آنچه از حمله پانیک در خواب باید بدانید

حمله­ پانیک در خواب ، هجوم ناگهانی و شدید اضطراب و یا ترس است. این احساسات تا هنگام زمان محو تدریجی در حدود ده دقیقه به طول می ­انجامد. حمله پانیک می‌تواند در هر زمانی از روز یا شب رخ دهد.

افراد ممکن است بدون هیچ‌گونه هشداری، یک حمله­ پانیک را تجربه کنند. برخی دیگر ممکن است حملات مکرر و غیرمنتظره‌ای داشته باشند. کسانی که دچار حملات مکرر پانیک شده‌اند، ممکن است شروع به شناسایی عوامل معینی از قبیل استرس در محیط کار یا ترس از پرواز کنند. بااین‌حال, حملات وحشت شبانه ممکن است بدون تحریک اتفاق بیافتند و حتی یک شخص را از خواب بیدار کند. برخی از افراد ممکن است با وقوع حمله­ پانیک احساس کنند که حمله­ قلبی دارند و به جای درمان پانیک به دنبال درمان پزشکی بروند. این مقاله سعی دارد تا آگاهی شمارا درباره حملات پانیک شبانه به همراه علل آن‌ها، روش‌هایی برای مقابله و درمان‌های احتمالی افزایش دهد.

حملات پانیک در شب

ازآنجایی‌که عوامل بالقوه متعددی می‌تواند موجب حمله پانیک شود، احتمال بروز یک حمله در شب نیز وجود دارد. بااین‌حال، تحقیقات کمی در مورد حملات پانیک شبانه وجود دارد، بنابراین پزشکان هنوز مطمئن نیستند چه عواملی دقیقاً باعث رخ دادن آن‌ها در هنگامی‌که یک فرد در خواب است می‌شود. افرادی که حملات پانیک شبانه دارند، معمولاً در طول روز نیز دچار حملات پانیک می‌شوند. زمانی که یک حمله عصبی در شب رخ می‌دهد و یا در زمانی رخ می­دهد که یک نفر در حال خواب می­ باشد، ممکن است برای فرد دشوار باشد که دوباره آرام شوند. ترس از وقوع دوباره­ حمله­ پانیک در خواب می‌تواند مانع از خوابیدن مجدد فرد شود، که این امر ممکن است منجر به کمبود خواب و افزایش استرس گردد.

دلایل حمله پانیک در خواب

دانشمندان هنوز به‌طور کامل دلایل دقیق حملات پانیک، هم حمله پانیک در طول روز و هم حمله پانیک در خواب را درک نکرده‌اند. بااین‌حال، برخی از عوامل ممکن است این احتمال که فرد دچار حملات پانیک شود را بیشتر کنند. این موارد عبارت‌اند از:

• ژنتیک، یا داشتن اعضای خانواده­ای باسابقه حملات پانیک
• تیپ شخصیتی
• رویدادهای زندگی، ازجمله از دست دادن شغل، درگیری لفظی و یا ترس از پرواز
• پیکربندی مغز
• شرایط اساسی، مانند اختلال اضطراب اجتماعی

علائم حمله پانیک چیست؟

زمانی می‌گوییم که یک فرد دچار حمله پانیک در طول روز و یا شب شده است که یک فرد چهار و یا تعداد بیشتری از علائم زیر را تجربه کند:

• تعریق
• سردی
• تهوع
• تپش قلب، کوبش قلب و یا ضربان قلب با سرعت بالا
• احساس گیجی و سرگیجه
• احساس بی‌ثباتی
• لرزش یا رعشه
• احساس خفقان
• احساس ترس از مرگ
• زوال شخصیت، یا احساس جدایی از خود
• احساس تنگی نفس
• احساس خفگی
• ترس از دست دادن کنترل
• درد و یا ناراحتی در قفسه­ ‌سینه
• پارستزی، یا احساس مورمور شدن یا بی‌حسی
• دگرسان بينی محيط، یا احساس غیرواقعی بودن

برخی از افراد ممکن است کمتر از چهار مورد از علائم ذکرشده را در طی یک حمله پانیک تجربه کنند. در این موارد، یک فرد ممکن است دچار یک حمله پانیک با علائم محدود شده باشد. حملات پانیک به اضطراب مربوط می‌شوند. اضطراب همچنین می‌تواند سبب شود تا یک فرد دچار علائم فیزیکی گردد. آنچه یک حمله پانیک را از یک اضطراب معمولی متفاوت می­ سازد، سرعت شروع (رسیدن به اوج در عرض ۱۰ دقیقاً) و شدت نشانه‌ها است. طبق نظر انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا، اضطراب حدود ۴۰ میلیون بزرگ‌سال (۱۸.۱ % از جمعیت) را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بااین‌حال، تنها ۳۶.۹ درصد از آن‌ها به دنبال درمان اضطراب هستند.

