جهت مطالعه نظرات و تجربیات دیگران، به کامنتهای انتهای صفحه مراجعه نمایید
نکات روانشناسی برای ایجاد و پرورش احساس مسئولیت پذیری در کودکان
آیا فرزند شما همیشه برای مسئولیتی که انجام نداده یا سؤالی که از او دارید، بهانه میآورد؟ آیا اخیراً شما متوجه عدم مسئولیت پذیری فرزند خود شدهاید؟ آیا فرزند شما عادت دارد تقصیر کارها را بر گردن فرد دیگری بیندازد؟
اگر یکی از نشانههای رفتاری مذکور را در فرزند خود مشاهده میکنید، شاید وقت آن رسیده تا با او در مورد احساس مسئولیت پذیری صحبت کنید. ادامهی مطلب را بخوانید تا متوجه شوید چگونه میتوان احساس مسئولیت پذیری درکودک را در کمال خونسردی و در 10 مرحلهی ساده ولی مؤثر به او آموزش داد!
چگونه میتوان به کودکان مسئولیت پذیری را آموزش داد؟
شما بهعنوان پدر یا مادر کودک خود، اولین فردی هستید که فرزندتان از شما چیزهای جدیدی یاد میگیرد که شامل یادگیری احساس مسئولیت نیز است. کودکان از هر کار کوچکی که انجام میدهید، درسهایی همچون مسئولیت پذیری میآموزند.
شاید تاکنون توجه نکرده باشید اما آموزش مسئولیت پذیری به کودکان میتواند در زندگی او خیلی مفید باشد و کاری بدون دردسر و آسان است. در اینجا، برخی از روشهای ساده در مورد نحوهی بزرگ کردن یک کودک مسئولیت پذیر آورده شده است که میتواند نقطهی شروعی برای ایجاد تغییرات در خود شما و فرزندتان باشد.
1- یادآوری پیامدهای اعمال کودک به او
فرزند شما ممکن است کوچک تر از آن باشد که مفهوم یک عمل و پیامدهای مرتبط با آن را درک نماید. سعی کنید بهصورت ساده به کودکان توضیح دهید که چگونه فعالیتهای روزانه میتوانند تأثیر مثبتی در زندگی آنها داشته باشند. بهعنوانمثال، اگر فرزند شما نمرهی خوبی در مدرسه کسب کرد، برای او توضیح دهید که این نتایج بسیار خوب در مدرسه، نتیجهی مطالعهی زیاد وی بوده است. بهعبارتدیگر، اگر فرزند شما نمرهی خوبی کسب نکرده است، توضیح دهید که چون در خانه مطالعه نداشته پس نتایج آزمون خوب نبودند. خاطرنشان کردن کاری که فرزندتان انجام داده و نتیجهای که در پی آن حاصل میشود، به فرزندتان کمک خواهد کرد تا این ارتباط را بهتر درک کند.
2- به عنوان والدین الگوی رفتاری برای فرزندان خود باشید
فرزندان تقریباً تمام رفتارهای والدین را بدون اینکه متوجه شوید، تقلید میکنند. شما شاید قول یک بعدازظهر مفرح در مرکز خرید را به کودک داده باشید، اما به خاطر تعهدات کاری مجبور به لغو برنامه شوید. شما شاید این موضوع را فراموش کنید اما این میتواند در ذهن کودک نقش ببندد. قول دادن چیزی و زیر قول زدن ممکن است موضوع بزرگی برای شما به نظر نرسد. اما این مطمئناً اشتباه واضحی از جانب شما به شمار میرود. این کار شما در ذهن او حک میشود که عدم پایبندی به مسئولیت ها و تعهدات، اشکالی ندارد. سعی کنید تا حد امکان به قول-هایی که میدهید، عمل کنید. اگر نتوانستید به قولی که دادهاید، عمل کنید، تلاش کنید تا آن را در زمان دیگری عملی سازید. عاقل را اشارتی کافی است، وعدهای که صد درد صد در مورد انجام دادنش مطمئن نیستید را هرگز به کودک ندهید.
