ازدواج پسر مجرد با زن طلاق گرفته| ازدواج زن مطلقه بچه دار با پسر مجرد

در انتخاب برای ازدواج موفق عوامل مختلفی نقش دارند. مثل علاقه، خصوصیات اخلاقی و رفتاری فرد مقابل، سطح تحصیلات، سن، جایگاه خانوادگی، ویژگی‌های ظاهری.
این عوامل هیچکدوم بی اهمیت نیستند اما هرکس با توجه به ترجیحات خودش این موارد رو اولویت بندی می‌کنه. بنابراین شما باید به این فکر کنید که از ازدواج چه هدفی دارید و دوست دارید در همسر آینده شما چه ویژگی‌هایی برجسته تر باشه. شما این خصوصیات رو گزینش می کنید و در کنار خصوصیات خانومی که باهاشون در ارتباط هستید قرار میدید و بررسی می‌کنید که چقدر این دو باهم تطبیق دارند. برای مثال طبق گفته‌های شما این خانم خصوصیات رفتاری خوبی دارند ولی از لحاظ خانوادگی مورد قبول شما نیستند. شما اهمیت این مسئله رو باید بتونید بسنجید.

هدف از ازدواج
حالا این سنجش شامل مواردی مثل بررسی بیشتر در مورد دانسته‌ها و کشف اطلاعات جدید در مورد فرد مورد نظرتون میشه. شما بعد از گذشت ۴ سال قطعا شناخت خوبی از این خانم دارید حالا بهتره بررسی کنید که چقدر از این شناخت درست بوده و هست.

مثلا به طوری که موجب ناراحتی فرد مقابلتون نشید به طور دقیق تر علت ناموفق بودن رابطه گذشتش رو جویا بشید. از طرفی اگر با این شخص ازدواج کنید قطعا شما و خانواده شما رفت و آمد هایی با خانواده این خانم خواهید داشت پس باید ظرفیت پذیرش خودتون و خانوادتون درباره این مسئله رو بررسی کنید.
ازدواج تصمیم بسیار مهمی در زندگی است که تمامی ابعاد زندگی آینده شما رو تحت شعاع قرار میده پس باید بتونید توازن مناسبی بین علاقه و منطق ایجاد کنید به شکلی که انتخاب شما به خاطر بیش از اندازه منطقی بودن سرد و بی روح نشه و یا به خاطر بیش از اندازه احساسی بودن دچار پشیمانی از ازدواج نشید.

شما با این فرد ۴ سال در ارتباط هستید پس ریسک مواجه شدن با رفتارهای جدید یا تغییر احساسات بین شما کمتر هستش بنابراین توصیه می‌کنم که اول یک تصمیم نهایی درباره این رابطه بگیرید و اگر بنظرتون اومد که این فرد متناسب با شرایط شما با ازدواج نیست به رابطه خاتمه بدید و گزینه‌های دیگه‌ای که دارید رو بررسی کنید.

اگر هم تصمیم به ادامه دادن با همین خانم دارید بهتره برای پیشگیری از مشکلات احتمالی از مشاوره پیش از ازدواج استفاده کنید.  در نهایت، برای راحت تر شدن تصمیم گیری به شما پیشنهاد می‌کنم قبل از هر تصمیم گیری مهمی از کمک مشاور غافل نشید تا اطمینان بیشتری از انتخاب هاتون داشته باشید.
موفق و پیروز باشید.

