خانه / مشاوره فردی / مشاوره تحصیلی

مشاوره تحصیلی

من درواقع نمیدونم برم چه رشته ای،پایه نهم هستم و باید هر چه سریعتر انتخاب رشته کنم،من بین رشته ریاضی و تجربی موندم که کدوم رو برم.خودم بیشتر به ریاضی علاقه دارم و استعداد دارم ولی خب چون من دخترم و میگن کار نیست تو ایران واسه ریاضی،حاضر نیستم برم درس بخونم و بیکار باشم،از طرفی هم رشته تجربی رو کمی علاقه دارم و نمیدونم که میتونم از پسش بر بیام یا نه،گرچه معدلم همیشه ۲۰ هست ولی میگم شاید چون زیاد علاقه ندارم موفق نشم،و اینکه میگن وقتی رفتی تجربی علاقه اش میاد.
اما از یه طرف هم پیش خودم میگم اگه رفتم تجربی و در آینده به خودم گفتم کاش رفته بودم دنبال علایقم،اینجوری بیشتر موفق میشدم و خوشحال و راضی تر بودم چی؟به نظرتون کسی که تویه مدرسه خوب درس میخونه و معدلش همیشه ۱۹،۲۰ هست،اگه همینجوری ادامه بده موفق میشه؟یکی از اقوام خودمون هم با وجودی که رفت دانشگاه آزاد تجربی اما الان واسش کار پیدا شده

پاسخ مشاور تحصیلی

انتخاب رشته همیشه از حساسیت های زیادی برخوردار بوده. چه در دوران مدرسه و چه در مقاطع بالاتر‌‌ مثل ارشد و دکتری. ما هنگام انتخاب رشته در حقیقت با ترکیبی از علایق، توانمندی‌ها، استعداد و شرایط بازار کار سر و کار داریم. ما هنگامی بین دو یا چند رشته سر در گم میشیم که هر کدوم از مولفه‌ هایی که بالا تر ذکر کردم در رشته خاصی وجود داشته باشه. برای مثال طبق گفته شما رشته تجربی بازار کار بهتری خواهد داشت اما رشته ریاضی رشته‌ ای هست که شما بهش علاقه دارید.
حقیقتی که وجود داره این هستش که روز به روز رشته های منحصر برای جنسیتی خاص به سمت همگانی تر شدن میره به طوری که فرصت های شغلی برابری برای هر دو جنس به وجود میاد. برای مثال در سال های گذشته پسرهای کمی برای رشته انسانی داوطلب بودند و اگر به سمت این رشته میرفتند عموما به هدف رشته های حقوق و علوم قضایی بود اما امروزه میبینیم که پسرها هم پراکندگی خوبی در رشته انسانی دارند.
به همین منظور شما در این مقطع باید میزان اتکای خودتون به توانمندی هاتون در رشته ریاضی رو مبنا قرار بدید. اینکه آیا اونقدر به این رشته علاقه دارید که بتونید به رقابت بپردازید؟ یا اینکه بتونید در آینده برای خودتون فرصت ایجاد کنید‌؟
ما مهندس ها و ریاضی دان های موفقِ خانم در ایران کم نداریم. همه چیز به خود شما و علاقه و پیگیری هاتون بستگی داره.
شاید بعد از این حرف های من کمی در مورد علایقتون به شک بیوفتید که باز هم این حس طبیعیه و ناشی از نگرانی شما در مورد آیندتون هستش. برای رفع این نگرانی ها و برای اینکه تصمیمتون درست تر باشه توصیه می کنم که از آزمون رغبت سنج تحصیلی و شغلی استرانگ کمک بگیرید. این آزمون ابعاد مختلف علایق و توانمندی های شما رو بهتون نشون خواهد داد و در تصمیم گیری به شما کمک بزرگی خواهد کرد‌.
در آخر اگر فکر می کنید که به تنهایی نمی تونید به نتیجه ای برسید کمک گرفتن از مشاوره تحصیلی میتونه تا حد زیادی شما رو از این سردرگمی ها نجات بده. تمامی مواردی که در ابتدای حرف هام گفتم توسط مشاور به صورت تخصصی بررسی خواهد شد به طوری که می تونید راحت تر و با خیالی آسوده تر رشته ای که قرار هستش که در آینده در اون حوزه تحصیل کنید و حتی اشتغال پیدا کنید رو انتخاب کنید.
در تمامی مراحلی زندگی موفق و پیروز باشید.