3- فرزندتان را به صداقت و راستگویی تشویق کنید
فرزند شما باید بتواند هر وقت که میخواهد، نزد شما بیاید و بدون شک و تردید یا ترس با شما صحبت کند. بهصورت منظم با فرزند خود صحبت کنید و به او اطمینان دهید که شنوندهی خوبی هستید. هرگاه فرزندتان نزد شما میآید تا چیزی به شما بگوید، بدون از دست دادن خونسردی، به او گوش فرا دهید. حتی اگر حرفی که میزند مورد تأیید شما نیست، فوراً شروع به قضاوت یا انتقاد از او نکنید. انتقاد باعث میشود تا فرزندتان با آسودگی حقیقت را به شما نگویند.
4- مسئولیتی را مطابق با سن کودک تعیین کنید
تعیین وظایف سادهای که مناسب سن فرزندتان است همیشه ایدهی عالی به نظر میرسد. اگر فرزند شما بسیار کوچک است، شما میتوانید همیشه از او بخواهید اتاق خود را پس از بازی تمیز و مرتب کند. کارهایی همچون پر کردن ظرف آب حیوانات خانگی، چیدن میز، ریختن لباسهای کثیف در سبد لباسها و کارهای سادهی دیگر، گزینههای خوبی برای شروع میباشند. این باعث میشود تا فرزندتان برای کارهای سادهای که برایش تعیین کردهاید، مسئولیت پذیر باشد.
5- فرزند خود را در کارها مشارکت دهید
هر کاری که میکنید، سعی کنید فرزندتان را در آن کار مشارکت دهید. اگر میخواهید برای جشن بیرون بروید، چندین گزینه را انتخاب کنید و از فرزندتان بخواهید تا او بهترین گزینه را انتخاب نماید. مطمئن شوید که گزینههای کمی را به او میدهید. دادن دو گزینه به کودکانی که بسیار کم سن و سال هستند، نتایج بهتری را به همراه دارد. هرگاه فکر میکنید میتوانید از نظر فرزند خود استفاده کنید، از او نظرخواهی کنید. این کار باعث میشود تا فرزندتان احساس کند وجودش مهم است و بزرگ شده است. این همچنین باعث به وجود آمدن احساس مسئولیت در کودک و افزایش مهارت تصمیم گیری کودکان میگردد.
6- تلاش فرزندتان را تحسین کنید
زمانی که میبینید کودک احساس مسئولیت پذیری میکند، تلاش او را تحسین کنید. به فرزند خود دقیقاً بگویید چه چیزی از این رفتارش را دوست دارید. اگر فرزندتان کار خاصی انجام داده است که به نظر شما احساس مسئولیتش را نشان میدهد، از درک و فهم و خلوص نیت او قدردانی کنید.
7- یک سیستم پاداش هفتگی برای کودک تعبیه کنید
فرزند خود را با دادن پاداش تشویق کنید تا مسئولیت پذیرتر باشد. شما میتوانید از یک سیستم رتبهبندی ستارهای استفاده کنید. از برچسبهای ستارهای در جدول برای نشان دادن پیشرفت هفتگی فرزندتان استفاده کنید. پاداشهای مناسب سنی همچون رفتن به سینما در آخر هفته یا انتخاب فیلم برای تماشای خانگی را در نظر بگیرید. چنین کارهای سادهای به فرزندتان نشان می-دهد که شما قدردان تلاشهای او هستید.
8- اجازه دهید تا خود کودک مشکلاتش را حل کند
اگر فرزندتان دچار مشکل شده است، فوراً برای کمک کردن به او عجله نکنید. اجازه دهید تا خود کودک راهحلی را پیدا کند و بفهمد که چه کار متفاوتی میتواند انجام دهد. اگر فرزندتان از شما درخواست کمک کرد، کودک خود را در این وضعیت راهنمایی کنید. راهحلهای فوری پیشنهاد ندهید. اجازه دهید تا خود کودک وضعیت را مدیریت کند و به راهحلها دست یابد. این باعث می-شود تا کودک احساس مسئولیت کند.