کوشا کوچک آملی
کارشناس مشاوره باما

مطالب مرتبط: مشاوره ازدواج رایگان

سلام پسری هستم ۲۷ ساله ک ۸ ماه پیش برای مغازه‌م دنبال همکار خانم بودم ک یک خانم ۴۲ ساله مطلقه اومدند و بعنوان فروشنده مشغول بکار شدن . این خانوم یک پسر ۱۷ ساله دارن و با مادرشون زندگی میکنن ، خودش هم چون دوره‌های عرفان گذرونده بود و شکیت‌هایی تو زندگیش داشت افسرده شده بود، اوایل احساس کردم چون افسرده‌س نمیتونه برام کار کنه ولی دلم نمیومد چون میدیدم شکست خورده‌س و هیچجا نتونسته کار کنه گذاشتم بمونه و خودش هم میگفت که زیاد بند حقوق نیست برای بیزون بودن و دوری از مادر خودش کار میخاد بکنه ، خودش قبلا سالن آرایشی داشته و از همه نظر خانوم قوی و احتماعی بوده و همه‌چیزسو سر ی دوره عرفانی از دست داده بود ، کم‌کم من به حرف‌هاش اعتقاداتش و قوی‌بودنش با وجود همه شکستاش علاقه مند شدم ، من زیاد دختری ب دلم نمینشست و همیشه احساس میکردم کسانی ک تو زندگیم بودن دختربچه بودن.
من هم اوایل خیلی دلم میخاست بهش کمک کنم. این هم بگم این خانوم اصلا ب یک زن ۴۲ ساله از نظر ظاهر و … نمیخوره و از روز اول زیبایی و معصومیتش هم به دلم مینشست و چون شکست خورده بود احساس میکردم آدم پاکیه و اینطور هم بود ، کم‌کم وابسته شدیم بهم و ساعتها باهم حرف میزدیم تو مغازه و شب ک میشد دلمون نمیخاست از هم جدا شیم تا فردا.  تا یک‌روز فهمیدیم ک بهم علاقه داریم و باید رابطه عاطفی باهم شروع کنیم، من هم زیاد دوران شادی نداشتم اون موقع و واقعا به همچین آدمی نیاز داشتم جفتمون بهم نیاز داشتیم، رابطمون جلو رفت و روزبروز سرحالتر شدیم زهرا کم‌کم به خودش میرسید ، دردودلاش و نالیدناش از آدما کمتر شد و داشت ب روحیه خودش برمیگشت ، آدم بسیار باخدایی بود و هیچ بدی ب کسی نمیکرد ، توی دوره‌های عرفان سوادی یاد گرفته بود ک منم جذب حرفاش میشدم ک چقد خوبه ی آدم انقد ب خدا باور داره ، همیشه میگفت من اصلا دنبال کار نیومدم بودم بیرون ، تویه خونه افسرده بودم ۶ سال و با مادرم جنگ ، میگفت من آدمی بودم ک همه به من حسادت میکردن و من زمین‌گیر شدم و ۶ سال افسرده و یروز ب مادرم دعوا شد اومدم بیرون قدم بزنم ، وسط زمین و آسمون ک آگهی معازه تورور دیدم و ب دلم افتاد بیام و اینجا کار کنم ، زهرا اصلا مادی نبود و میگفت توهم روحیه منی و راستم میگفت هردو آدمایه دلسوز آروم و مهربونی بودیم . میگفت خداتورو سرراهم قرار داشت تا سختیام تموم بشه و منه مرده دوباره زنده بشم . خلاصه .رابطمون جدی شد و بینه خودمون ی صیغه خوندیم ، میدونستیم چیزیو عوض نمیکنه ولی این اعتقادم داشتیم هردو مجردیم و آزاد و خدا برای هرکسی ی جفت قرار داده و بنظرمون بعد انسانی هم ما ضرری ب کسی نزدیم و به کسب خیانت نکردیم. کم‌کم خونواده من حساس شدن به من و توجهم به زهرا و شروع کردن به کنجکاوی ولی من گفتم همکاره منه و شما حق دخالت ندارید ولی از رابطه عاطفی چیزی بهشون نگفتم. خانوادم از طریق عمویه من ک شریک کاریم بودن مجبورم کردن تا ب زهرا بگم این‌ها بزور میخان مارو جدا کنن و جدا کردن ، من ب خاهرم گفتم دارین از مغازه‌م میندازینش بیرون ولی من ول کنش نیستم و دوسش دارم. زهرارو خیلی مظلومانه انداختن بیرون و من هیچوقت نفهمیدم ب کدامین گناه؟؟؟؟؟!!!!!
