اگر کودک یک ساله تا سه ساله خود را تنها به این دلیل که هنوز برای درک قوانین و پیامدهای رفتاری خود کم سن و سال است از کارهای سخت معاف می کنید مرتکب اشتباه بزرگی شده‌اید. کودکان با مهارت های اجتماعی متولد نمی‌شوند بلکه این سرشت انسانی آن‌هاست که همه‌چیز را با ذهنیت بقای اصلح شروع می‌کند. ازاین‌رو باید به کودک نوپا آموزش دهید چگونه به شیوه‌ای صحیح و مطمئن رفتار کند.
بذری که اکنون در رفتار با کودک یک ساله تا سه ساله خود می‌کارید بعدها به ثمر خواهد نشست و شما ثمره تلاش در تربیت فرزند خود را خواهید بود ( اما انتظار نداشته باشید که این درخت در یک‌شب رشد کند. این‌ها قوانینی هستند که باید به خاطر بسپارید:
انتظار لحظه‌های ناآرام را داشته باشید
موقعیت‌ها و ساعات خاصی از روز کودک اقدام به بد رفتاری می‌کند. مثلاً تغییر از یک فعالیت به فعالیت دیگر (بیدار شدن, رفتن به رختخواب, متوقف کردن بازی برای صرف شام). پیش از انجام هر کار جدید به کودک هشدار دهید تا او آمادگی لازم برای تغییر شرایط را داشته باشد. مثلاً به فرزند خود بگویید: “بعدازاینکه یک برج اسباب بازی دیگه ساختی, میریم شام بخوریم”.
بر روش تربیتی کودک خود جسور باشید
اگر روزانه 20 بار به کودک بگویید, این کلمه کارایی خود را از دست می‌دهد. رفتارها را بر این اساس که تا چه حد آزار دهنده است در سه دسته مهم, معمولی و بی‌اهمیت اولویت‌بندی کنید. همیشه در خرابکاری‌های کودکانه سه حالت بزرگ, متوسط و کوچک وجود دارد. اگر شما به بهانه‌های کودک خود توجه نکنید، برای مثال هر زمان که به چک کردن ایمیل‌های خود مشغولید, کودک شروع به جیغ زدن می‌کند او را بی‌محل کنید، او سرانجام از این کار دست می‌کشد زیرا متوجه می‌شود که با این روش نمی‌تواند شمارا خشمگین یا توجه شما را به خود جلب کند.
از یک دفاع بازدارنده استفاده کنید
متأسفم که از جملات کلیشه‌ای استفاده میکنم, اما این کار بسیار آسان است. محیط خانه را برای کودک خود دوستانه کنید و انتظارات معقولی از او داشته باشید. اگر شما مجموعه کریستال‌ها و لوازم شکستنی را از روی میز عسلی جمع کنید, کودک دیگر وسوسه نخواهد شد آنها را به سمت تلویزیون پرتاب کند. اگر برای صرف شام با خانواده بیرون می‌روید, زودتر خود را به آنجا برسانید تا مجبور نباشید برای خالی شدن یک میز منتظر بمانید.
مطمئن شوید توضیحات شما کوتاه و دل‌نشین است
با جملات مختصر, مانند ” دست زدن ممنوع” با کودکان یک تا سه ساله رفتار کنید. این جمله بسیار تأثیرگذارتر از آن است که بگوئید ” فرزندم, می‌دانستی دست زدن به سگ‌ها کار خوبی نیست” زیرا بلافاصله پس از گفتن کلمه ” می‌دانستی” توجه کودک را از خود دور می‌کنید.
حواس کودک را پرت کرده و مجدداً او را در مسیر هدایت کنید
شما, مسلماً, این کار را هرروز با فرزند خود انجام می‌دهید. اما هنگامی‌که سعی دارید توجه کودک را به کار دیگری معطوف کنید, او قطعاً به کاری بازمی‌گردد که مشغول انجام آن است. (فقط برای اینکه ببیند آیا می‌تواند از انجام آن شانه خالی کند یا خیر) اما شما تسلیم نشوید. حتی اگر امروز این دهمین بار است که کودک دو ساله شما رول دستمال توالت را باز می‌کند, به‌آرامی او را از توالت بیرون بیاورید و در را ببندید.
