از دست می‌دهند و شروع به جیغ زدن می‌کنند در حالی که یکی از والدین ناامیدانه تلاش می‌کند تا کودک را آرام کند. همگی ما نسبت به والدین این کودک ترحم و دلسوزی نشان داده‌ایم در حالی که از درون به دلیل نداشتن چنین فرزندی بسیار قدردان بوده‌ایم.

چه اتفاقی می‌افتد وقتی‌که کودک نوپای شما تصمیم می‌گیرد هم در خانه و هم بیرون از خانه در یک جمع قشقرق به پا کند؟ یا این‌که مجبور هستید داد و فریادهای کودک نوپای خود را در شب تحمل کنید؟ در حال حاضر، شما کسی هستید که کودک را باید خیلی سریع و بدون ایجاد سروصدا و مزاحمت زیاد آرام کنید و در عین حال هیچ صدمه‌ای به او وارد نکنید. پس چگونه باید کج خلقی و بهانه‌گیری چنین کودکانی را مدیریت کرد؟ این مقاله، روش‌های سریع و مؤثری به‌منظور مدیریت و کنترل کج خلقی و بهانه‌گیری کودک نوپا و آرام‌کردن او ارائه می‌دهد. این روش‌ها را بررسی خواهیم کرد.

علت جیغ زدن کودکان

به‌ندرت می‌بینید که کودک نوپایی بدون دلیل خاصی جیغ بکشد. تقریباً همیشه دلیلی برای دادوفریاد او وجود دارد و این بستگی به والدین کودک دارد که خیلی سریع این دلیل را کشف کنند. به عبارت دیگر، باید ریشه مشکل را کشف کرد. در ادامه، برخی از دلایل برای جیغ کشیدن یا کج خلقی کودک نوپا آورده شده است.

1- جیغ زدن کودک برای جلب ‌توجه 

گاهی اوقات، کودک نوپا به دنبال جلب توجه کامل شما است و تنها راهی که برای این کار می‌شناسد جیغ کشیدن، پرت‌کردن وسایل و گریه کردن است. آن‌ها هر کاری که از دستشان برمی‌آید، انجام می‌دهند تا توجه شما را به خود جلب کنند.

2- جیغ زدن کودک برای بازی

کودک نوپای شما ممکن است تنها از شنیدن صدای خود لذت می‌برد. او ممکن است برای درک صدای خود و نحوه تنظیم آن فریاد بزند، جیغ بکشد یا سر و صدا راه بیندازد.

3-جیغ زدن کودک برای برقراری ارتباط

کودکان نوپا عملاً نوزاد هستند و گاهی اوقات، بیان آنچه که می‌خواهند از طریق صحبت‌کردن برایشان دشوار است. آن‌ها ممکن است از فریاد زدن و جیغ کشیدن همراه با حرکات بدن برای نشان‌دادن آنچه می‌خواهند به والدینشان استفاده کنند. در مجموع، همگی ما می‌دانیم چقدر آزاردهنده است وقتی‌که طرف مقابل متوجه آنچه شما می‌گویید نمی‌شود.

4- جیغ زدن کودک به دلیل انرژی بسیار زیاد

کودک نوپا دارای انرژی بسیار زیادی است و ممکن است برای تخلیه انرژی خود به‌نوعی خروجی نیاز داشته باشد. فریاد زدن، جیغ کشیدن و کج خلقی یا قشقرق به پا کردن می‌تواند بهترین روش برای تخلیه انرژی کودک باشد!

5- جیغ زدن کودک به علت عصبانیت

کودک شما ممکن است در مورد اتفاقی که افتاده یا در حال رخ‌دادن است، خوشحال نباشد. در واقع، ممکن است از این موضوع بسیار عصبانی هم شود. شاید وقتی‌که در حال بازی کردن بوده است، شما از او خواسته‌اید به داخل خانه بیاید یا ممکن است به‌خاطر این‌که گوشی موبایلتان را به او نداده‌اید، عصبانی باشد. به هر صورت، او به‌منظور نشان‌دادن این‌که چقدر عصبانی است، شروع به داد و فریاد می‌کند.