کوشا کوچک آملی
کارشناس مشاوره باما

انتخاب رشته تحصیلی

من به هنر علاقه دارم اما خانوادم میگن که آینده شغلی نداره،درآمد نداره کسایی که نمیخوان درس بخونن یا ضعیف هستن میرن هنرستان و مامانم پرستاره میگه برو تجربی بخون داروساز شو توی کنکور قبول نشدی هم میفرستمت اونور درس بخونی چون تو زبان دوست داری از الان سه سال فرصت داری زبانم یادمیگیری مهاجرت میکنی. به نظرتون چجوری قانعشون کنم؟ و اینکه آیا واقعا معماری و طراحی دوخت درآمد بدی دارن یا شغل بدی هستن؟درمورد طراحی دوخت بهم میگن میخوای بری خیاط شی؟ این اصلا رشته ای نیست که بخوای بری دانشگاه بخاطرش، ارزشی نداره و… اگه ازت پرسیدن میخوای بگی لیسانس طراحی دوخت دارم؟درمورد معماری هم بهم میگن دخترخالت رو ببین تا دکترا ادامه تحصیل داده ولی الان چیکار میکنه؟هیچی در نهایت مجبوره بره توی یه شهر دیگه توی دانشگاه تدریس کنه. خانوادمون طرز تفکرشون اینطوریه که دخترمون توی خونه بمونه بهتر از اینه که هرجایی کار کنه،درمورد معماری چون شغلی نیست که استخدامی داشته باشه نمیذارن توی هر شرکتی یا با هر محیطی کار کنیم مثلا درمورد دخترخالم زمانی که باید بهش اجازه میدادن بره چندجا برای سابقه کار و… کار کنه اینکارو نکردن،به نظر شما ممکنه بتونم نظر خانوادم رو عوض کنم؟ یا باید باهاشون کنار بیام و هرچی گفتن قبول کنم؟مامانم همش درمورد آینده و سرکار رفتن نگرانه توی رشته هنر(البته خودمم نگرانم) چون مشاغلش جوری هست که توی ارگان های دولتی نمیشه کار کرد و حقوق ثابت ندارن و شغل آزاد محسوب میشه،پدر و مادرم هردو کارمند بودن پدرم بازنشست شده و مادرمم دوسال دیگه بازنشست میشه کلا مشاغلی که دولتی باشن براشون مورد قبول تره. درمورد تغییر نظرشون هم،من یکم موقع صحبت کردن و قانع کردنشون گریم میگیره خیلی نمیتونم صحبت کنم به همین دلیل سختمه. و اینکه از درس ریاضی اصلا خوشم نمیاد، راستش خیلیم سراغش نمیرم یا کلا دل کارهای محیط بیمارستانی رو ندارم ولی معدلم خوبه نوبت اول ۱۹/۷ شدم با اینکه مثل بقیه ی بچه ها تلاش خاصی نکردم. چون زیاد درس نمیخونم خانوادم میگن میخوای بری هنرستان که درس نخونی و راحت باشی، در صورتی که سنی هستی که باید اوج تلاش کردنت باشه،اما من واقعا هدفی ندارم که بخاطرش تلاش کنم،شب امتحان در حد اینکه نمره خوبی بگیرم و معدلم نیاد پایین و جز شاگردای خوب باقی بمونم درسم رو میخونم اما انتظار دارن هر روز درس بخونم. مامانم همش بچه های همکاراشو میبینه و توی ذهنشه،مدام میگه برو یه چیزی که دهن پر کن باشه،برو یه چیزی بخون که آینده دار باشه،یا مثلا میگه مگه تو چیت از فلانی کمتره؟فلانی رو دیدی؟ داروسازی قبول شده،عرضه اینم نداری؟یا هفته گذشته به پدرم داشتم میگفتم من از ریاضی و تجربی خوشم نمیاد، بهم گفت تو از هیچی خوشت نمیاد،خوشت نمیاد اصلا نمیخواد درس نخون، یا امروز خواهرم میگفت میخوای بری طراح لباس شی؟ کاری که نداره همین الان امسالتو تموم کنی بهت سیکل میدن برو دوره های فنی حرفه ای شرکت کن یاد میگیری دیگه مدرک نمیخواد که…واقعا نمیدونم باید چجوری برخورد کنم که دلخوری پیش نیاد، و تصمیم درستی بگیرم، از طرفی هم دیگه میترسم برم فنی حرفه ای بخونم و برم هنرستان،چون اگه موفق نشم و همینطوری بشه که میگفتن تازه اون موقع اصل سرزنشاشون شروع میشه…