در مورد پیامدهای رفتار کودک با او صحبت کنید
کودک شما باید پیامدهای رفتار خود را بشناسد( قانون علت و معلول). برای مثال, اگر کودک مصرانه می‌خواهد لباس راحتی‌اش را خودش انتخاب کند ( که معمولاً خیلی طول می‌کشد), پس باید بداند حذف برنامه خواندن قصه و داستان قبل از خواب نیز انتخاب خودش بوده است. علت: صرف زمان زیاد برای انتخاب لباس راحتی یعنی حذف برنامه قصه خواندن قبل از خواب. بنابراین دفعه بعد, او یا لباس راحتی‌اش را سریع‌تر انتخاب می‌کند یا به شما اجازه می‌دهد که این کار را برایش انجام دهید.
برای جلوگیری از بروز دعوا با کودک عقب‌نشینی نکنید
ما همه از اینکه بر هم زننده مهمانی باشیم متنفریم, اما نباید صرفاً جهت فرار از یک بحث در فروشگاه مواد غذایی که می‌تواند خاتمه دهنده اختلافات باشد دست از مبارزه بکشید. اگر احساس می‌کنید نوشابه‌ای که کودک شما در فروشگاه درخواست کرده برای او مناسب نیست، از تصمیم خود کوتاه نیایید.
برای سرگرمی کودک برنامه‌ریزی کنید
بله, هنگامی‌که مشغول کار دیگری هستید (حاضر کردن شام, صحبت کردن با تلفن و غیره) کودک شما خودسرانه کارهایی انجام خواهد داد. بنابراین, ضروری است سرگرمی‌هایی در اختیار او قرار دهیم ( اسباب بازی موردعلاقه او یا یک میان وعده ساده). یک داستان واقعی: یکبار, هنگامی‌که من مشغول صحبت با تلفن بودم, پسرم شروع به خوردن غذای حیوانات خانگی کرد. درس مهم: اگر هنگامی‌که سرگرم کاری هستید چیزی برای مشغول کردن کودک خود پیدا نکنید, او خود این کار را انجام خواهد داد و نتیجه آن ممکن است خوشایند نباشد.
بر روانشناسی رفتار کودک متمرکز شوید نه بر خود او
همیشه در تربیت کودک یک ساله تا سه ساله خود بگوئید که رفتار او بد است. هیچ‌وقت به او نگویید که بچه بدی است. شما می‌خواهید فرزندتان بداند که عاشق او هستید, اما شیوه رفتاری او را دوست ندارید.
انتخاب‌هایی در اختیار کودک خود قرار دهید
این کار باعث می‌شود کودک احساس مسئولیت کند و بداند که در زندگی حق انتخاب دارد. همیشه مطمئن شوید انتخاب‌های زیادی به کودک نمی‌دهید و همه گزینه‌ها همان کارهایی است از کودک انتظار دارید انجام دهد: مثلاً به کودک بگویید: ” این انتخاب تو است: می‌توانی اول کفش خود را بپوشی یا کیف خود را !”.
در رفتار با کودک بر سر او فریاد نزنید اما لحن صدای خود را تغییر دهید
این بلندی صدا نیست, بلکه لحن صدای شماست که در رفتار با کودک یک ساله تا سه ساله مهم است. فیلم پدرخوانده را به خاطر می‌آورید؟ دان کرلئون هیچ‌گاه نیازی به فریاد کشیدن نداشت.
کودک را در لحظاتی که رفتار خوبی دارد تشویق کنید
اگر هنگام بروز یک رفتار خوب از سوی کودک او را تشویق کنید, او چنین کارهایی را بیشتر انجام می‌دهد و احتمال اینکه تنها برای جلب‌توجه شما کودک بدرفتاری کند کمتر است. تشویق در تربیت کودکان اثربخشی بالایی دارد.
برای تربیت کودک یک ساله تا سه ساله خود صبر نکنید
او پنج دقیقه پس‌ازاینکه رفتار بدی نشان داد دیگر به خاطر نخواهد آورد چرا به دردسر افتاده است.
در رفتار با کودک برایش یک الگوی الهام‌بخش باشید
اگر شما هنگام استرس و تنش آرام باشید, کودک این الگوی رفتاری والدین را به ذهن می‌سپارد. اگر هنگام ناراحتی بدخلقی کنید, انتظار این را داشته باشید که او نیز این کار را انجام دهد. او به رفتار شما نگاه می‌کند, و همیشه در حال تماشای شماست.