کج خلقی و بهانه‌گیری کوکان جیغ‌جیغو

کج خلقی کودک نوپا اصطلاحی است که برای نوعی خاصی از رفتار کودکان نوپا بکار می‌رود. این رفتار معمولاً در کودکان بین 1 تا 3 سال دیده می‌شود. این کج خلقی ها دارای ویژگی‌های خاصی هستند که با تغییر ناگهانی در طرز برخورد و تغییر رفتار کودک همراه است. کودک شما ممکن است یک‌لحظه خوشحال باشد و لحظه دیگر شروع به جیغ زدن با تمام وجودش کند. این اتفاق غالباً در مرحله‌ای از رشد کودک رخ می دهد که نمی‌تواند برای بیان نیازهایش به‌خوبی صحبت کند و در نتیجه به داد و فریاد متوسل می‌شود.

چگونه می‌توان یک کودک نوپای جیغ‌جیغو را کنترل کرد؟

چگونه می‌توان کودکی که با تمام وجود جیغ می‌زند را کنترل کرد؟ شما هرگز نمی‌دانید، ممکن است کودک نوپای شما از درد جیغ می‌کشد. دلایل مختلفی برای داد و فریاد کشیدن کودک شما وجود دارد. در نتیجه؛

1- آن‌ها را نوازش کنید

درصورتی‌که کودک نوپای شما تنها برای تخلیه انرژی خود جیغ می‌زند، او را در آغوش بگیرید و به‌آرامی نوازش کنید. این کار، عشق و مهربانی شما را نشان می‌دهد و ذهن کودک را منحرف می‌سازد. در نتیجه، کودک دوباره به رفتار اصلی خود بر می‌گردد. نشان‌دادن کمی عشق و علاقه، تأثیر بسیار زیادی بر کنترل جیغ زدن کودک خواهد داشت.

2- به آن‌ها توجه کنید

در صورتی که کودک نوپای شما به‌منظور جلب توجه جیغ می‌کشد، هر کاری که انجام می‌دهید را کنار بگذارید و پیشش بروید. به احساساتش توجه کنید، از او بپرسید به چه چیزی نیاز دارد و چرا جیغ و داد می‌کند. به‌جای فریاد زدن بر سر فرزندتان، سعی کنید به او کمک کنید و به‌آرامی به او بفهمانید که همیشه نمی‌تواند توجهی شما را داشته باشد.

3- کمتر خجالت بکشید

در صورتی که کودک نوپای شما مداوم در جمع جیغ می‌زند، به‌جای این‌که هر بار خجالت‌زده شوید، سعی کنید مکان‌های شلوغی را پیدا کنید که در آن‌ها صدای جیغ و فریاد کودکتان به گوش نمی‌رسد. صرفاً اجتناب از چنین مواردی می‌تواند موجب خجالت شما شود. اما به‌آرامی با کودکتان بر روی کاهش کج خلقی ها و بهانه‌گیری‌هایش کار کنید. این تاکتیک یک راه‌حل موقتی است اما مطمئن شوید که این کار شما باعث نشود که کودکتان همیشه فریاد بزند.

4- حواس کودک را پرت کنید

در صورتی که کودک نوپای شما ناگهان عصبانی می‌شود و برای تخلیه عصبانیت خود شروع به جیغ زدن می‌کند، نترسید و عصبانی نشوید. توجه او را به سمت چیز یا کار دیگری منحرف کنید. این کار شما باعث می‌شود کودک دلیل گریه و جیغ کشیدن خود را فراموش کند. کارهای ساده‌ای مانند: برای من برقص یا برای من شعری بخوان می‌تواند در این شرایط سودمند باشند. سعی کنید نقش فعالی در این نوع فعالیت‌ها داشته باشید؛ حداقل تا زمانی که کودک به رفتار عادی خود بازگردد.

5- آن‌ها را مشغول نگه دارید

یک تمرین خوب و مؤثر برای درمان جیغ زدن کودک این است که او را همیشه مشغول نگه دارید. بازی‌های سریع، رفتن به زمین‌بازی و فعالیت با سایر کودکان موجب می‌شود که فرزندتان فرصت کج خلقی و بهانه‌گیری پیدا نکند.

6- به نرمی پاسخ دهید

هرگاه که کودک نوپا شروع به کج خلقی و بهانه‌گیری می‌کند، این تاکتیکی است که هر چه فرزندتان بلندتر فریاد بزند، شما آرام‌تر و نرم‌تر جواب می‌دهید. کودک در نهایت خود را با لحن صدای شما تطبیق می‌دهد؛ زیرا می‌خواهد با شما صحبت کند. درصورتی‌که این اتفاق در یک مکان عمومی رخ می‌دهد، او را به گوشه‌ای ببرید و به‌آرامی با او صحبت کنید. زمانی که کودک به‌تدریج دست از کج خلقی و بهانه‌گیری برمی‌دارد و رفتار معمولی از خود نشان می‌دهد، شروع به تشویق کودک کنید. این رفتار مثبتی است که می‌خواهید در فرزندتان تقویت کنید.