شاید این مطلب هم برای شما مفید باشد: چگونه یک کودک مستقل تربیت کنیم؟
9- کمک کنید تا کودک اولویتهایش را درست انتخاب کند
این ممکن است در حال حاضر انتظار زیادی برای آموزش و تربیت فرزند کم سن و سال شما به نظر رسد. فرزند شما باید تفاوت بین چیزی که مهمتر است یا چیزی که میتواند برایش صبر کند را تشخیص دهد. اگر فرزند شما از بازی کردن دست بکشد و اکنون بخواهد برای شنا بیرون برود، به او بگویید که جمعکردن اسباببازیها وظیفهی اوست و اهمیت بسیاری دارد. او ممکن است به شنا کردن اصرار کند. به او مؤدبانه بگویید، او تنها پس از جمعکردن اسباببازیها میتواند برای شنا برود. به او نشان دهید که نظم و ترتیبی برای انجام کارها وجود دارد.
10- نحوه بیان خود را گاهی تغییر دهید
شما ممکن است بارها به فرزند خود بگویید تا کاری را انجام دهد، اما کلمات شما تأثیر قابلتوجهی در تغییر رفتار کودک نداشته باشد. بهعنوانمثال، وقتی فرزندتان از زمین بازی برمیگردد، از او میخواهید تا توپش را در گوشهی اتاق بگذارد. اما هر دفعه این کار را انجام نمیدهد. رایجترین سناریو وقتی است که هر دفعه به او میگویید که چگونه این کار را انجام دهد و هر دفعه تکرار میکنید اما او گوش نمیدهد. بهجای اینکه چندین بار از او بخواهید تا توپش را کنار بگذارد، کلمات خود را عوض کنید. از فرزند خود بخواهید تا بیرون برود و دوباره داخل شود و سپس این کار را به شیوه دیگری انجام دهد. تغییر تاکتیک ممکن است به فرزند شما کمک کند تا نگاه متفاوتی به موضوع داشته باشد.
این نکات ساده را میتوانید در برنامهی عادی روزانهی فرزند خود بکار ببرید. بر اساس سن فرزندتان، مراحلی را انتخاب کنید که به فرزند در درک معنای مسئولیت پذیری کمک کند. در این کار عجله نکنید، بهخصوص اگر فرزندتان تاکنون نیاز به مسئولیت پذیری را احساس نکرده باشد.
اگر نکات خاصی در مورد پرورش مسئولیت پذیری در کودکان در نظر دارید و احساس می کنید مفید هستند، آن را با ما به اشتراک بگذارید.
افزایش مسئولیت پذیری در کودک 8 ساله
سلام و عرض ادب خدمت شما. درک میکنم که رفتار پسرتون و عدم عمل به قولهاش، به خصوص در این سن، چقدر میتونه برای شما نگرانکننده و عصبانیکننده باشه. این مسئله یکی از چالشهای رایج در تربیت کودکان هست و نیازمند صبر، ثبات و استفاده از روشهای درست تربیتیه.
اینکه فرمودید از روشهای تشویق و تنبیه استفاده کردید اما نتیجه نگرفتید، نشون میده که احتمالاً نیاز به رویکرد جامعتر و متفاوتی دارید. در سن 8 سالگی، هنوز مفاهیم مسئولیتپذیری و عمل به قول به طور کامل درک نشده و کودک نیازمند آموزش و تمرین مستمر در این زمینههاست.
چند راهکار که میتونه در این زمینه به شما کمک کنه:
تعیین انتظارات واضح و متناسب با سن:
- انتظارات خودتون رو به صورت واضح و ساده برای پسرتون توضیح بدید. مثلاً به جای گفتن “مرتب باش”، بگید “بعد از بازی، اسباببازیهات رو توی جعبه بذار.”
- مطمئن بشید که انتظاراتتون با سن و تواناییهای پسرتون همخوانی داره. توقعات بیش از حد میتونه منجر به ناامیدی و عدم تلاش بشه.
- در مورد پیامدهای عمل نکردن به قولها هم به طور واضح صحبت کنید.
استفاده از سیستم پاداش و پیامد منطقی:
- پاداش: وقتی پسرتون به قولهاش عمل میکنه یا مسئولیتهاش رو به درستی انجام میده، او رو تشویق کنید. این تشویق میتونه کلامی باشه (“آفرین پسرم، خیلی خوب وسایلت رو جمع کردی”) یا شامل پاداشهای کوچک و ملموس (برچسب، وقت بازی بیشتر، یک خوراکی مورد علاقه) باشه.