با کودکان مانند یک بزرگسال رفتار نکنید
کودک علاقه‌ای ندارد که از شما یک سخنرانی بشنود. حتی نمی‌تواند معنی آن را درک کند. دفعه بعد که کودک غذای خود را روی زمین ریخت, با برافروختگی جمله‌ی ” تو حق نداری غذایت را پرتاب کنی” را با لحنی خطابه وار بر زبان نیاورید. به‌آرامی کودک را برای مدت‌زمان مشخصی از آشپزخانه بیرون کنید.
حتی در این سن نیز از روش تربیتی “وقفه کوتاه” استفاده کنید
در صورت نافرمانی و لجبازی کودک او را از بازی منع کرده و به ازای هرسال از سن, یک دقیقه به او بی‌توجهی کنید. محروم کردن کودک از توجه مؤثرترین راه برای رساندن منظور خود به اوست. به‌طور واقع‌بینانه, کودک دو سال و کمتر از دوسال یک‌گوشه یا روی یک صندلی نمی‌نشینند و ترجیح می‌دهند لگد زنان و با جیغ و فریاد خود را روی زمین رها کنند ( فقط مطمئن شوید که جای توقف محلی ایمن است). همچنین روش تربیتی “وقفه کوتاه” یا گوشه نشانی را فقط هنگام مشاهده رفتارهای بسیار نامناسب از کودک اعمال کنید. برای مثال, اگر کودک بازوی دوستش را گاز می‌گیرد, هر بار که این خشونت یا پرخاشگری کودک روی می‌دهد از روش تربیتی “وقفه کوتاه” استفاده کنید.
با کودکان مذاکره نکنید و به آنها قول ندهید
اینجا مجلس قانونگذاری نیست. سعی کنید از گفتن چنین جملاتی به کودکان خودداری کنید: ” اگر رفتار خوبی داشته باشی, من عروسکی که دوست داری را برایت می‌خرم”. در غیر این صورت, شما یک کودک سه ساله تربیت خواهید کرد که رفتارهای خوب او همواره با یک برچسب قیمت همراه است.
با رشد کودک روش های تربیتی خود را تغییر دهید
روش تربیتی کودک دو ساله برای تربیت کودک سه ساله مؤثر واقع نمی‌شود. او نمایشنامه‌های شمارا خواهد خواند و فیلم‌های شمارا نیز تماشا خواهد کرد.
برای تنبیه کودک او را کتک نزنید
اگرچه گاهی والدین از روی عصبانیت و استرس اقدام به تنبیه کودک از طریق کتک زدن می کنند, اما به خاطر آورید شما فردی بزرگسال هستید و به رفتارهای کودکانه متوسل نشوید. راه‌های مؤثرتری برای انتقال پیام و منظور خود به کودکان وجود دارد. برای مثال, کتک زدن کودک به این خاطر که او به شما لگد یا ضربه زده, تنها این پیام را به کودک می‌رساند که استفاده از خشونت روش مناسبی است.
درنهایت, اگر کودک شمارا به‌دفعات کلافه می‌کند و احساس می‌کنید که در رفتار با کودک کنترل خود را از دست می‌دهید, سعی کنید یک قدم عقب بکشید. بدین ترتیب, شما بهتر متوجه می‌شوید که کودک از کدام رفتارهای تحریک کننده برای خشمگین کردن شما استفاده می‌کند. درنتیجه, به دیدگاه تازه‌ای درباره چگونگی تغییر رویکرد خود دست پیدا می‌کنید.
به کودک خود یادآوری کنید که او را دوست دارید
همیشه بهتر است یک روش تربیتی را با یک نظر مثبت به پایان برسانید. این کار به کودک نشان می‌دهد که شما آماده انجام یک کار جدید هستید و تنها بر مشکلات تمرکز نمی‌کنید. این کار همچنین دلیل اعمال محدودیت‌ها را به کودک نشان می‌دهد: چون شما او را دوست دارید.