7- از موقعیت به وجود آمده، یک بازی بسازید

این یک تاکتیک پر سر و صدا محسوب می‌شود و زمانی که در یک جای خلوت و خصوصی هستید، کارایی دارد. وقتی‌که کودک نوپای شما شروع به جیغ زدن می‌کند، سعی نمایید نیاز او را با فریاد زدن این‌که «هر دوی ما تا جایی که می‌توانیم بلند حرف می‌زنیم» جبران کنید و خودتان نیز شروع به فریاد زدن بکنید. سپس بگویید، «ببینیم چه کسی می‌تواند پچ‌پچ کند» و خود شروع به انجام این کار کنید. مانند بازی Simon Says بازی کنید. شما می‌توانید حرکاتی از قبیل پریدن یا تکان دادن دست‌هایتان را نیز به بازی اضافه کنید. کودک شما از این بازی خوشش می‌آید و به‌صورت خودکار حواسش از جیغ زدن پرت می‌شود.

8- به آن‌ها فضا دهید

گاهی اوقات، کودک تنها نیاز دارد تا احساسات خود را رها سازد. شما نیز شروع به فریاد زدن یا جنگ و دعوا با فرزندتان نکنید. به او فضا دهید تا بتواند احساساتش را تخلیه و خودش را جمع و جور کند و کنترل رفتارش را در دست بگیرد. فقط مطمئن شوید که در چنین شرایطی چیزی که موجب آسیب رسیدن به او شود، وجود ندارد.

زمانی که کودک نوپای شما کج خلقی و بهانه‌گیری می‌کند، موارد این‌چنینی بسیار زیادی وجود خواهند داشت. کلید موفقیت این است که آرامش خود را حفظ کنید و کنترل خود را مانند فرزندتان از دست ندهید! بنابراین، محکم بایستید، علت جیغ زدن کودک را تجزیه و تحلیل کنید و سعی کنید به فرزندتان کمک نمایید. عشق و علاقة خود را به او نشان دهید، بررسی کنید که همه چیز مرتب باشد و وارد مراحل بعدی برای آرام‌کردن فرزند خود شوید.

تعیین یک مکان امن برای جیغ زدن کودک

اگر کودک نوپای خود را از جیغ زدن منع نمی‌کنید، یک مکان امن برای این کار برای او تعیین کنید. یکی از کودکان نوپای ما به نام متیو، از صدای بلند جیغ خود بسیار متعجب شد. به همین دلیل، او یک مرحله از جیغ زدن را پشت سر گذاشت و جیغ زدن او اگرچه همچنان آزاردهنده اما قابل‌تحمل بود. بهترین کاری که ما می‌توانستیم انجام دهیم، این بود که به او یاد دهیم در مکان‌های مناسب جیغ بزند. وقتی متیو برای اولین‌بار شروع به جیغ زدن کرد، او را حیاط بردیم. ما مثل یک بازی با هم بالا و پایین می‌پریدیم و جیغ و داد می‌کردیم. دفعه بعدی که متیو شروع به جیغ زدن در محیط خانه کرد، او را به بیرون از خانه و حیاط بردیم و یکبار دیگر عمل جیغ زدن را با هم انجام دادیم. پس از آن، هر وقت که متیو شروع به جیغ زدن می‌کرد، ما به‌سرعت اما با لحنی آرام به او می‌گفتیم: “فقط روی چمن‌ها جیغ بزن”. در مرحله‌ای که کودکان نوپا به دنبال یافتن مطابقت‌های ذهنی از این هستند که چه فعالیت‌هایی را در کجا انجام دهند، ما این بذر را در ذهن او کاشتیم که جیغ زدن و خارج از محیط خانه با هم انطباق دارند و هیچ انطباق درست دیگری وجود ندارد.