پاسخ به انتخاب رشته تحصیلی

مسئله ای که شما در حال حاضر باهاش درگیر هستید انتخاب رشته و اختلاف شما با خانواده بر سر همین موضوع هستش. شما به رشته های معماری و طراحی دوخت علاقه دارید اما خانواده اصرار دارند که رشته تجربی رو انتخاب کنید با این دلیل که تصور می کنند سطح بالاتری نسبت به رشته های هنر داره و بازار کار مناسب تری براش فراهم هستش.
در این مورد باید خدمتتون بگم که این نگاه درست نیست که ما فقط رشته تجربی رو در سطح بالا در نظر بگیریم و رشته ای رو به کل اختصاص بدیم به افرادی که درسخون نیستند یا علاقه ای به درس ندارند. اگر اینطور بود پس چه کسانی معمارهای برتر میشن؟ اگر اینطور بود چه کسانی طراح دوخت هایی میشن که برای برند های مطرح دنیا فعالیت می کنند؟ و اگر بازار کار رشته تجربی کاملا خوب و مطلوب بود پس چرا بیشترین میزان بیکاری برای داوطلبین این رشته هستش؟
پاسخ به این سوالات نگاه جدیدی در ما ایجاد می کنه و متوجه میشیم که هر رشته ای از اهمیت ویژه خودش برخورداره و هیچ رشته ای نسبت به رشته دیگه برتر نیست. رشته ها صرفا شرایط متفاوتی رو برای افراد ایجاد می کنند و ما باید رشته ای رو انتخاب کنیم که متناسب ترین حالت رو با شرایط ما داشته باشه. یعنی با علایق، استعدادها، شرایط امکانات و خواسته ما از درس نسبت به باقی رشته ها سازگارتر باشه.
هر ساله در حدود چند صد هزار نفر به منظور قبولی در پزشکی، داروسازی، دندانپزشکی و پرستاری وارد رشته تجربی میشن و از بین این چند صد هزار نفر متاسفانه با حالت خوشبینانه در حدود پنجاه هزار نفر برای این رشته ها در دانشگاه ها پذیرش میشن. بقیه این افراد یا وارد رشته هایی میشن که بازار کار خوبی نداره یا دوباره برای کنکور میخونن و یا ترک تحصیل می کنند. بنابراین رقابت شدید و تنگاتنگی در رشته تجربی وجود داره. فردی که وارد این رشته میشه باید اونقدری به این رشته و یا هدفش پایبند باشه که تمامی این سختی ها رو به جان بخره و برای رسیدن به هدفش تلاش کنه.
در مورد رشته های معماری و طراحی دوخت شرایط متفاوتی وجود داره. قبولی در این رشته ها به نسبت رشته های تجربی آسون تر هستش اما ورود کردن به بازار کار و مطرح شدن به عنوان یک طراح یا یک معمار کاملا بستگی به مهارت و علم اون فرد داره. در حقیقت رقابت رشته تجربی هنگامی هستش که شما کنکور میدید و رقابت این رشته ها زمانی هستش که شما وارد بازار کار میشید‌‌. در صورتی که شما واقعا به این رشته ها علاقمند باشید بتونید پیشرفت کنید قطعا درآمدی مشابه رشته های پزشکی و حتی بیشتر میتونید داشته باشید. بنابراین‌ وجود علاقه و مهارت عنصر کلیدی این رشته ها هستش.
همچنین در صورتی که قصد مهاجرت داشته باشید عموما کشورهای اروپایی روی خوشی به معمارها و طراح های ایرانی نشون میدن و بازار کار خوبی هم برای این رشته ها فراهم هستش. اما رشته های پزشکی گاها در بعضی از کشورها مثل یک کار دولتی و با حقوقی متوسط هستش.
در مورد مخالفت های خانوادتون و نوع نگاهشون هم باید بگم که بخاطر نگرانی هایی که در مورد آینده شما دارند به جا هستش و نمیشه که حقی بهشون نداد. شاید اونها نیاز دارند که نگاهشون در مورد بازار کار دنیای امروز بازتر بشه. به همین خاطر به شما توصیه می کنم که حتما به همراه خانوادتون به یک مشاوره تحصیلی مراجعه کنید تا بتونید حرف های همدیگه رو راحت تر درک کنید و در آخر بتونید به تصمیمی برسید که هردو طرف احساس رضایت کنید.
مشاور از شما آزمون هایی خواهد گرفت و نتایج اون آزمون رو با شما و خانوادتون به اشتراک میذاره. همچنین با خانواده شما صحبت میکنه تا علاوه بر آشنا شدن با طرز فکر اونها حرف هایی که شاید شما براتون سخت بوده که به خانوادتون بگید رو بهشون میگه و سعی میکنه نگاه بازتری به خانوادتون بده به طوری که نگرانی هاشون در مورد رشته ای که بهش علاقه دارید کاهش پیدا کنه و بپذیرند که هر رشته ای حائز اهمیت هستش‌‌.
در تمامی مراحل زندگی موفق و پیروز باشید.