سلام پسر من سه سالشه وقتی چیزی میخواد با گریه کردن به دست میاره یا بیشتر اوقات سرش به زمین میکوبه الان یک هفته هست از پوشک گرفتمش ولی بعضی وقتا نمبگه دستشویی دارم و لجبازی میکنه سر دستشویی رفتن هر کس میگه باید بیست دقیقه یکبار ببریش دستشویی ولی حرف گوش نمیده و نمیاد هر وقت خودش دلش بخواد میاد و اینکه تا الان دو تا تلویزیون شکسته یعنی عصبانی شده و گوشی یا کنترل پرتاب کرده پرخاشگر هست به طور کلی پرخاشگر و لجباز هست و شب هام نمیخوابه تا کلی هر جا میرم میگن بچت تربیت نداره همه از دستش کلافه میشن
دخترم یکسالگی یبوست گرفت، الان دو سالش شده ولی هنوز با این موضوع کنار نیومده و یک هفته مدفوع رو نگه میداره در آخر هم با کلی گریه یه ذره مدفوع میکنه، دیگه یبوست نداره هیچ مشکلی نداره فقط ترسه، وگرنه نه از خود پی پی بدش میاد، نه از دستشویی وحشت داره، نه رفتار ناجوری باهاش شده قصه، نمایش، حرف جایزه، هیچی فایده نمیکنه دفعشم نرمه نرم
سلام کودک ۱ونیم ساله ایی دارم دختر.بسیار جیغ جیفو و دوست دارد با جیغ و گریه چیزیو بدست بیاره .فقط میگه حرف حرف من باشه .با گریه و خشونت و جیغ کارشو پیش میبره.همش میگه منو بغل کنید من ب همچی دست بزنم.ی راهکار بگین.ممنونم
درمورد دخترم ک ۲سال و ۲ماهش قبلا موقع دستشویی داشت میگفت یا خودش میرفت الان دیگ اصلا نمیگه. و وقتی دعواش میکنم انگار با استرس میلرزه ک نکنه بزنمش و اون الان یه بردار ۳ماه هم داره بعضی ها میگن ب اون حسودی میکنه اذیت میکنه ولی ن خیلی هم دوسش داره مثلا میذارم پیش مادرم گریه میکنه ک ن داداشم ببریم و مشکل هات دیگ میخوام بدونم به چه روشی میتونم کارهای پرخاشگرانه و ادار گفتنش و از این جمله کارهارو انجام نده و کمکم کنم تا عصبی نشه. تقریبا قبل به دنیا اومدن پسرم حامله بودم کلا خودش میگفت و بعدشم خودش اگ گاهی نمی‌گفت میرفت سرویس اما الان کلا نمیگه
سلام رفتا صحیح با کودک ۲۰ ماهه که خود رای هست و تو بیرون حرف گوش نمیده چیه؟چطور باهاش رفتار کنم که آسیب نبینه. وقتی بهش میگم بیا از این ور اینجا نمیشه خطر داره راهشو فوض نسکنم گریه میکنه که حتما باید اون مسیری که خودش میخواد بره
سلام.دخترم یکسال و ۴ماهشه.وقتی میبرمش بیرون ، بچه ها کتکش میزنن هیچ عکس العملی نشون نمیده حتی گریه هم نمیکنه، من نمیدونم چیکار کنم؟ .دخترمم شاده میرقصه دست میزنه، بازی میکنه، خیلی میخنده،ما زیاد بغلش میکنیم بوسش میکنیم نوازشش میکنیم،مدام در حال اموزش دادن هستیم بهش حتی میدونه کسی ک بیاد خونمون یا بریم جایی سلام میکنه، اما ب بچه ها که میرسه همش میخواد بره بوسشون کنه اونا هم میزننش اینم هیچ عکس العملی نشون نمیده اگه چشمم روش نباشه نمیفهمم ک میزننش
لازم هست که تا میتونید ایشون رو در جمع بچه های دیگه ببرید ولی بهشون فشار نیارین که از خودشون دفاع کنن، فقط تشویق کنید که دفاع کنن، اگر هم کتک خوردن آروم بگیردشون و بگید که بهتره تو هم دفاع کنی. هر چی از بچه های دیگه دورشون کنید ای رفتار بیشتر تقویت میشه، باید اینقدر در جمع بچه های دیگه قرار بگیرن تا عملا یاد بگیرن، تا جایی که میتونید دوام بیارین که خودش دفاع رو یاد بگیره، مگر اینکه در خطر واقعی باشه
پسر یکسال و سه ماهه دارم وقتی میبرمش پارک یا محیط بیرون اصلا با وسایل توی پارک بازی نمیکنه و فقط با سرعت میدوهه به سمت خیابون یا بیرون از پارک یا توی خونه میخوام باهاش بازی کنم اصلن توجه نمیکنه و کار خودشو میکنه و بشدت همه چیزو توی دهنش میکنه هنگام بازی هم که میخوام سرگرمش کنم وسایل رو توی دهنش میکنه و اینکه ازم تقلید نمیکنه که کلمات یا کارهارو یاد بگیره چیکار باید بکنم ؟