برقراری ارتباط مستقیم کلامی با کودک جیغ جیغو

کودکان نوپا باید یاد بگیرند که صداهای خوشایند، واکنش و پاسخ‌های خوشایندی به همراه خواهند داشت. هنگامی‌که کودک، شما را با صدای ناخوشایند خطاب می‌کند، سریع پاسخ دهید تا او یاد بگیرد که این بهترین صدا برای واکنش سریع شماست. کودکان نوپا به‌صورت مکرر به یادآورهای کلامی و اشاره‌ای برای بازگشت به حالت معمول خود نیاز دارند. به‌محض این‌که کودک نوپای شما شروع به جیغ زدن می‌کند، علاوه بر نشان‌دادن علامت ساکت شدن با قراردادن انگشت بر روی لب، با استفاده از جملاتی مانند “لطفاً، از صدای قشنگ خودت استفاده کن”، او را مجاب کنید تا کانال‌های برقراری ارتباط خود را تغییر دهد. پس از چندین بار تکرار و تمرین این موقعیت اجتماعی، شما قادر خواهید بود تنها با گفتن “صدای قشنگ و خوب، لطفاً”، جیغ زدن کودک نوپای خود را متوقف کنید.

مقابله با بدرفتاری کودک

اگر کودک نوپای شما در فروشگاه جیغ بلندی می‌زند به گونه‌ای که صدایش در تمام فروشگاه شنیده می‌شود، او را تا ماشین همراهی کنید تا جیغ زدنش متوقف شود. بهترین کار این است که کودک نوپای خود را آنقدر مشغول نگه دارید که فرصت و در واقع نیازی به جیغ کشیدن نداشته باشد. اگر در صف پرداخت هستید و کودک نوپای شما برای یک‌تکه آب‌نبات جیغ می‌کشد، از آنچه ممکن است سایر خریداران حاضر در صف درباره شما به‌عنوان والدین فکر کنند، خجالت نکشید. آن‌ها نیز چنین شرایطی را تجربه کرده‌اند. علاوه بر این، به دلیل تمام اجناس جذاب و اغواکننده‌ای که فروشگاه‌ها در صف پرداخت قرار می‌دهند، مدیریت لایق چنین فریادی است. به‌سرعت خرید خود را تمام کنید و کودک نوپای خود را به خارج از فروشگاه همراهی نمایید.

به طور کلی، من طرف‌دار توصیه نادیده‌گرفتن نیستم. نادیده‌گرفتن رفتارهای نامطلوب شما را از مهارت های تغییر رفتارهای آزاردهنده به رفتارهای قابل‌قبول و مطلوب محروم می‌سازد. همچنین، باید به کودکان در حال رشد آموزش داده شود که چه رفتارهایی در چه شرایط اجتماعی، قابل‌قبول هستند و کدام رفتارها قابل‌قبول نیستند.

علاوه بر این، نادیده‌گرفتن جیغ زدن کودک همیشه کارساز نیست. کودکان لجباز و یکدنده‌ای با نادیده‌گرفته‌شدن بلندتر فریاد می‌کشند. به‌محض این‌که کودک بتواند به شیوه‌ای درست خود را ابراز کند و یاد بگیرد که صدای خوشایند او پاسخ و واکنش‌های خوشایندتری به همراه خواهند داشت، این مرحله از تربیت فرزند را پشت سر گذاشته‌اید.

قضیه شخصی نیست!

بخشی از بهانه‌گیری و بدخلقی که والدین را بیشتر از همه آزار می‌دهد (و باعث عصبانی شدن آن‌ها می‌شود)، جیغ زدن کودک است. نکته اصلی این است که والدین نباید جیغ زدن کودک ن را موضوعی شخصی تصور کنند. بلکه باید آن را همان چیزی که هست یعنی بیان کلامی احساسات انفجاری کودک در نظر گیرند.

واکنش سریع به جیغ زدن کودک می‌تواند آن را به ابزاری برای سوءاستفاده کودک تبدیل کند. شب زمانی است که آسیب‌پذیری والدین نسبت به جیغ زدن کودک بیشتر می‌شود و آن‌ها احساس ناتوانی می‌کنند (به‌عنوان‌مثال، کودک دو ساله شما برای سومین بار از شما می‌خواهد که پیش او بمانید و شما تصمیم می‌گیرد که پدر این کار را انجام دهد).

ما به والدین توصیه می‌کنیم که لازم نیست کودک را از جیغ زدن خودش محافظت کنند. او همان‌طور که جیغ زدن را انتخاب می‌کند، می‌تواند دست از این کار نیز بردارد. تا زمانی که کودک را با جیغ زدن خودش تنها نگذارید، او بدون تسلیم‌شدن از حمایت و پشتیبانی شما برخوردار است. او خود متوجه خواهد شد که چگونه جیغ زدن را متوقف کند.

منبع: www.askdrsears.com

www.parenting.firstcry.com