کوشا کوچک آملی
کارشناس مشاوره باما

سوال در مورد

انتخاب رشته تحصیلی

سلام در مورد مشاوره تحصیلی سوال داشتم. من یازدهم تجربی شاگرد فرزانگان ناحیه ۴ هستم ولی متاسفانه اصلا اشتیاق درس و اینا رو ندارم ممکنه درس بخونم ولی در حدی نیست که نتیجه بده.بیشتر جاها میگن اول باید هدف یا شغل موردنظر اینا انتخاب کنی که مشکل من اینه دقیق نمیدونم کدوم رشته رو می‌خوام وگرنه شخصیت من طوری هست که چیزی رو بخوام زمان کم هم باشه بدست میارم مشکل اینه چیز خاصی که بخوام برایش تلاش کنم چیز مشخصی نیست.در هر صورت می‌خوام رتبه قشنگ و از رشته خوب دربیام.می خواستم بپرسم چطور میتونم تو این مدت که میدونم خیلی کم مونده خودم رو به بقیه برسونم حتی جلوتر برم.پایه ی دهمم اونقد نخوندم که آماده بشم یازدهم هم متوسطه البته مباحث پایه رو تقریبا میدونم ولی تست اینا کم زدم. فقط میتونم بگم تا الان درس ریاضی نسبت به بقیه بالاتره . یه مشکل دیگه ای هم دارم که اصلا حس رقابتی و حسادت ندارم که بگم بقیه پیشرفت کردن منم بیاد بکنم.در کل می‌خوام بهم کمک کنید و بگید چطوری میتونم در کنکور موفق و از رشته عالی قبول بشم.