- پیامد منطقی: به جای تنبیههای شدید و غیرمرتبط، از پیامدهای منطقی استفاده کنید. پیامد منطقی باید مستقیماً با رفتار نامناسب مرتبط باشه. مثلاً اگر به قولش برای جمع کردن اسباببازیها عمل نکرد، برای مدت کوتاهی از بازی با اون اسباببازیها محروم بشه.
آموزش تدریجی مسئولیتپذیری:
- مسئولیتها رو به تدریج و متناسب با سنش به او واگذار کنید. از کارهای کوچک شروع کنید و کمکم مسئولیتهای بزرگتر رو بهش بدید.
- به او فرصت بدید تا اشتباه کنه و از اشتباهاتش یاد بگیره. از سرزنش کردن بیش از حد خودداری کنید.
- وقتی مسئولیتش رو درست انجام میده، به تلاش و پیشرفتش توجه کنید، نه فقط به نتیجه نهایی.
الگو بودن:
- کودکان از رفتار والدینشون الگو میگیرن. سعی کنید خودتون فردی منظم، مسئولیتپذیر و عملکننده به قولها باشید.
- در مورد مسئولیتهای خودتون و نحوهی انجام اونها با پسرتون صحبت کنید.
تقویت ارتباط با دوستان:
- سعی کنید دوستان پسرتون رو بشناسید و با خانوادههاشون ارتباط برقرار کنید.
- در مورد اهمیت انتخاب دوستان خوب و تاثیر اونها روی رفتار با پسرتون صحبت کنید.
- فعالیتهای گروهی مثبتی رو برای پسرتون و دوستانش فراهم کنید تا بتونن در یک محیط سالم با هم تعامل داشته باشن.
آموزش مهارتهای اجتماعی:
- به پسرتون مهارتهای نه گفتن و مقاومت در برابر فشارهای منفی دوستان رو آموزش بدید.
- در مورد ارزشهای خانوادگی و اهمیت پیروی از اونها در هر شرایطی با او صحبت کنید.
ایجاد روتینهای منظم:
- داشتن روتینهای منظم برای کارهایی مثل جمع کردن وسایل، انجام تکالیف و خوابیدن میتونه به ایجاد نظم و مسئولیتپذیری در پسرتون کمک کنه.
صبوری و ثبات:
- تغییر رفتار زمان میبره. صبور باشید و به طور مداوم از روشهای تربیتی درست استفاده کنید.
- در رویکردتون ثبات داشته باشید. تغییر مداوم روشها میتونه پسرتون رو سردرگم کنه.
درک دلیل رفتار:
- سعی کنید دلیل شلختگی، بیمسئولیتی و تاثیرپذیری زیاد پسرتون از دوستانش رو درک کنید. آیا مشکل زمینهای مثل کمبود توجه، اضطراب یا مشکل در یادگیری وجود داره؟ در صورت لزوم از یک مشاور کودک کمک بگیرید.
تقویت عزت نفس:
- به پسرتون نشان بدید که دوستش دارید و بهش اعتماد دارید. روی نقاط قوتش تمرکز کنید و او رو برای تلاشهاش تحسین کنید. عزت نفس بالا میتونه انگیزه او رو برای مسئولیتپذیر بودن افزایش بده.
نکته مهم: عصبانیت شدید شما میتونه تاثیر منفی روی رابطهتون با پسرتون بذاره و باعث لجبازی بیشتر او بشه. سعی کنید در هنگام برخورد با رفتارهای نامناسب، آرامش خودتون رو حفظ کنید و با منطق و قاطعیت عمل کنید.
تغییر رفتار یک فرآیند تدریجیه و نیازمند همکاری و تلاش مستمر شما و پسرتونه. با صبر، عشق و استفاده از روشهای درست تربیتی، میتونید به پسرتون در مسیر مسئولیتپذیر شدن کمک کنید. در صورت نیاز، حتماً از راهنمایی یک مشاور کودک بهره بگیرید.
با تشویق و امتیاز دادن
یاد دادن با بازی
جایزه تعیین کردن
فشار زیاد و تکرار دستور خوب نیست
چی کار کنم تا دخترم مسؤلیت پذیر باشد
شما برای مسول پذیر کردن بچه ها باید از بچگی شروع کنید و از تمیز کردن اتاق شخصی تا شستن ظرف ولی نه بصورت تحمیلی بلکه انگیزه داده بشه و بابت انجام کار مثبت خیلی تشویق بشه