من و زهرا رابطمونو قطع نکردیم بااینکه خیلی فشار رومن بود از طرف خانواده ، از طرفیم اونقد پخته بودم ک عملی بچگونه و عجولانه نکنم که بگم من میخام بارها ازدواج کنم ، شرایط اون و من اصلا جوری نبود ک بتونیم ازدواج کنیم و ازدواج هم چیزیو عوض نمیکرد و از خونواده من میترسیدیم.نزدیک ۵ ماه باهم رابطه مخفیانه ادامه دادیم خیلی سخت بود و دلتنگ میشدم برای حرف زدن باهاش. همیشه یچیزی ازش یاد میگرفتم و خودش عقیده داشت سواد و شخصیت و کلاس و آدمایه بزرگ و کوچیک و … خیلی چیزها یاد داشت. من خونواده و خاهربرادرامو هم دوست داشتم و دلم نمیخاست ازوناهم بگذرم ولی بخاطر دخالتاشون باهاشون سرد شدم و نه بهشون زنگ میزدم و جوابشونو میدادم نه هیچی . مادرم حتی فکر کرد زهرا منو جادو دعا کرده رفته بود دعانویس ولی براش متاسفم چون زهرارو نشناختن و از رو ظاهر قضیه قضاوت کردن زهرارو ، زهرا ازین چیزها متنفر بود . اعتقاد داشت دعا راه شیطانه و فقط باعث ترس و اظطراب تو زندگی آدما میشه ، میگفت مهران حتی ما از هم جداهم بشیم این دعا باعث میشه تو آدم همیشه نباشی . چندباری عصبانی شده بود و ب خونوادم توهین میکرد و من بهش حق میدادم و افسردگیاش برگشته بودن بهش ، چون خیلی امیدشو بسته بود به من برای نجاتش از حال بدی . من خیلی تو فشار بودم نه میتوسنتم زهرارو رها کنم نه مقابل خونوادم محکم بایستم و ازدستشون بدم، تو همین فشارا چندبار راه آسونتر یعنی جدایی از زهرارو انتخاب کردم ولی هربار ب دلایلی و دلتنگی برگشتیم بهم ، من خودم سر شرایط اختلاف سنی ، جدا شدن زهرا و داشتن بچه‌ش خیلی وقت‌ها شک میکردم ب درستی رابطه ولی میگفتم مهم دله ک زهرا خیلی شخصیتش ب دلم میشینه و من این رابطه باهمه سختیاشو آرامش دارم آرامشی ک با خانم‌هایی با شرایط خودم نداشتم. دوماه پیش خونوادم تا تونستن تو دلم شک انداختن و ترس و اینکه زن بگیری فراموشش میکنی و آینده بهتری داری ، ولی من همیشه ترسیدم اگر اون زن به دله من نشینه مثل زهرا باید تا آخر عمر حسرت بخورم چرا برای شرایط اینکارو کردم . میگفتم شرایط تخیل خود آدمه ، دوتا آدم همو دوست دارن چرا باید قانون و شرایط بذارم برای دوست داشتن. سر همین شک‌ها به زهرا گفتم باید جدا شیم من توان ندارم بیشتر ازین تو فشار باشم. ی مدت کوتاه دور شدیم ، روزهایه اول احساس کردم از زیر فشار ی رابطه سخت آزاد شدم ولی بعد ک گذشت انگار ی مرده بودم روحم جدا شده بود از تنم و میدوسنتم زهرا هم مثله همه ، تو همین جداییا و حال خرابیا منو زهرا دوبار بهم رسیدیم و تا میتونستیم عاشقانه بودیم باهم ، خونواده من آدمایه سنتی هستن ک ترس از آبرو دارن ، مهم نیست کسیو دوست داشته باشی یا نه ، مهم اینه اونا سرافکنده نشن مثلا من نه خونه دارم نه ماشین تازه ۱ساله ی کارو شراکتی شروع کردم و روبه پیشرفتم.از نظر ظاهری هم مشکلی ندارم یا کمبودی ندارم که ب اون دلیل مثلا بخاهم باکسی با شرایط زهرا باشم نه. خونوادم تهدیدم میکنن ب اینکه آبروم میره ، همه مسخره‌م میکنن ، باانتخاب زهرا ب ته دره میرم و سخت موندم و سخت نیاز ب کمک عادلانه و بی‌طرفانه دارم ،به هرکسی حتی مشاور رو زدم اونا همه نظرشون اینه حق با خونوادمه. خودم هم میدونم و حق میدم خونوادم ترس داشته باشن ولی خب من باید چکار کنم؟؟توروخدا تا میتونین نظراتونو بگید شاید یکیتون تونست راهنماییم کنه.