پاسخ به انتخاب رشته تحصیلی

بنظر میرسه که مشکل اصلی شما بی هدفی برای آینده تحصیلی هستش‌‌. شما میدونید که اگر تلاش کنید به چیزهایی که می خواید میرسید اما مسئله این هستش که الان نمیدونید که از ادامه دادن درستون و کنکور دادن چی می خواید و هدف نهاییتون چه چیزی هستش.
در این مواقع شما باید به دنبال علایق و اهدافتون بگردید. برای تسهیل اینکار آزمون ها و پرسشنامه های مختلفی وجود داره که اطلاعات جالبی در مورد شخصیت شما و علایقتون میده. بعضی از این آزمون ها رو براتون نام میبرم که هم میتونید به صورت آنلاین انجامشون بدید و هم به کمک یک مشاور تحصیلی:
– آزمون رغبت سنج شغلی هالند
– آزمون رغبت سنج تحصیلی و شغلی استرانگ
البته آزمون های دیگه ای هم وجود دارند که می تونید در اینترنت اونها رو تحت عنوان آزمون های شغلی و تحصیلی جستجو کنید.
کمک گرفتن از مشاور در این زمینه ها میتونه یک ضرورت باشه. چرا که شما نیاز دارید هر چه سریع تر هدفی پیدا کنید و در جهتش گام بردارید. در حقیقت ما تا همیشه وقت نداریم. به همین جهت توصیه میکنم که به یک مشاور تحصیلی یا مشاور مدرستون مراجعه کنید و مسائلی که مانع از انگیزه مند بودن شما میشن رو بیان کنید. مشاور قطعا کمک های خوبی به شما در این زمینه خواهد کرد. به طوری که بتونید هدف مناسبی رو انتخاب کنید، تصمیمات مناسب و متناسب با هدفتون بگیرید، انگیزه لازم رو در خودتون ایجاد کنید و در جهت رسیدن به اهدافتون برنامه ریزی کنید و گام بردارید.
در مورد اینکه فرمودید که انسان رقابتی ای نیستید هم باید بگم که اهل رقابت نبودن به تنهایی مسئله بدی نیست. ما باید یاد بگیریم که خودمون رقیب خودمون باشیم. یعنی مدام به دنبال ارتقای مهارت ها و دانش خودمون باشیم نه اینکه دیگران رو هدفی برای دستیابی ببینیم. بنابراین لازم نیست که در این مورد نگران باشید.
شما فقط به این نیاز دارید که متوجه بشید که به چه چیزی تعلق دارید. اون تعلق دقیقا میشه همون هدف شما. و متاسفانه یا خوشبختانه همیشه هم این اهداف منحصر به درس و تحصیل نیست. به همین جهت باز هم توصیه میکنم که از کمک های یک مشاور تحصیلی غافل نشید.
در تمامی مراحل زندگیتون موفق و پیروز باشید.

کوشا کوچک آملی
کارشناس مشاوره باما

 

راهنمایی تحصیلی

من مشکل شخصی ندارم فقط یک راهنمایی ومشاوره تحصیلی برای دخترم میخواستم آیا میتونم سوالم بپرسم تا راهنماییم کنید؟دخترم پایه هشتم درس میخونه ومن ودخترم میخواهیم برای پایه نهم برای مدرسه تیزهوشان برنامه ریزی کنیم. متاسفانه مدرسه ای که درس میخونه خیلی ضعیف کار میکنه اصلا از کتاب کارها درس نمیده وخیلی از شاگردهاش ضعیف هستند واصلا رقابت ندارند با اینکه غیر انتفاعی هست البته دخترم درسش خوبه و معدلش ۲۰ هست ، نمیدونم برای پایه نهم مدرسه اش عوض کنم ؟ یا همون مدرسه باشه وبراش کلاسهای خصوصی بگیرم برای ورودی تیزهوشان؟چون میره پایه نهم مدارس خیلی خوب که توی شهرمون هست میان پایه ثبت نام نمیکنند وبعضی از مدارس هم که حاضرند ثبت نام کنند نمیدونم از این مدرسه ای که در حال حاضر هست بهتر هستند یا نه ؟