نحوه­ مقابله با حمله پانیک

قبل، در طول و بعد از یک حمله پانیک، یک فرد می‌تواند چندین روش مختلف را امتحان کند تا آرام شود. این موارد عبارت‌اند از:

• تمرکز بر روی تنفس آهسته و نفس عمیق
• فکر کردن در مورد چیزهای مثبت
• تمرکز بر روی شل کردن عضلات در فک و شانه‌ها
• دور شدن از وضعیتی که باعث اضطراب می ­شود
• حرف زدن با یکی از عزیزان
• جرعه‌جرعه نوشیدن یک لیوان آب به‌آرامی
• تمرکز چشم بر روی چیزی که در آن نزدیکی است
• تمرین مدیتیشن و مراقبه
• انجام تمرین های سبک، مانند به پیاده‌روی و یا انجام حرکات­ کششی سبک در خانه
• دراز و نشست، شنا کردن (push up) و حرکات ورزشی که باعث افزایش ضربان قلب و نفس کشیدن سریع می‌شود.

تشخیص حمله پانیک

پزشک می‌تواند یک با انجام معاینات، فرد را ارزیابی کرده که دچار حمله پانیک شده‌ یا اختلال اضطراب دارد و یا دچار شرایط دیگری مثل تیروئید یا بیماری‌های قلبی می­باشد، مواردی که همگی می‌توانند علائم مشابهی را نشان دهند.

برای تشخیص اختلال اضطراب، یک پزشک به‌طورمعمول این امور را انجام خواهد داد:

• انجام یک معاینه­ فیزیکی کامل
• اجرای آزمایش خون به‌منظور بررسی مسائل مربوط به تیروئید
• اجرای آزمایش‌هایی مانند الکتروکاردیوگرام، به‌منظور بررسی سلامت قلب
• گفتگو در مورد سابقه­­ خانوادگی فرد، سطح استرس فعلی، هر وضعیتی که ممکن است از آن‌ها اجتناب شود و ترس­ها و نگرانی­های مربوط به آن‌ها

یک پزشک همچنین ممکن است فرد را به‌منظور ارزیابی سلامت روانی به روانپزشک یا دکتر روانشناس ارجاع دهد.

یک فرد ممکن است تشخیص اختلال اضطراب را دریافت کند، درصورتی‌که:

• آن‌ها حملات پانیک غیرمنتظره مکرری را تجربه ‌کنند
• این حملات را نمی‌توان به دیگر شرایط سلامت روانی یا جسمی ربط داد
• این حملات با یک یا چند ماه نگرانی در موردحمله‌ای دیگر همراه بوده ‌است

حتی بدون تشخیص یک اختلال پانیک، درمان‌های در دسترس و سودمندی وجود دارد.

درمان پزشکی حمله پانیک

درمان رسمی حملات عصبی معمولاً شامل دارو، روان‌درمانی و یا ترکیبی از هر دو می‌شود. مراجعه به مرکز مشاوره روانشناسی برای درمان رفتاری-شناختی (CBT) اغلب اولین خط درمان برای افرادی است که دچار حملات پانیک می‌شوند. در CBT، دکتر روانشناس به فرد کمک می‌کند تا با علائم و نشانه‌های حمله­ پانیک در محیطی کنترل‌شده و امن مقابله نماید. زمانی که این ترس برطرف شود، این روش می‌تواند به فرد کمک کند تا از حملات آتی جلوگیری نماید.

یک پزشک علاوه بر درمان و یا به‌جای درمان، ممکن است به‌منظور درمان اضطراب یک یا چند دارو تجویز کند. برخی از انواع داروهایی که مورداستفاده قرار می‌گیرند عبارت‌اند از:

• مهارکننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین، که داروی ضد افسردگی هستند
• بازدارنده‌های باز جذب سروتونین و نوراپی نفرین، که آن‌ها نیز داروی ضد افسردگی هستند
• بنزودیازپین ها که حاوی داروهای مسکن هستند و به دلیل خطر اعتیاد به دارو، باید به میزان کم استفاده شود

مصرف این داروها می‌تواند عوارض جانبی نیز داشته باشد. اگر فردی پس از مصرف دارو برای حملات پانیک، عوارض جانبی آن را تجربه نماید، باید با پزشک خود صحبت کند.

پیشگیری از حمله پانیک

بهترین نوع پیش‌گیری، ایجاد یک برنامه درمانی تحت نظر پزشک یا دکتر روانشناس و پایبند ماندن به اصول درمان است. درمان و داروها هر دو روشی بسیار مؤثر، به‌منظور جلوگیری از بروز حملات پانیک آتی و ایجاد علائمی قابل‌کنترل‌تر می­باشند.

در پایان لازم به ذکر است که حمله پانیک در خواب قابل‌درمان است. بیشتر افرادی که از یک برنامه درمانی پیروی می‌کنند، نتایج مثبتی را مشاهده کرده و نشانه‌ها را کاهش می‌دهند. افرادی که دچار حملات پانیک می‌شوند باید درباره علائم خود با پزشک و دکتر روانشناس صحبت کرده و گزینه‌های درمانی خود را موردبحث قرار دهند.