پاسخ به راهنمایی تحصیلی

مسئله تغییر مدرسه به گونه ای هستش که گاهی اوقات میتونه یک الزام باشه و گاهی از اوقات میتونه موجب افت تحصیلی در فرد بشه.
در حقیقت شما باید بررسی کنید که دختر شما چقدر نسبت به اون مدرسه و دوستانش در اون مدرسه وابستگی داره؟ آیا دوستانش و افرادی که به اون ها نزدیکه وضعیت تحصیلی خوبی دارند؟ چقدر خو گرفتن با یک محیط جدید و افراد جدید برای دخترتون میتونه دشوار باشه؟
پاسخ به این سوالات احتمالا دیدگاه تازه ای به شما خواهد داد. چرا که گاهی اوقات افراد با اینکه در مدارس سطح پایینی درس میخونند اما خودشون بخاطر سطح هوش بالا، پیگیری های خوبی که دارند و دوستان مناسبی که دارند از افت تحصیلی جلوگیری می کنند و در سطح مطلوب باقی میمونند. از طرف مقابل بعضی از افراد وابستگی زیادی به مدرسه و دوستانشون دارند و در صورت تغییر محیط تحصیلشون دچار افت تحصیلی میشن. علت این مسئله این میتونه باشه که وابستگی زیادی به دوستانشون داشتند و الان در محیط جدیدی قرار گرفتند که نسبت به اون غریبه اند، باید دوباره دوستانی پیدا کنند و دوباره نسبت به اطرافیانشون شناخت پیدا کنند. این مسئله به طور کلی چالش برانگیزه اما برای بعضی ها میتونه چالش های بیشتری ایجاد کنه مثل افرادی که توانایی خوبی در برقراری ارتباط با دیگران ندارند، افرادی که نسبت به اطرافیانشون بیشتر وابسته میشن و افرادی که برخلاف میلشون مدرسشون تغییر پیدا کرده.
بنابراین در صورتی که خواستید برای تغییر مدرسه دخترتون اقدام کنید اول از همه روحیات ایشون رو در نظر بگیرید و سپس سعی کنید که رضایت ایشون رو هم در رابطه با این مسئله به دور از زور و اجبار جلب کنید.
جدا از این مسئله حتی در صورت ماندن فرزندتون در اون مدرسه شما میتونید برنامه هایی در نظر بگیرید تا آمادگی های لازم در دخترتون برای قبولی در تیزهوشان ایجاد بشه. برای مثال ثبت نام در کلاس های فوق برنامه و موسسات آموزشی؛ در صورت توان مالی میتونید از معلم های خصوصی کمک بگیرید. همچنین حضور و نظارت یک مشاور بر روند تحصیلی دخترتون میتونه بسیار اثر بخش باشه.
صرفا باید در نظر داشته باشید که هدفی مثل قبولی در مدرسه تیزهوشان به هیچ عنوان ارزش این رو نداره که سلامتی دخترتون به خطر بیوفته. بنابراین یه عنوان والدین به هیچ عنوان سعی نکنید که فشارهای بیش از حد بهش وارد کنید. البته همین که برای راهنمایی گرفتن به سایت ما مراجعه کردید مشخص میکنه که والد مصلحت اندیشی هستید. به هر جهت تصمیم گیری برای تغییر یا عدم تغییر مدرسه دخترتون مسئله ای هستش که باید با در نظر گرفتن مواردی که ذکر کردم تصمیم گیری بشه و حتی اگر مدرسه دخترتون برای سال آینده تغییر نکرد راه های زیادی وجود داره که میتونید از اون طریق ضعف های آموزشی مدرسه دخترتون رو جبران کنید.
در تمامی مراحل زندگی در کنار خانوادتون موفق و پیروز باشید.

8 دیدگاه

  1. من درواقع نمیدونم برم چه رشته ای،پایه نهم هستم و باید هر چه سریعتر انتخاب رشته کنم،من بین رشته ریاضی و تجربی موندم که کدوم رو برم.خودم بیشتر به ریاضی علاقه دارم و استعداد دارم ولی خب چون من دخترم و میگن کار نیست تو ایران واسه ریاضی،حاضر نیستم برم درس بخونم و بیکار باشم،از طرفی هم رشته تجربی رو کمی علاقه دارم و نمیدونم که میتونم از پسش بر بیام یا نه،گرچه معدلم همیشه ۲۰ هست ولی میگم شاید چون زیاد علاقه ندارم موفق نشم،و اینکه میگن وقتی رفتی تجربی علاقه اش میاد

  2. سلام و عرض ادب بنده 16 سالمه و دهم هستی در رشته تجربی ، پیش از دانشگاه میخوام بین یکی از شغل های گرافیک یا برنامه نویسی انتخاب کنم اما نمیدونم کدوم رو باید برم نمیدونم کدوم واقعا دوست دارم و کدوم رو از روی احساسات دارم میگم و اصلا واقعی نیست / چکار کنم بفهمم کدوم برام بهتره و کدوم همونی هست که میخوام؟ و فقط هم یک حق انتخاب دارم

  3. سلام من دانشجو ترم ۸ام…تو مدتی که کلاسامون محازی شده بود من کاملا انگیزه درس خوندنم رو از دست دادم و اصلا انگیزه ندارم..این مدت هم که کللسا حضوری شده یکم بهتر شده ولی اصلا نتیجه خوبی نمیگیرم..این مدت یه ترم مشروط شدم و قراره ترک ۹هم بمونم…نمیدونم چیکا کنم اگه باز مشروط شم اخراج میشم… انگیزه ای ندارم … حتی موقع کلاسا هم تو کلاس تدریس اساتید خوابم میبرد…چیکا کنم که بتونم نتیجه خوبی بگیرم..البته اینم بگم که من دوره دبیرستان درسم خوب بوده و نمره هام خوب بودن ولی الان نه …

  4. 20 دختر مجرد دیپلم تجربی پشت کنکوری هستم و شغل ندارم مشکل اصلی من همین کنکور هست من از کلاس یازدهم شروع به کنکوری خوندن کردم هدفم از همون اول پزشکی بود اما سال اول به دلیل شلوغی کار و مدرسه نتیجه دلخواهم رو کسب نکردم و رتبم خیلی با چیزی ک میخواستم فاصله داشت موندم پشت کنکور به امید جبران اما امسال از لحاظ روحی واقعا بهم ریختم خیلی فکر خودکشی به ذهنم میاد و یکبار حتی انجامش دادم نمیدونم چرا؟ شرایط درسیم بد نیست اما من هیچ وقت از شرایط خودم راضی نبودم و نیستم سابقه مراجعه به هیچ روانپزشک و مشاوری را نداشتم

    • شما بیست سالتونه و سال دومی هستش که برای قبولی در کنکور تلاش می کنید. سال اول به دلیل مشغله هایی که داشتید نتونستید به هدفتون که پزشکی هستش برسید اما امسال اون مشغله ها رو کمتر کردید. مسئله ای که وجود داره آشفتگی های روحی و روانی شماست که در ابعاد مختلف زندگیتون مثل تحصیل تاثیر گذاشته تا حدی که یکبار اقدام به خودکشی کردید و هنوز هم افکار خودکشی دارید.
      قبل از پرداختن به مسائل تحصیلی باید علت درگیری های فکری شما مشخص بشه. هر آشفتگی ای علتی داره. گاهی ما نسبت به دلایل آگاه هستیم و گاهی از اونها آگاهی نداریم. چنین مواقعی اتفاقاتی در ناهشیار ما در حل رخ دادن هستند که ما تاثیراتش رو صرفا در خودمون میبینیم. به همین دلیل به شما توصیه می کنم که به افکارتون رجوع کنید و بررسی کنید که چه چیزهایی موجب آزردگی خاطر شما میشن‌. برای مثال: آیا فشار زیادی رو بخاطر کنکور تحمل می کنید؟ آیا واقعا به درس خوندن و یا رشته پزشکی علاقمند هستید؟ آیا…
      لزوما تنها یک مسئله موجب آشفتگی های ما نیست و دلایل مختلفی میتونند که دخیل باشند.
      وقتی فشار این مسائل به حدی برسند که احساس کنیم که دیگه قابل حل و هضم نیستند و نمی تونیم که حال خودمون رو خوب کنیم ممکنه افکار خودکشی به سراغ ما بیان و حتی در این راستا تلاش کنیم.
      در چنین مواردی توصیه می کنم که حتما به یک مشاور و یا روان‌ شناس مراجعه کنید. گاهی ما به تنهایی قادر به شناسایی چیزهایی که موجب آزردگی ما شدند و حل اون مسائل نیستیم. چه بسا هرچه این افکار طولانی تر بشن سلامت روان و جسم ما هم با آسیب های جدی تری تهدید بشن. در چنین مواقعی حضور یک متخصص موجب کمک به ما میشه تا از ریشه دار شدن مشکل جلوگیری کنیم و راه حلی برای مسئله پیدا کنیم.
      بعد از مشخص کردن عوامل اصلی ای که موجب بر هم خوردن آرامش روان شما شدند میشه در جهت حل اون عوامل تلاش کرد و در نتیجه تمرکز از دست رفتتون رو دوباره به دست بیارید و بتونید در جهت اهدافتون گام بردارید.
      برای مثال امکان داره فردی که فقط هدفش از کنکور قبولی در پزشکی بوده دچار استرس زیادی بشه و نتونه به طور مفیدی درس بخونه. همین مسئله به سلامت روانش صدمه وارد کنه و به طرق منفی ای مثل خودکشی در برابر استرس هاش واکنش بده. البته همونطور که اول صحبتام گفتم این مشکلات ممکنه منشا و منابع مختلفی داشته باشند. مثل مسائل شخصی، خانوادگی، تحصیلی، شغلی و…
      پس کمک گرفتن و مراجعه به مشاور رو حتما جدی بگیرید.
      برای مقابله با افکار خودکشی هم سعی کنید کمتر در محیط هایی قرار بگیرید که تنها هستید. خودتون رو بیشتر به کار مشغول کنید. به خودتون انگیزه بدید و ورزش کنید.
      ورزش کردن کاری هستش که شاید در این شرایط اصلا بهش علاقه ای نداشته باشیم اما صرفا با یکبار تجربه کردن اثرات مثبتش رو خواهید دید. همچنین پادکست های خوبی برای تغییر افکارتون وجود دارند که میتونید به اون ها گوش بدید. من به شما پادکست ناجی رو توصیه می کنم که میتونید اپیزودهایی که احساس بهتری به شما میدن رو اول گوش کنید.(توصیه من به شما اپیزودهای مدیتیشن و عزت نفس هست)
      در تمامی مراحل زندگی موفق و پیروز باشید.

  5. سلام من دهمم و رشتم انسانیه رشتمو و پدر مادرم انتخاب کردن و خودم هرچی میخونم به نتیجه نمیرسم و امسال سه تا مردودی دارم راستش خیلی خانوادم تحت فشارم قرار میدن برا اون مردودیا مادرم کلی باهام بد رفتاری میکنه و بیشتر روحیمو از دست میدم میخوام بدونم میتونم الان به مدیر مدرسه بگم که تک ماده بزنه یا شهریور نرم برا امتحان و دی یا خرداد یازدهم برم؟

  6. سلام وقت بخیر ببخشید من یه سوال داشتم الان رشته من انسانی هست اما دوست داشتم که برم رشته فنی و حرفه‌ای برق خودرو اما خانوادم مخالفت شدید داشتن و منو انسانی ثبت نام کردن امسال که دهم انسانی رو خوندم نمراتم بد نیست اما دلم میگه که به دنبال علاقم برم نظرتون چیه؟ بین دوراهی موندم

  7. من برای کنکور میخوام شرکت کنم رشتم تجربی و هدفم دندان پزشکی هست من تو اجرای برنامه تعلل میکنم برای همین میخواستم مشاوره برای برنامه ریزی بگیرم اما می خواستم ببینم چجوری آیا مشاور باشه یا نه که همیشه پیگیری کنه چقدر تاثیر داره اگر نباشه امکان داره به هدفم نرسم؟! نمیدونم چیکار کنم میخوام هر جوری شده امسال قبول شم رشته مورعلاقمو از یه طرفم خانواده مخصوصا پدرم از من حمایت به هیچ مشکلی نمیکنه لطفا کمکم کنی

دیدگاهتان را بنویسید